H Ελλάδα απέφυγε – τουλάχιστον προς το παρόν – τα χειρότερα

Τρία πράγματα έδειξε η σύσκεψη που έγινε το απόγευμα στο υπουργείο Οικονομικών η οποία πραγματοποιήθηκε υπό το βάρος της απόφασης για την Κύπρο και υπό το φόβο για το τι θα γίνει από την Τρίτη και μετά.

1. Το πρώτο είναι ότι αποφύγαμε τα χειρότερα με την απόφαση του Γιούρογκρουπ να μην κουρευτούν οι καταθέσεις στα κυπριακά υποκαταστήματα στην Ελλάδα.

Αυτές υπολογίζονται σε 14 δις ευρώ και αντιλαμβάνεται κανείς τι είχε να γίνει αν είχαμε κατά μέσο όρο ένα κούρεμα 6%-7%. Θα πλήρωναν οι Έλληνες που εμπιστεύτηκαν τα λεφτά τους κοντά στο 1 δις από την τσέπη τους, αναφέρει το Antinews.

Αυτό τουλάχιστον προς ώρας επετεύχθη. Οι μεγάλοι χαμένοι θα είναι οι καταθέτες στην Κύπρο με τα ελληνικά κεφάλαια που βρίσκονται εκεί να υπολογίζονται σε 2 δις ευρώ.

2. Το δεύτερο που πετύχαμε ήταν να μην πληρώσει ο ελληνικός προϋπολογισμός το κόστος της ενσωμάτωσης των υποκαταστημάτων κυπριακών τραπεζών σε κάποια συστημική τράπεζα. Όπως δήλωσε ο Γ. Στουρνάρας: «Η Τράπεζα της Ελλάδος θα διερευνήσει ποια τράπεζα θα απορροφήσει τα κυπριακά ιδρύματα στην Ελλάδα».

Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι σίγουρο ότι το ΤΤ θα πάρει το ενεργητικό και το παθητικών των υποκαταστημάτων αυτών που υπολογίζονται σε 319.

Μπορεί κάλλιστα να ενδιαφερθούν και ξένες τράπεζες, αλλά πάντως το κόστος θα το επωμιστεί το ΤΧΣ, δεν θα εγγραφεί στο ελληνικό χρέος.

3. Το τρίτο καλό είναι ότι προς το παρόν διασώθηκε η εργασία των 5.000 εργαζόμενων στα 319 αυτά υποκαταστήματα. Επισφαλής εργασία αλλά προς το παρόν συνεχίζουν να δουλεύουν.

Αυτά όλα είναι σημαντικά σε μια διαδικασία επώδυνη, τραγική και πέρα για πέρα αντιευρωπαϊκή.

Όποιος ξαναμιλήσει για Ευρώπη που η μια χώρα βοηθά την άλλη, για αλληλεγγύη στις δύσκολες στιγμές, τότε καλύτερα να πάει να τον δει ψυχίατρος.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι παγκόσμια πρωτοτυπία το κούρεμα καταθέσεων. Είναι προσβολή για τους πολίτες που εμπιστεύονται τα λεφτά τους στις τράπεζες και καλούνται αυτοί να τις σώσουν λες και «τα έφαγαν μαζί».

Επίσης, δεν έχει προηγούμενο η σκληρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται μια χώρα – μέλος. Περισσότερο σκληρός και από την περίπτωση της Ελλάδας ήταν ο Σόιμπλε όταν πρότεινε κούρεμα 40% ή άτακτη χρεοκοπία.

Μέσα λοιπόν σ’ αυτό το άθλιο κλίμα, μέσα σε μια Ευρώπη που κυριαρχούν οι εκβιασμοί και τα βρόμικα χτυπήματα των Γερμανών και των δορυφόρων τους, η Ελλάδα βγήκε –τουλάχιστον προς το παρόν- αλώβητη.

Κανείς, όμως, δεν ξέρει ποια θα είναι η αντίδραση του κόσμου από την Τρίτη και μετά. Αν ξεκινήσει νέος κύκλος μαζικής φυγής κεφαλαίων από τις ελληνικές τράπεζες τότε η οικονομία θα καταρρεύσει.

Επίσης, αν η πορεία της κυπριακής οικονομίας δεν είναι ομαλή ή αν υπάρξουν πολιτικές εξελίξεις, η πρώτη που θα πληγεί είναι η Ελλάδα. Δυστυχώς η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα θανάσιμο κίνδυνο και δεν υπάρχουν περιθώρια χαλάρωσης.

Αν έπρεπε να κάνει για τους δικούς της λόγους την επανεκκίνηση που γράφαμε, τώρα είναι περισσότερο επιτακτική από ποτέ η σκληρή και σοβαρή δουλειά.

Αλλιώς θα γκρεμιστούν σε μια νύκτα τα όνειρα της ανάκαμψης και θα πάνε χαμένες οι θυσίες του λαού.

Σχετικές ετικέτες:Πολιτική