Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ γκρεμιζόταν...

Καληνύχτα διαθεσιμότητα... Στις ελληνικές καλένδες παραπέμπεται, μετά την εφεδρεία του Ρέππα που θα... έσωζε το ελληνικό Δημόσιο και δεν εφαρμόστηκε ποτέ, το προ πολλού αναμενόμενο σχέδιο της διαθεσιμότητας, που, από ό,τι διαφαίνεται, θα «καεί» στο μακρύ και ζεστό ελληνικό καλοκαίρι....

Η διαδικασία δεν έχει καν αρχίσει, ο σχεδιασμός επί χάρτου έπρεπε ήδη να έχει ολοκληρωθεί, ενώ κανένας λόγος δεν γίνεται πια για αξιολόγηση, που μέχρι προτινος -κατά Μανιτάκη- αποτελούσε την πεμπτουσία οποιασδήποτε μεταρρύθμισης στο Δημόσιο. Τέλος, λίγες μέρες πριν από την έλευση της τρόικας, είναι πλέον κοινό μυστικό στους κόλπους της ελληνικής κυβέρνησης ότι τα χρονοδιαγράμματα δεν βγαίνουν.

Δηλωτικό της κατάστασης που επικρατεί είναι ότι ακόμα και σήμερα, έξι μήνες μετά, οι 1.800 υπάλληλοι που αποφασίστηκε τον περασμένο Νοέμβρη να τεθούν στο περίφημο τότε καθεστώς κινητικότητας δεν έχουν μετακινηθεί. Οι μετακινήσεις αυτές έγιναν χωρίς αξιολόγηση, με κριτήρια που έθεσε το ΑΣΕΠ και οι θέσεις έχουν ήδη ορισθεί. Τίθεται, λοιπόν, εύλογα το ερώτημα: Αν χρειάστηκαν έξι μήνες προκειμένου να μετακινηθούν, και μάλιστα χωρίς αξιολόγηση, 1.800 άνθρωποι, πόσος καιρός θα χρειαστεί για 25.000 υπαλλήλους; Αν αυτή η διαδικασία λειτουργεί ως πρόκριμα για τη διαθεσιμότητα των 25.000 υπαλλήλων μέσα στο 2013, ευθύνη που έχει αναλάβει προς την τρόικα η ελληνική κυβέρνηση, είναι ηλίου φαεινότερον ότι ούτε 25.000 υπάλληλοι θα τεθούν σε διαθεσιμότητα ούτε, πολύ περισσότερο, εντός του 2013 θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία.

Ξαφνικός θάνατος

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ο πρωθυπουργός ψάχνει εναγωνίως την κίνηση ματ που θα πείσει την τρόικα για την αξιοπιστία των μεταρρυθμίσεων στο ελληνικό Δημόσιο. Αυτό εμπεριέχει τον κίνδυνο τις επόμενες ημέρες, χωρίς αξιολόγηση δομών, χωρίς μελέτη για λόγους εντυπώσεων, να αποφασιστεί ο «ξαφνικός» θάνατος μιας μεγάλης ΔΕΚΟ και να βρεθούν οι υπάλληλοί της στο δρόμο, γιατί πρέπει να δοθούν διαπιστευτήρια αξιοπιστίας στην τρόικα. Ηδη ο υπουργός Επικρατείας Δημήτρης Σταμάτης έχει γνώση των δυσκολιών, καθώς ο κατάλογος με τους φορείς και τους οργανισμούς που θα καταργηθούν μπορεί να παρομοιαστεί με το γεφύρι της Αρτας. Φτιάχνεται πριν από το Πάσχα και κάθε μέρα «κλειδώνει» για να ξεκλειδώσει την επομένη, χωρίς ποτέ να έχει ολοκληρωθεί, με προσθαφαιρέσεις, ύστερα από πιέσεις πολιτικές και με δεδομένη την απροθυμία των υπουργών να συμβάλουν στο εγχείρημα.

Κανείς δεν θέλει να αγγίξει την «καυτή πατάτα» των απολύσεων στο Δημόσιο, που αυτή τη φορά θα έχει ονοματεπώνυμο και θα αφορά συγκεκριμένους υπαλλήλους, κι έτσι το θέμα έχει αφεθεί να συζητηθεί στη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών, που θα πάρουν και το βάρος των αποφάσεων.

Οι 2.000 είναι... 250

Η σκληρή μεν αλλά αληθινή γλώσσα των αριθμών αποκαλύπτει ότι η δέσμευση της απόλυσης των 2.000 υπαλλήλων -τώρα- δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί, καθώς οι αντίστοιχοι υπάλληλοι στους μικρούς και «άχρηστους» φορείς, που εμπεριέχονται τόσο στη λίστα του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης όσο και στη λίστα Σταμάτη, συνολικά δεν ξεπερνούν τους 250. Στο μεταξύ έχει αποτύχει παταγωδώς η επιχείρηση-«επίορκοι», καθώς αυτή η δεξαμενή, όσο κι αν αυστηροποιηθεί το Πειθαρχικό, όσο κι αν συντμηθούν οι διαδικασίες και η οργάνωση απονομής δικαίου, δεν μπορεί να χωρέσει το βάρος των απολύσεων που επιθυμούν οι δανειστές. Για του λόγου το αληθές, η λίστα των επιόρκων από τον Ιούλιο του 2012 μέχρι σήμερα περιλαμβάνει 99 εργαζόμενους που με αποφάσεις του Δευτεροβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου τέθηκαν εκτός Δημοσίου. Από τον περασμένο Φεβρουάριο μέχρι και τον Απρίλιο το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό επέβαλε την ποινή της οριστικής παύσης σε μόλις 18 υπαλλήλους. Αν μάλιστα κάποιος θέλει να καταμετρήσει τη «σοδειά» των Πρωτοβάθμιων Πειθαρχικών, από το 2008 μέχρι και πέρυσι έχουν επιβληθεί ποινές σε 3.479 υπαλλήλους.

Αγνωστο το κόστος

Από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης υποστηρίζουν ότι η δέσμευση που έχουν αναλάβει για τη διαθεσιμότητα συνίσταται στο σχεδιασμό και όχι στην υλοποίησή του μέσα σε τακτά χρονικά περιθώρια. Ομως η τρόικα θα απαιτήσει απτά δείγματα γραφής και υλοποίησης του εγχειρήματος. Αυτό σημαίνει ότι θα ζητηθεί από τον κ. Μανιτάκη να δώσει αναλυτικά τα δημοσιονομικά κόστη στη μείωση της μισθολογικής δαπάνης, διότι ως γνωστόν οι αποδοχές των υπαλλήλων που θα μπουν σε διαθεσιμότητα μειώνονται 75%, ενώ ο μισθός στην αυτοδίκαιη αργία είναι το 1/3 του αρχικού. Για να δοθούν αυτά τα στοιχεία πρέπει να έχει προϋπάρξει η μελέτη πόσοι, ποιοι και από ποιες υπηρεσίες θα φύγουν πράγμα που δεν έχει γίνει. Απλώς αναζητούνται οι 25.000 της διαθεσιμότητας και οι 4.000 που πρέπει να απολυθούν μέσα στο 2013 από δύο μεγάλες δεξαμενές:

* Μια ομάδα Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου στο Δημόσιο που θα αποχαρακτηριστούν και θα γίνουν Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου και απασχολούν περίπου 16.000 υπαλλήλους.

* Μια δεύτερη ομάδα Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που θα μετατραπούν και αυτά σε Ιδιωτικού Δικαίου και απασχολούν περίπου 14.000 υπαλλήλους.

Σχετικές ετικέτες:Ελλάδα