Από τον Βλαντιμίρ με... αγάπη για τους Αμερικανούς

Με την ανοιχτή επιστολή που έστειλε στους New York Times και δημοσιεύτηκε χθες στην αμερικανική εφημερίδα, ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε ένα βασικό σκοπό: να διαβρώσει ακόμη περισσότερο την εμπιστοσύνη των Αμερικανών απέναντι στον Μπαράκ Ομπάμα, οι επιλογές του οποίου στην υπόθεση της Συρίας έχουν κάνει ήδη μεγάλο τμήμα της -κουρασμένης από τους αλλεπάλληλους και γενικώς αποτυχημένους πολέμους- κοινωνίας των ΗΠΑ να δυσπιστεί...

Το επιτελείο του Ρώσου προέδρου επέλεξε πολύ προσεκτικά τα επιχειρήματα και επέλεξε ήπιους και συναινετικούς τόνους -χωρίς, ωστόσο, να υποβαθμίσει στο ελάχιστο τη σκληρή κριτική στον Λευκό Οίκο και προσωπικά στον Ομπάμα. Επίσης, φρόντισε να ξεκαθαρίσει ότι «δεν προστατεύουμε τη συριακή κυβέρνηση, αλλά τη διεθνή νομιμότητα», κάτι για το οποίο κατά κόρον κατηγορείται η Μόσχα.

Περαιτέρω κλιμάκωση

«Ενδεχόμενο χτύπημα των ΗΠΑ κατά της Συρίας, παρά την ισχυρή αντίθεση πολλών χωρών και κορυφαίων πολιτικών και θρησκευτικών ηγετών, συμπεριλαμβανομένου του Πάπα, θα έχει ως αποτέλεσμα περισσότερα αθώα θύματα και περαιτέρω κλιμάκωση, επεκτείνοντας πιθανότατα τις συγκρούσεις πολύ πέρα από τα σύνορα της Συρίας. Ένα τέτοιο χτύπημα θα αυξήσει τη βία και θα τροφοδοτήσει ένα νέο κύμα τρομοκρατίας», σημειώνει ο Πούτιν στην επιστολή του. Με την παραπάνω φράση δε, ευελπιστεί να πετύχει με ένα σμπάρο... τρία τρυγόνια, καθώς στοχεύει στα τρία πιο αδύναμα σημεία του Ομπάμα και των Αμερικανών.

Το πρώτο είναι η έλλειψη συναίνεσης και νομιμοποίησης από την πλευρά της διεθνούς κοινότητας, κάτι που παραπέμπει ευθέως στις πρακτικές του Τζορτζ Μπους -εξάλλου, δεν παραλείπει να υπενθυμίσει τη γνωστή φράση «ή είστε μαζί μας ή εναντίον μας», που είχε προκαλέσει αλγεινή εντύπωση και έντονες αντιδράσεις.

Στρατιωτικά πλήγματα

Το δεύτερο αφορά στην αναποτελεσματικότητα της αγαπημένης μέχρι σήμερα τακτικής της υπερδύναμης, δηλαδή των στρατιωτικών πληγμάτων -δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι χρησιμοποιείται το επιχείρημα ότι «η άσκηση βίας έχει αποδειχθεί αναποτελεσματική και άστοχη», ούτε όμως η ευθεία αναφορά στην εμπειρία του Αφγανιστάν, του Ιράκ και της Λιβύης.
Το τρίτο αδύνατο σημείο στο οποίο στοχεύει ο Πούτιν είναι η εμμονή των Αμερικανών με την τρομοκρατία. Γι' αυτό και όχι απλώς τους προειδοποιεί ότι με το σχεδιαζόμενο χτύπημα η απειλή θα ενταθεί, αλλά τους «υπενθυμίζει» την ισχυρή παρουσία οργανώσεων οι οποίες πρόσκεινται στην αλ-Κάιντα στις τάξεις της συριακής αντιπολίτευσης.

Στο τέλος, αφού έχει αδυνατίσει την άμυνα του αντιπάλου, ως έμπειρος πυγμάχος ο Ρώσος πρόεδρος επιχειρεί να καταφέρει το καθοριστικό χτύπημα: Καυτηριάζει τον Ομπάμα για την αναφορά του στην «αμερικανική εξαίρεση», τη χαρακτηρίζει «επικίνδυνη» και καταλήγει: «Είμαστε όλοι διαφορετικοί, όταν όμως ζητάμε την ευλογία του Κυρίου, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο θεός μας δημιούργησε όλους ίσους».

Βεβαίως, δεν είναι γνωστό εάν ο Πούτιν επιτύχει τον σκοπό του. Όσο για την τελική απόφαση του Λευκού Οίκου, δεν θα ληφθεί με βάση την επιστολή του Ρώσου προέδρου. Αναμφίβολα, όμως, η ανοιχτή επιστολή ήταν μια εύστοχη κίνηση στη σκακιέρα του Συριακού προβλήματος.

Tου Γιώργου Παυλόπουλου

Πηγή: imerisia.gr