«Και η Γερμανία ευθύνεται για την κρίση»

Δεν ευθύνεται μόνο η Ελλάδα, αλλά και χώρες όπως η Γερμανία, για την κρίση του ευρώ, τονίζει ο Γερμανός οικονομολόγος Γκούσταβ Χορν, του Ινστιτούτου Μακροοικονομικών Μελετών του Ιδρύματος «Χανς Μπέκλερ» και επισημαίνει ότι «όσοι έδειχναν με το δάχτυλο την Ελλάδα, όπως έκαναν συχνά τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί στην Γερμανία, λένε, στην καλύτερη περίπτωση, μόνο τη μισή αλήθεια»...

Το ερώτημα σχετικά με την ευθύνη της μιας χώρας ή της άλλης είναι λάθος, τονίζει ο κ. Χορν, σε συνέντευξή του στο γερμανικό οικονομικό περιοδικό «Wirtschaftswoche» που τον ερωτά, εάν για την κρίση ευθύνεται η Ελλάδα ή η Γερμανία. Τονίζει δε ότι δεν πρέπει ο ένας να στρέφεται εναντίον του άλλου, αλλά όλοι μαζί να δράσουμε για να κάνουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση επιτυχημένη.

«Είμαστε όλοι αλληλοεξαρτώμενοι. Οι ηγέτες που πηγαίνουν στις Βρυξέλλες με στόχο να εξασφαλίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα για τη χώρα τους, βλάπτουν αυτό το πρότζεκτ», προσθέτει και αποδίδει την κρίση του κοινού νομίσματος στην διαφορά πληθωρισμού μεταξύ των κρατών-μελών. «Οι χώρες πρέπει να συμμορφώνονται σε πληθωρισμό περίπου 2%, διαφορετικά πλήττουν το εμπόριο και το εξωτερικό ισοζύγιο.

Αυτό ακριβώς συνέβη. Είχαμε για πολύ καιρό διαφορετικά επίπεδα πληθωρισμού και όχι μόνο για ένα ή δύο χρόνια, αλλά μάλλον από την εισαγωγή του ευρώ. Η Ελλάδα είχε παραβιάσει τον στόχο και είχε δημιουργήσει ελλείμματα. Έτσι αυξήθηκε και το χρέος. Και η Γερμανία όμως δεν συμμορφώθηκε με τους κανόνες και κράτησε τον πληθωρισμό για πολύ καιρό χαμηλά, επιδεινώνοντας περαιτέρω τα προβλήματα στην Ευρώπη», εξηγεί ο Γερμανός οικονομολόγος, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

Προτείνει ακόμη η χώρα του να αυξήσει τους μισθούς, προκειμένου να αυξηθεί κατόπιν και η εγχώρια ζήτηση και, συνεπώς, οι τιμές. «Μια αύξηση γύρω στο 3,5% θα ήταν χρήσιμη. Βρισκόμαστε ακόμη στα μισά του δρόμου», αναφέρει.

Ο Γκούσταβ Χορν εκτιμά ότι δεν υπάρχει μόνο ένας υπεύθυνος για την κρίση και θεωρεί λάθος την πολιτική διάσωσης που εφαρμόζουν οι δανειστές, όπως η Γερμανία και η τρόικα. «Επέβαλαν στις χώρες με κρίση μέτρα λιτότητας και τις γονάτισαν. Η οικονομική παραγωγή στην Ελλάδα είναι κατά ένα τέταρτο χαμηλότερη από ό,τι πριν από την κρίση. Αυτό προκαλεί ανεργία», τονίζει και υποστηρίζει ότι θα έπρεπε η ΕΚΤ να είχε αναλάβει από την αρχή τον έλεγχο της κατάστασης ώστε να μην χρειαστούν μέτρα λιτότητας.

«Χρειαζόμαστε μια κεντρική τράπεζα η οποία να εγγυάται την ύπαρξη του ευρώ και να παρεμβαίνει στις περιπτώσεις αμφιβολίας», δηλώνει και αναφέρει χαρακτηριστικά τα παραδείγματα των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας, οι οποίες, αν και έχουν υψηλότερο χρέος, δεν αντιμετωπίζουν ανάλογο πρόβλημα ανεργίας, καθώς παρεμβαίνουν οι κεντρικές τράπεζές τους. Συμφωνεί μάλιστα με την πολιτική που ακολουθεί ο επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι και, αναφερόμενος στις αντιρρήσεις που εκφράζει ο κεντρικός τραπεζίτης της Γερμανίας Γιενς Βάιντμαν, δηλώνει ότι «ο άνθρωπος είναι πολύ λάθος».

Ερωτώμενος για την προοπτική της Ευρωζώνης, ο κ. Χορν αναφέρεται σε τρεις επιλογές - είτε να αφεθεί το ευρώ όπως πριν και να οδηγηθεί στον τάφο είτε να μεταφερθούν περισσότερες εξουσίες στις Βρυξέλλες είτε, αυτό που ο ίδιος θεωρεί πρακτικότερο, να διατηρηθεί η εθνική κυριαρχία των κρατών-μελών, αλλά, ταυτόχρονα, να δημιουργεί ένας ισχυρός ευρωπαϊκός μηχανισμός, «ως αντίβαρο των εθνικών εγωισμών».

Τέταρτη επιλογή, να περιοριστεί το κοινό νόμισμα μόνο στις ισχυρές χώρες και να διαλυθεί η Ευρωζώνη, όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος, ο Γκούσταβ Χορν δεν βλέπει: «Θα μπορούσαμε βεβαίως να πούμε, ας αφήσουμε το ευρώ και ας επιστρέψουμε στα εθνικά νομίσματα. Όποιος όμως το ζητά αυτό, θα πρέπει να σκεφτεί και το κόστος. Είναι ξεκάθαρο ότι με την διάλυση του ευρώ θα χαθούν πολλά χρήματα. Τα ελληνικά ομόλογα θα είναι άχρηστα, τα δάνεια προς τις χώρες σε κρίση θα χαθούν.

Επιπλέον, οι Γερμανοί εξαγωγείς θα αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της επιστροφής στο μάρκο. Είμαι πεπεισμένος. Πρέπει να παραμείνουμε στο ευρώ και να αγωνιστούμε για την ύπαρξή του. Το κοινό νόμισμα επιτυγχάνει ασφάλεια στο εμπόριο και, ως εκ τούτου, ανάπτυξη. Δεν έχουμε ξεπεράσει την κρίση. Ο ασθενής είναι σταθεροποιημένος, αλλά δεν μπορεί ακόμη να τρέξει και πάλι. Χρειαζόμαστε αναπτυξιακά κίνητρα, προκειμένου η Ευρώπη να ξανασταθεί στα πόδια της. Με το ευρώ, αυτό θα γίνει πιο γρήγορα και με μεγαλύτερη διάρκεια από ό,τι χωρίς την νομισματική ένωση», καταλήγει.

Σχετικές ετικέτες:Οικονομία