16:13 | 10/1/14
Μικρές αλλαγές με μεγάλη όμως, σημασία διαπιστώνουν οι αναλυτές στις οικονομικές σχέσεις Ελλάδας - Γερμανίας...
Όπως μεταδίδει η Deutsche Welle, το εμπορικό ισοζύγιο εξακολουθεί και το 2013 να είναι θετικό για τη Γερμανία με δύο αισθητές αλλαγές, οι οποίες σχετίζονται με την οικονομική κρίση στην Ελλάδα.
Ενώ το 2009 η αναλογία στις εξαγωγές ήταν 4:1 υπέρ της Γερμανίας, το 2013 διαμορφώθηκε στο 2,7:1 υπέρ της Γερμανίας. Εκτός αυτού μειώθηκε τόσο η αξία των γερμανικών εξαγωγών προς την Ελλάδα όσο και των ελληνικών εξαγωγών προς τη Γερμανία. Για να μιλήσουμε με απόλυτους αριθμούς: Από 6,6 δισ. ευρώ το 2009 η αξία των γερμανικών εξαγωγών προς την Ελλάδα μειώθηκε τους πρώτους 11 μήνες του 2013 στα περίπου 4 δισ. ευρώ. Το ίδιο διάστημα μειώθηκαν οι ελληνικές εξαγωγές προς τη Γερμανία από 1,9 δισ. ευρώ στο 1,5 δισ. ευρώ.
Αν συγκρίνει κανείς τους πρώτους 11 μήνες του 2012 με την αντίστοιχη περίοδο του 2013 θα διαπιστώσει ότι η Γερμανία μετά από τέσσερα χρόνια (2009-2012) μείωσης των εξαγωγών της προς την Ελλάδα σημειώνει μια αύξηση της τάξεως του 0,5%, ενώ η Ελλάδα μια μείωση των εξαγωγών της προς τη Γερμανία ύψους 1,6%.
Αυτές οι «μικρές αλλαγές» σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια «είναι δείγματα εξομάλυνσης και σταθεροποίησης» υποστηρίζει ο Ίλγια Νότναγκελ, ειδικός για θέματα του εξωτερικού εμπορίου στην ένωση των γερμανικών βιομηχανικών και εμπορικών επιμελητηρίων DIHK: «Από τη στιγμή που η ελληνική οικονομία αυξάνει τις παραγγελίες στη Γερμανία σημαίνει ότι βρίσκεται σε ανοδική πορεία. Από ελληνικής πλευράς θα ήταν σαφώς καλύτερα αν είχαν αυξηθεί ή αν είχαν παραμείνει σταθερές οι εξαγωγές προς τη Γερμανία όπως είχε προκύψει κατά διαστήματα τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς αυτό δεν συνέβη. Παρά ταύτα, σε σχέση με άλλες χώρες οι έλληνες εξαγωγείς στάθηκαν καλά».
Για την Ελλάδα η Γερμανία είναι ένας σημαντικός οικονομικός εταίρος. Δεν ισχύει όμως και το αντίθετο. Έτσι μόλις το 0,43% των γερμανικών εξαγωγών πηγαίνουν στην Ελλάδα, ενώ οι ελληνικές εισαγωγές αποτελούν μόλις το 0,2% των συνολικών εισαγωγών της Γερμανίας. Στις πρώτες τέσσερις θέσεις του πίνακα των ελληνικών εξαγωγών στη γερμανική αγορά τους πρώτους 10 μήνες του 2013 βρίσκονται τρόφιμα και ζωοτροφές (295 εκ.), φαρμακευτικά προϊόντα (181,5 εκ.), αγροτικά προϊόντα (162,1 εκ.) και μέταλλα (145,9 εκ.). Από αυτές τις κατηγορίες μόνον ο τομέας των αγροτικών προϊόντων καταγράφει αυξήσεις στις εξαγωγές προς τη Γερμανία ξεπερνώντας ήδη τους πρώτους δέκα μήνες του 2013 την αξία των εξαγωγών του 2012 κατά 2 εκ. ευρώ.
Όμως, η ελληνική οικονομία δεν έχει χάσει το τρένο στη γερμανική αγορά τονίζει ο Ίλγια Νότναγκελ. Ευκαιρίες δεν παρουσιάζονται μόνο στον τομέα των αγροτικών προϊόντων, στα ποτά και στα τρόφιμα αλλά και στον τομέα των νέων τεχνολογιών και στην φαρμακευτική. «Φαρμακευτικά προϊόντα είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα για μια κοινωνία που γερνά όπως τη γερμανική. Επίσης μεγάλες είναι οι γερμανικές ανάγκες στον τομέα της πληροφορικής. Οι πόρτες είναι ορθάνοιχτες και για τις ελληνικές επιχειρήσεις αυτού του κλάδου. Θα ήθελα όμως να επισημάνω ότι οι προσπάθειες για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας στην Ελλάδα δεν είναι αγώνας 100 μέτρων αλλά μαραθώνιος, που χρειάζεται αντοχή και ο απολογισμός θα γίνει στο τέλος».
Πηγή: euro2day.gr
Όπως μεταδίδει η Deutsche Welle, το εμπορικό ισοζύγιο εξακολουθεί και το 2013 να είναι θετικό για τη Γερμανία με δύο αισθητές αλλαγές, οι οποίες σχετίζονται με την οικονομική κρίση στην Ελλάδα.
Ενώ το 2009 η αναλογία στις εξαγωγές ήταν 4:1 υπέρ της Γερμανίας, το 2013 διαμορφώθηκε στο 2,7:1 υπέρ της Γερμανίας. Εκτός αυτού μειώθηκε τόσο η αξία των γερμανικών εξαγωγών προς την Ελλάδα όσο και των ελληνικών εξαγωγών προς τη Γερμανία. Για να μιλήσουμε με απόλυτους αριθμούς: Από 6,6 δισ. ευρώ το 2009 η αξία των γερμανικών εξαγωγών προς την Ελλάδα μειώθηκε τους πρώτους 11 μήνες του 2013 στα περίπου 4 δισ. ευρώ. Το ίδιο διάστημα μειώθηκαν οι ελληνικές εξαγωγές προς τη Γερμανία από 1,9 δισ. ευρώ στο 1,5 δισ. ευρώ.
Αν συγκρίνει κανείς τους πρώτους 11 μήνες του 2012 με την αντίστοιχη περίοδο του 2013 θα διαπιστώσει ότι η Γερμανία μετά από τέσσερα χρόνια (2009-2012) μείωσης των εξαγωγών της προς την Ελλάδα σημειώνει μια αύξηση της τάξεως του 0,5%, ενώ η Ελλάδα μια μείωση των εξαγωγών της προς τη Γερμανία ύψους 1,6%.
Αυτές οι «μικρές αλλαγές» σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια «είναι δείγματα εξομάλυνσης και σταθεροποίησης» υποστηρίζει ο Ίλγια Νότναγκελ, ειδικός για θέματα του εξωτερικού εμπορίου στην ένωση των γερμανικών βιομηχανικών και εμπορικών επιμελητηρίων DIHK: «Από τη στιγμή που η ελληνική οικονομία αυξάνει τις παραγγελίες στη Γερμανία σημαίνει ότι βρίσκεται σε ανοδική πορεία. Από ελληνικής πλευράς θα ήταν σαφώς καλύτερα αν είχαν αυξηθεί ή αν είχαν παραμείνει σταθερές οι εξαγωγές προς τη Γερμανία όπως είχε προκύψει κατά διαστήματα τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς αυτό δεν συνέβη. Παρά ταύτα, σε σχέση με άλλες χώρες οι έλληνες εξαγωγείς στάθηκαν καλά».
Για την Ελλάδα η Γερμανία είναι ένας σημαντικός οικονομικός εταίρος. Δεν ισχύει όμως και το αντίθετο. Έτσι μόλις το 0,43% των γερμανικών εξαγωγών πηγαίνουν στην Ελλάδα, ενώ οι ελληνικές εισαγωγές αποτελούν μόλις το 0,2% των συνολικών εισαγωγών της Γερμανίας. Στις πρώτες τέσσερις θέσεις του πίνακα των ελληνικών εξαγωγών στη γερμανική αγορά τους πρώτους 10 μήνες του 2013 βρίσκονται τρόφιμα και ζωοτροφές (295 εκ.), φαρμακευτικά προϊόντα (181,5 εκ.), αγροτικά προϊόντα (162,1 εκ.) και μέταλλα (145,9 εκ.). Από αυτές τις κατηγορίες μόνον ο τομέας των αγροτικών προϊόντων καταγράφει αυξήσεις στις εξαγωγές προς τη Γερμανία ξεπερνώντας ήδη τους πρώτους δέκα μήνες του 2013 την αξία των εξαγωγών του 2012 κατά 2 εκ. ευρώ.
Όμως, η ελληνική οικονομία δεν έχει χάσει το τρένο στη γερμανική αγορά τονίζει ο Ίλγια Νότναγκελ. Ευκαιρίες δεν παρουσιάζονται μόνο στον τομέα των αγροτικών προϊόντων, στα ποτά και στα τρόφιμα αλλά και στον τομέα των νέων τεχνολογιών και στην φαρμακευτική. «Φαρμακευτικά προϊόντα είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα για μια κοινωνία που γερνά όπως τη γερμανική. Επίσης μεγάλες είναι οι γερμανικές ανάγκες στον τομέα της πληροφορικής. Οι πόρτες είναι ορθάνοιχτες και για τις ελληνικές επιχειρήσεις αυτού του κλάδου. Θα ήθελα όμως να επισημάνω ότι οι προσπάθειες για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας στην Ελλάδα δεν είναι αγώνας 100 μέτρων αλλά μαραθώνιος, που χρειάζεται αντοχή και ο απολογισμός θα γίνει στο τέλος».
Πηγή: euro2day.gr
Σχετικές ετικέτες:Οικονομία
Σχετικά άρθρα
Ροή ειδήσεων