«Να επιστραφεί το Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας στο Δήμο Πεντέλης»

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο του υποψήφιου δημοτικού συμβούλου με τον συνδυασμό «Δημοτική Συμμαχία» στον Δήμο Πεντέλης, Ελευθέριου Π. Κοντουλάκου:

«Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του Μεγάρου Δουκίσσης Πλακεντίας

Η Σοφία ντε Μαρμπουά Λεμπρέν, Δούκισσα της Πλακεντίας γεννήθηκε στην Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ τον Απρίλιο του 1785. Σε ηλικία 19 ετών παντρεύτηκε τον Γάλλο στρατηγό Κάρολο Λεμπρέν και απέκτησε την μονάκριβη κόρη της Καρολίνα Ελίζα.

Μετά τον χωρισμό της, τον Ιανουάριο του 1830, ήρθε στον Ναύπλιο όπου διέμεινε για 17 μήνες. Στη συνέχεια μετέβη στην Ιταλία και αργότερα ξεκίνησε ένα μεγάλο ταξίδι στην Ανατολή που στάθηκε μοιραίο για την υγεία της κόρης της.

Τον Ιούνιο του 1837 η κόρη της πέθανε στην Βηρυτό σε ηλικία 18 ετών. Τελευταία επιθυμία της Ελίζας ήταν να ταφεί στην Ελλάδα. Έτσι η Δούκισσα βαλσάμωσε το σώμα της, το οποίο έφερε μαζί της στην Αθήνα.

Μετά το θάνατος της κόρης της, η Δούκισσα της Πλακεντίας ήταν αγνώριστη. Είχαν ασπρίσει τα μαλλιά της. Είχε κόψει τις ξανθιές κοτσίδες της και φορούσε λευκά ρούχα. Η μοναδική παρηγοριά της ήταν να βρίσκεται κοντά στο άψυχο σώμα της κόρης της. Κάποιο βράδυ, όμως, το σπίτι της στην Αθήνα παίρνει φωτιά και το άψυχο σώμα της Ελίζας αποτεφρώνεται.

Η Δούκισσα της Πλακεντίας παρακολουθούσε το χτίσιμο του πύργου της στην Πεντέλη πάντα με τον αγαπημένο της αρχιτέκτονα Κλεάνθη και πολλούς φίλους της. Στο νέο πύργο της συγκεντρωνόταν κόσμος προκειμένου να διαβάσουν στίχους μεγάλων ποιητών και να συζητήσουν για φιλοσοφία.

Τα ξημερώματα της 14ης Μαΐου του 1854 η Δούκισσα της Πλακεντίας πέθανε σε ηλικία 69 ετών. Ο τάφος της βρίσκεται στην Πεντέλη μέχρι κα σήμερα.

Με αυτά τα λίγα λόγια ήθελα να δώσω το στίγμα της πολυτάραχης ζωής της Δούκισσας της Πλακεντίας πριν περάσω στον σήμερα.

Ο πύργος της Δούκισσας της Πλακεντίας, το λεγόμενο «Καστέλο της Ροδοδάφνης», έμεινε εγκαταλελειμμένος μέχρι και το 1976, όταν και πέρασε στα χέρια του ΕΟΤ.

Ο Εξωραϊστικός Επιμορφωτικός Σύλλογος Πεντέλης έδωσε νέα πνοή στο χώρο. Σε συνεργασία με τον ΕΟΤ λειτούργησε τον πύργο και με τα ΚΡΥΣΤΑΛΛΕΙΑ τον έκανε γνωστό σε όλη την Ελλάδα.

Πολυάριθμα ονόματα της ελληνικής και της ξένης μουσικής έδωσαν συναυλίες και μεγάλες παραστάσεις κλασικής μουσικής. Όλα τα έσοδα των συναυλιών διατέθηκαν στη συνέχεια για τις εργασίες συντήρησης του πύργου.

Επιπλέον, ο Πολιτιστικός Όμιλος Πεντέλης σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Αθηνών άρχισαν να δίνουν αγώνα για την συντήρηση του πύργου. Δημιούργησαν και εκείνοι με τη σειρά τους ένα πολύ μεγάλο φεστιβάλ με ό,τι πιο ποιοτικό καλλιτεχνικό πρόγραμμα υπήρχε εκείνη την εποχή.

Το 1998 ο πύργος της Δούκισσας της Πλακεντίας πέρασε από το υπουργείο Πολιτισμού στα χέρια της τότε Κοινότητας Πεντέλης με την μορφή της παραχώρησης για 10 χρόνια. Ο τότε κοινοτάρχης και σημερινός Δήμαρχος Πεντέλης, Δημήτρης Στεργίου Καψάλης μετέτρεψε τον πύργο σε πολιτιστικό κέντρο, το οποίο φιλοξενούσε μαθήματα πιάνου, κιθάρας, σκάκι , ζωγραφικής, χορού κλπ.

Με χρήματα του Δήμου Πεντέλης συντήρησε τον πύργο και έτσι άρχισε να αλλάζει η εικόνα του και να γίνεται ένα από τα μεγαλύτερα μνημεία της Ελλάδος.

Το κράτος δεν έδειξε τον απαραίτητο σεβασμό που έπρεπε, όπως για παράδειγμα για το Βυζαντινό Μουσείο της Αθήνας, το οποίο υπήρξε το χειμερινό σπίτι της Δούκισσας. Έμεινε άφαντο μέχρι και σήμερα.

Το 2010 η παραχώρηση από το υπουργείο Πολιτισμού στον Δήμο Πεντέλης έληξε. Παρά τις αμέτρητες ενοχλήσεις του Δημάρχου Πεντέλης αλλά και τις δικές μου, μέχρι σήμερα η παραχώρηση δεν έχει δοθεί. Ο πύργος πέρασε, περιέργως, στο υπουργείο Οικονομικών και τους φορείς που αναζητούν πωλητές για την περιουσία του κράτους.

Από το 2010 πάλι με λεφτά του Δήμου Πεντέλης αλλά και χορηγών αλλάξαμε πολλά. Δημιουργήσαμε την βιβλιοθήκη του Μεγάρου Δουκίσσης Πλακεντίας και έγιναν πολλές συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις χωρίς ο Δήμος να βάλει ούτε ένα ευρώ. Αποκλειστικά από χορηγούς.

Τα σχέδια μας ακόμα περισσότερα για την επόμενη 5ετία πιστεύοντας πως το κράτος θα επιστρέψει το Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας στο Δήμο Πεντέλης και στους δημότες του όπου και ανήκει. Διότι η Δούκισσα διατηρούσε στην Πεντέλη ακόμη τρία σπίτια το Maisonette (Μεζονέτα), την Plaisance (Πλακεντία) και τον Tourelle, ενώ και ο τάφος της -όπως είπα πιο πάνω για όσους από τους κρατικούς μας λειτουργούς δεν το γνωρίζουν- βρίσκεται στην Πεντέλη. Η Δούκισσα με την Πεντέλη πορεύονται μαζί στα μονοπάτια της ελληνικής ιστορίας και δεν πρόκειται να αφήσουμε κανέναν να το σταματήσει αυτό.

Σκέψεις, όπως εστιατόρια και άλλες περίεργες ιδέες, δεν χωράνε στον ιστορικό χώρο του Μεγάρου Δουκίσσης Πλακεντίας αλλά και στην Πεντέλη.

Η πρόταση-απαίτηση μου είναι να επιστραφεί το Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας στο Δήμο Πεντέλης γιατί έχουμε ακόμα ΠΑΡΑ πολλά να φτιάξουμε. Έχουμε ακόμα ΠΑΡΑ πολλά να προσφέρουμε στους νεότερους πεντελιώτες αλλά και σε όλους τους Έλληνες. Το πεντελικό βουνό με το μάρμαρό του πρόσφερε στην ανθρωπότητα το σύμβολο του πολιτισμού τον ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ. Με σεβασμό στην ιστορία της Ελλάδας αλλά και την ιστορία της Πεντέλης το πεντελικό μάρμαρο στο Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας δεν θα «βλέπει» κουβέρ και χρυσά μαχαιροπήρουνα αλλά περήφανα μάτια Ελλήνων να το κοιτάζουν με δέος για τα αριστουργήματα που δημιούργησαν οι πρόγονοί μας».

Σχετικές ετικέτες:Πολιτική