18:39 | 29/6/14
Το ελληνικό δημόσιο καλείται να πληρώσει αποζημίωση για ηθική βλάβη...
Η περιπέτεια ενός πανεπιστημιακού καρδιοχειρουργού που στις αρχές της δεκαετίας του '90 επέλεξε να επιστρέψει στην Ελλάδα εγκαταλείποντας σημαντική καριέρα στην Αμερική, με την ελπίδα ότι θα προσφέρει στην πατρίδα του, δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.
Ο έλληνας καρδιοχειρουργός που έκανε έφτασε ακόμα και στο Χάρβαρντ, ήρθε στην Ελλάδα για να καταλάβει τη θέση καθηγητή, σε υπό ίδρυση πανεπιστημιακή κλινική καρδιοχειρουργικής, η οποία δεν λειτούργησε ποτέ!
Τώρα το ελληνικό δημόσιο καλείται να αποζημιώσει τον γιατρό ο οποίος αν και εργάζεται από το 2001 και πάλι στην Αμερική, προσέφυγε στα δικαστήρια ζητώντας αποζημίωση για ηθική βλάβη. Η δικαιοσύνη αποδέχτηκε τον ισχυρισμό του ότι το ελληνικό κράτος με τις ενέργειες του ζημίωσε τον καρδιοχειρουργό, ωστόσο ακόμη δεν έχει καταλήξει στο ποσό με το οποίο πρέπει να τον αποζημιώσει.
Το μόνο βέβαιο είναι πως το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε «υπερβολικά υψηλό» το ποσό-μαμούθ των 250.000 ευρώ που του επιδίκασε το Εφετείο και ζήτησε από το δικαστήριο να προσδιορίσει νέα αποζημίωση.
Όλα ξεκίνησαν τον Ιουνίου του 1992 όταν η γενική συνέλευση του τμήματος ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών αποφάσισε την ίδρυση καρδιοχειρουργικής κλινική στο τμήμα ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1993 προκηρύχθηκε η θέση και κλήθηκε ο συγκεκριμένος γιατρός ο οποίος στις 29 Αυγούστου 1995 ορκίστηκε καθηγητής.
Μετά από επτά χρόνια αναμονής και προσδοκιών (Ιούλιος 1994 έως 29 Μάιος 2001) παραιτήθηκε και επέστρεψε πάλι στις ΗΠΑ αφού στα αιτήματα, τα γράμματα και τις εκκλήσεις του, δεν πήρε απάντηση από κανέναν αρμόδιο. Και αυτό γιατί η κλινική δεν λειτούργησε ποτέ στο Κοργιαλένειο-Μπενάκειο Νοσοκομείο, όπως αρχικά είχε αποφασιστεί.
Ο γιατρός ήταν διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών με ειδικότητα γενικής χειρουργικής θώρακος και αγγειοχειρουργικής και μετανάστευσε στις ΗΠΑ. Εκεί εργάστηκε στο νοσοκομείο Methodist του Χιούστον και σε διάφορα πανεπιστημιακά νοσοκομεία (Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, Medical College of Wisconsin και Baylor College of Medicine), ενώ παράλληλα συμμετείχε σε ερευνητικά προγράμματα του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και του Ιδρύματος Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης. Ακόμη δίδασκε στο BaylorCollege of Medicine του Χιούστον και στο Πανεπιστήμιο του Χαρβαρντ, ενώ αναρίθμητες είναι οι επιστημονικές μελέτες και διαλέξεις.
Όταν, τελικά κατάλαβε πως δεν είχε καμία τύχη στην Ελλάδα, έφυγε διεκδικώντας αποζημίωση 5 εκατομμυρίων.
Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών του επιδίκασε 250.000 ευρώ ως ηθική βλάβη ανεβάζοντας το ποσό των 150.000 ευρώ που είχε αρχικά ορίσει το Διοικητικό Πρωτοδικείο.
Το Συμβούλιο Επικρατείας, πάντως, με την υπ΄ αριθμ. 2202/2014 απόφασή του έκρινε ότι το ποσό των 250.000 ευρώ είναι πολύ μεγάλο και γι' αυτό ανέπεμψε την υπόθεση και πάλι στο Εφετείο για νέο προσδιορισμό του ποσού την αποζημίωσης.
Η περιπέτεια ενός πανεπιστημιακού καρδιοχειρουργού που στις αρχές της δεκαετίας του '90 επέλεξε να επιστρέψει στην Ελλάδα εγκαταλείποντας σημαντική καριέρα στην Αμερική, με την ελπίδα ότι θα προσφέρει στην πατρίδα του, δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.
Ο έλληνας καρδιοχειρουργός που έκανε έφτασε ακόμα και στο Χάρβαρντ, ήρθε στην Ελλάδα για να καταλάβει τη θέση καθηγητή, σε υπό ίδρυση πανεπιστημιακή κλινική καρδιοχειρουργικής, η οποία δεν λειτούργησε ποτέ!
Τώρα το ελληνικό δημόσιο καλείται να αποζημιώσει τον γιατρό ο οποίος αν και εργάζεται από το 2001 και πάλι στην Αμερική, προσέφυγε στα δικαστήρια ζητώντας αποζημίωση για ηθική βλάβη. Η δικαιοσύνη αποδέχτηκε τον ισχυρισμό του ότι το ελληνικό κράτος με τις ενέργειες του ζημίωσε τον καρδιοχειρουργό, ωστόσο ακόμη δεν έχει καταλήξει στο ποσό με το οποίο πρέπει να τον αποζημιώσει.
Το μόνο βέβαιο είναι πως το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε «υπερβολικά υψηλό» το ποσό-μαμούθ των 250.000 ευρώ που του επιδίκασε το Εφετείο και ζήτησε από το δικαστήριο να προσδιορίσει νέα αποζημίωση.
Όλα ξεκίνησαν τον Ιουνίου του 1992 όταν η γενική συνέλευση του τμήματος ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών αποφάσισε την ίδρυση καρδιοχειρουργικής κλινική στο τμήμα ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1993 προκηρύχθηκε η θέση και κλήθηκε ο συγκεκριμένος γιατρός ο οποίος στις 29 Αυγούστου 1995 ορκίστηκε καθηγητής.
Μετά από επτά χρόνια αναμονής και προσδοκιών (Ιούλιος 1994 έως 29 Μάιος 2001) παραιτήθηκε και επέστρεψε πάλι στις ΗΠΑ αφού στα αιτήματα, τα γράμματα και τις εκκλήσεις του, δεν πήρε απάντηση από κανέναν αρμόδιο. Και αυτό γιατί η κλινική δεν λειτούργησε ποτέ στο Κοργιαλένειο-Μπενάκειο Νοσοκομείο, όπως αρχικά είχε αποφασιστεί.
Ο γιατρός ήταν διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών με ειδικότητα γενικής χειρουργικής θώρακος και αγγειοχειρουργικής και μετανάστευσε στις ΗΠΑ. Εκεί εργάστηκε στο νοσοκομείο Methodist του Χιούστον και σε διάφορα πανεπιστημιακά νοσοκομεία (Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, Medical College of Wisconsin και Baylor College of Medicine), ενώ παράλληλα συμμετείχε σε ερευνητικά προγράμματα του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και του Ιδρύματος Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης. Ακόμη δίδασκε στο BaylorCollege of Medicine του Χιούστον και στο Πανεπιστήμιο του Χαρβαρντ, ενώ αναρίθμητες είναι οι επιστημονικές μελέτες και διαλέξεις.
Όταν, τελικά κατάλαβε πως δεν είχε καμία τύχη στην Ελλάδα, έφυγε διεκδικώντας αποζημίωση 5 εκατομμυρίων.
Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών του επιδίκασε 250.000 ευρώ ως ηθική βλάβη ανεβάζοντας το ποσό των 150.000 ευρώ που είχε αρχικά ορίσει το Διοικητικό Πρωτοδικείο.
Το Συμβούλιο Επικρατείας, πάντως, με την υπ΄ αριθμ. 2202/2014 απόφασή του έκρινε ότι το ποσό των 250.000 ευρώ είναι πολύ μεγάλο και γι' αυτό ανέπεμψε την υπόθεση και πάλι στο Εφετείο για νέο προσδιορισμό του ποσού την αποζημίωσης.
Σχετικά άρθρα
Ροή ειδήσεων