Σεισμόπληκτη περιμένει 6 χρόνια την αποζημίωση

Καταρρέει το σπίτι της στην Ηλεία...

Μπλεγμένη στα γρανάζια της γραφειοκρατίας είναι μια γυναίκα από την περιοχή του Καλίτσα στην Ηλεία, η οποία εδώ και 6 χρόνια ψάχνει τον τρόπο να ενισχύσει το σπίτι της που επλήγη από τον καταστροφικό σεισμό του 2008.

Αντί όμως γι’ αυτό, πριν λίγες μέρες η ιδιοκτήτρια του σπιτιού, Κωνσταντίνα Πουρνάρα, ήρθε από την Αθήνα και βρήκε… μια τεράστια τρύπα στον εξωτερικό της τοίχο! Από τα μπάζα μάλιστα που είχαν πέσει μέσα στο σπίτι «χώθηκε» ολόκληρο σχεδόν το χολ με αποτέλεσμα η κεντρική είσοδος να μην ανοίγει και με η γυναίκα να μπαινοβγαίνει πλέον στο σπίτι της από την πλαϊνή πόρτα της κουζίνας.

Μιλώντας στο patrisnews.com, η κ. Πουρνάρα ανέφερε: «Πριν λίγες μέρες είχε κατέβει η κόρη μου και με είχε ενημερώσει για τη ζημιά, αλλά δεν περίμενα ότι θα ήταν τόσο μεγάλη. Με το που την είδα ταράχτηκα και κάλεσα αμέσως την αστυνομία.

Δίπλα ακριβώς από το σπίτι μου υπήρχε ένα πολύ παλιό σπίτι που ήταν σε ερειπωμένη κατάσταση. Η σκεπή του είχε πέσει, έπεφταν κομμάτια γύρω – γύρω και κινδύνευε να σκοτωθεί ο κόσμος που πέρναγε από δίπλα. Ο κληρονόμος του σπιτιού απεβίωσε και έτσι η κατάσταση όσο πήγαινε χειροτέρευε.

Το σπίτι το δικό μας έχει μεσοτοιχία με αυτό το σπίτι. Έναν τοίχο πάχους 60 εκατοστών που οι 30 ήταν δικοί του και οι άλλοι 30 δικοί μας. Με το σεισμό του 2008 διαπιστώσαμε ότι ο τοίχος ήταν ευάλωτος. Πήγα στο ΤΑΣ, έκανα αίτηση, ήρθαν οι μηχανικοί και το είδαν και μου είπαν ότι έπρεπε να ενισχυθεί. Δεν μπορούσε όμως να γίνει γιατί υπήρχε το παλιό σπίτι το οποίο είναι κούφιο από κάτω επειδή έχει υπόγειο και θα έπρεπε να πέσουν κολόνες πρώτα και μετά να επισκευάσουμε τον τοίχο.

Το παλιό σπίτι καθαρίστηκε επιτέλους, στο σπίτι μου έχει γίνει μια πολύ μεγάλη ζημιά και έρχονται τώρα οι υπηρεσίες και μου λένε ότι το οικόπεδό μου δεν είναι άρτιο και οικοδομήσιμο. Μα πώς είναι δυνατόν αφού αφενός έχω πολύ μεγαλύτερη έκταση από το παλιό και αφετέρου, στην αποδοχή κληρονομιάς που κάναμε το 2005 ο μηχανικός το έβγαλε άρτιο και οικοδομήσιμο. Πραγματικά δεν ξέρω τι άλλο να κάνω και πού αλλού να απευθυνθώ».