Βέφα Αλεξιάδου: Πρέπει να γίνω για τις εγγονές μου η μάνα που έχασαν | Greek-iNews


Έχετε φορτώσει την έκδοση για υπολογιστές, για καλύτερη εμπειρία χρήσης μεταβείτε στην έκδοση για κινητά με ένα
κλικ εδώ

Βέφα Αλεξιάδου: Πρέπει να γίνω για τις εγγονές μου η μάνα που έχασαν

11:30 | 2/11/14
Βέφα Αλεξιάδου: Πρέπει να γίνω για τις εγγονές μου η μάνα που έχασαν

Η πρώτη συνέντευξη μετά τον ξαφνικό χαμό της κόρης της, Αλεξίας

Να φανεί «δυνατή για τις εγγονές» της καθώς πλέον δεν είναι «μόνο γιαγιά τώρα αλλά και η μάνα που έχασαν» θέλει η Βέφα Αλεξιάδου.

«Δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος από το να χάνεις το παιδί σου, είμαι παλικάρι είμαι δυνατή έχω περάσει πολύ δύσκολα στη ζωή μου αλλά αυτό πόνεσε. Πάει η Αλεξία μου, πάει το παιδί μου» λέει, μιλώντας στο Πρώτο Θέμα. Όπως σημειώνει  χαρακτηριστικά, από όλες τις απώλειες που έχει βιώσει στη ζωή της, καμία «δεν συγκρίνεται με το χαμό του παιδιού μου».

Μιλά για έναν πόλεμο που ξεκίνησε μετά την αποχώρηση της από την τηλεόραση τόσο απέναντι στην ίδια, όσο και απέναντι στην κόρη της.

«Αυτό που πρέπει να πω είναι πως η Αλεξία δεν έφυγε με θυμό αλλά με ένα τεράστιο παράπονο, μία μεγάλη πίκρα. Ίσως όμως πια ούτε αυτό έχει σημασία. Σημασία έχει ότι η κόρη μου, η ζωή μου, το βλαστάρι μου έφυγε από τη ζωή. Πάει το κοριτσάκι μου, Πάει η Αλεξία μου» λέει στη συνέντευξή της. Και αναφέρεται στο ξέσπασμα της κατά του Τύπου, στην κηδεία της κόρης της. «Έβγαλα πίκρα και παράπονο. Τι νόημα έχουν όλοι οι έπαινοι και τα υπέροχα σχόλια των Media κατόπιν εορτής, μετά το θάνατο της; Πες μου σε παρακαλώ. Όσο ζούσε, της έκανε κανείς μια παρουσίαση, να επαινέσει το έργο της, να τιμήσει μια άξια Ελληνίδα γυναίκα που πρόβαλε την Ελλάδα κι ήταν πρότυπο προς μίμηση για κάθε άλλη Ελληνίδα;».

Προσπαθεί πάντως να δει με κάποια αισιοδοξία το μέλλον και λέει πως αυτό που θα ήθελε πια να δει είναι την εγγονή της, που έχει και το όνομα της, να γίνεται η διάδοχος τόσο της ίδιας όσο και της αδικοχαμένης Αλεξίας.

«Η Αλεξία μου ήταν δυνατό μυαλό, αγωνίστρια , με δυο χρυσά χέρια η Αλεξία, μαθήτευσε την τέχνη της κουζίνας κοντά μου. Ήμουν περήφανη γι' αυτή, την καμάρωνα και χαιρόμουν που θ' αφήσω τη συνέχιση του έργου μου στα άξια χέρια της. Πιστεύω να αξιώσει ο Θεός να γαλουχήσω τη μικρή εγγονή μου Βέφα, που κληρονόμησε από τη μητέρα της την αγάπη για την κουζίνα και να είναι αυτή η άξια διάδοχος και των δυο μας».

Σχετικά άρθρα

Σχόλια αναγνωστών