Έτοιμος και για ρίσκο εκλογών, εάν δεν βγει Πρόεδρος, ο Σαμαράς

Μετά το αποτέλεσμα της πρώτης ψηφοφορίας για Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ενώ η πίεση για ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών εντείνεται, το Μαξίμου δε δείχνει καμία διάθεση για κινήσεις που θα φέρουν τον πρωθυπουργό σε θέση αδυναμίας στο ευρύτερο πολιτικό και στο εσωκομματικό σκηνικό

Στο παρασκήνιο όμως οι διεργασίες και τα σενάρια εντείνονται.

Το αποτέλεσμα της πρώτης ψηφοφορίας για Πρόεδρο της Δημοκρατίας ενίσχυσε τις υπόνοιες πως στόχος του Μαξίμου δεν είναι να αποφύγει πάση θυσία τις πρόωρες κάλπες και οδήγησε σε διεργασίες, σενάρια και πιέσεις (και από το γαλάζιο στρατόπεδο) για πολιτικές κινήσεις αναζήτησης των 180 με κάθε μέσο, στα οποία όμως το πρωθυπουργικό επιτελείο βάζει όρια.

Πράγματι ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς δε δείχνει διατεθειμένος για πρωτοβουλίες που θα τον φέρουν σε θέση αδυναμίας στο ευρύτερο πολιτικό και στο εσωκομματικό σκηνικό. Αλλά επιδιώκει η τρίτη ψηφοφορία στις 29 Δεκεμβρίου να καταλήξει σε μία καθαρή λύση: Είτε εκλογή Προέδρου είτε εκλογές, πιθανότατα στις 25 Ιανουαρίου.

Τα σενάρια βελούδινης εξόδου και αριστερής παρένθεσης ήταν όπως είχε γράψει το news247 θέμα συζήτησης στη Νέα Δημοκρατία από την ώρα που ανακοινώθηκε η άρον άρον επίσπευση της προεδρικής εκλογής. Το γεγονός όμως ότι χθες το βράδυ 160 βουλευτές ψήφισαν το Σταύρο Δήμα σόκαρε τους γαλάζιους, η πλειοψηφία των οποίων θεωρεί πλέον βέβαιες τις εκλογές και καθόλου σίγουρο ότι το Μαξίμου θέλει πραγματικά να τις αποφύγει.

Και αυτό όχι γιατί στην πραγματικότητα αναμενόταν συντριπτικά μεγαλύτερος αριθμός υπέρ (το ρεπορτάζ δεν έδειχνε πάνω από 161 σίγουρες θετικές ψήφους και υπό την έννοια αυτή η μόνη έκπληξη ήταν το παρών του Παναγιώτη Μελά, το οποίο σε δηλώσεις του πήρε πίσω), ούτε γιατί οι κυβερνητικές διαρροές ανέβαζαν σε 165 με 169 τους “σίγουρους” (και πριν την ανακοίνωση της επίσπευσης ακόμη και σε 174).Αλλά διότι δεν φάνηκε να υπάρχει από την πλευρά του Μαξίμου καμία διάθεση για ανοίγματα προς ανεξάρτητους βουλευτές και βουλευτές μικρών κομμάτων με στόχο μία συμφωνία. Προς αυτή την κατεύθυνση πιέζουν πλέον και γαλάζια στελέχη, χωρίς όμως προς το παρόν να μπαίνουν σε λεπτομέρειες.

Ενδεικτικός ήταν ο διάλογος που είχε η πρώην υπουργός Ντόρα Μπακογιάννη με το σύμβουλο του πρωθυπουργού Χρύσανθο Λαζαρίδη στο περιστύλιο της Βουλής. Η κ.Μπακογιάννη, η οποία λίγα λεπτά πριν με δήλωση της ζητούσε να ληφθούν πολιτικές πρωτοβουλίες, επανέλαβε στον κ.Λαζαρίδη: “Χρειάζονται πρωτοβουλίες, άμεσα”. Η απάντηση όμως είχε έρθει και ήταν σε λογική διαφορετική: “Πρωτοβουλίες αναλαμβάνει όποιος δεν έχει άλλες επιλογές”.

Αλλά και ο υπουργός Άμυνας Νίκος Δένδιας με ανακοίνωση του αργά χθες το βράδυ εκτιμούσε ότι υπάρχει περιθώριο για πολιτικές κινήσεις και διακομματικές ζυμώσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ανάδειξη του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας από την υπάρχουσα Βουλή.

Το ενδιαφέρον σήμερα επικεντρώνεται στη συνάντηση του επίτιμου προέδρου της Ν.Δ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με τον πρόεδρο των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Πάνο Καμμένο, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες συνάντηση με τον κ.Δήμα είχε προχθές ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής.

Σενάρια και απαντήσεις

Το Μαξίμου διέψευδε πάντως κατηγορηματικά κάθε σενάριο συναίνεσης, που περιλαμβάνει κυβέρνηση ειδικού σκοπού με αλλαγή πρωθυπουργού ή ορισμό ημερομηνίας εκλογών μέσα στο 2015, αλλά και τα περί “απόσυρσης” του κ.Δήμα πριν την τρίτη ψηφοφορία. Στελέχη που γνωρίζουν καλά τον κ.Σαμαρά σχολίαζαν ότι ο πρωθυπουργός είναι άνθρωπος του ρίσκου και πάντως όχι πρόθυμος να γίνει Γιώργος Παπανδρέου. Άλλωστε η Ν.Δ τουλάχιστον δεν είναι το... ΠΑΣΟΚ του 2011.

Εν τω μεταξύ νέα σενάρια δεν απέκλειαν το ενδεχόμενο μίας κυβέρνησης ειδικού σκοπού χωρίς αλλαγή πρωθυπουργού αλλά με τη συμμετοχή σε αυτή ευρύτερων δυνάμεων πέραν της δικομματικής, προφανώς από τις δεξαμενές των ανεξαρτήτων και μη εκ δεξιών και εξ αριστερών της κυβέρνησης.

Συνεργάτες του πρωθυπουργού ξεκαθάριζαν πως η κυβέρνηση δεν πρόκειται να αναλάβει κάποια πρωτοβουλία, που θα έφερνε τους ανεξάρτητους βουλευτές σε ρόλο ρυθμιστή. Ο κ.Σαμαράς έχοντας άλλωστε δείξει πως δεν είναι διατεθειμένος να πάει ακόμη και σε κάλπες από το να χάσει την πρωτοβουλία των κινήσεων, φαίνεται να εκτιμά ότι μεταφέρει την πίεση στους υπόλοιπους παίκτες του πολιτικού σκηνικού, που δεν επιθυμούν εκλογές. Αναλαμβάνει έτσι όμως και το ρίσκο να βρεθεί απομονωμένος.

Για αυτό και οι ίδιες πηγές δεν απέκλειαν κινήσεις σε δεύτερο χρόνο, οι οποίες πάντως δεν θα δίνουν μία μικρή παράταση πχ πέντε μηνών στην κυβέρνηση, ούτε θα ορίζουν εκλογές σε χρόνο που θα εμποδίζει τη διαπραγμάτευση για τη μετάβαση στην επόμενη ημέρα της επόμενης ημέρας (δηλαδή προς το τέλος του χρόνου όταν η προσδωκώμενη πιστοληπτική γραμμή στήριξης θα οδεύει προς το τέλος της). Στην πραγματικότητα για τον κ.Σαμαρά είναι προτιμότερο το ρίσκο των εκλογών τον Ιανουάριο -εάν στο μεταξύ δεν έχει καταφέρει να βγάλει Πρόεδρο- με πιθανότητα κλεισίματος της ψαλίδας, παραμονής στην ηγεσία της Ν.Δ και προσδοκίας για το μέλλον, παρά να πάει σε εκλογές σε έξι μήνες όταν δεν θα έχει κάποιο σκληρό δίλημμα να προτάξει και έχοντας πιθανότατα στο μεσοδιάστημα αναγκαστεί να υπογράψει νέα σκληρά μέτρα και όρους για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και την επίτευξη συμφωνίας για το μεταμνημόνιο.