«Ανάπτυξη στη Χαλκιδική δεν σημαίνει καταστροφή»

Αύριο στο ΣτΕ η προσφυγή των κατοίκων κατά της κατασκευής φραγμάτων

«Φρένο στις καταστροφικές εξορύξεις χρυσού στη βόρεια Χαλκιδική, αποκατάσταση της ήδη βαριά επιβαρυμένης περιοχής, αλλά και επανασχεδιασμό με ήπια ανάπτυξη, που θα ανατρέψει τον μονόδρομο της εργασίας στα μεταλλεία», ζήτησαν οι Επιτροπές Αγώνα Χαλκιδικής & Θεσσαλονίκης ενάντια στην Εξόρυξη Χρυσού, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που έδωσαν με αφορμή την αυριανή εκδίκαση στο Συμβούλιο της Επικρατείας της προσφυγής κατοίκων κατά της κατασκευής φραγμάτων αποβλήτων σε δύο φυσικά ρέματα.

Παράλληλα, απαιτούν την παύση κάθε δίωξης των σχεδόν 400 συμπολιτών τους, οι οποίοι διώκονται για διάφορα αδικήματα που σχετίζονται με τις κινητοποιήσεις ενάντια στα μεταλλεία και δηλώνουν πως «ο αγώνας τους άλλαξε τον τρόπο ζωής τους, φέρνοντάς τους πιο κοντά, αποτελώντας παράδειγμα και για άλλα μέρη στην Ελλάδα».

Η προσφυγή αφορά την κατασκευή φραγμάτων σε δύο φυσικά ρέματα, προκειμένου η «Ελληνικός Χρυσός ΑΕ/Eldorado Gold» να δημιουργήσει τέλματα μεταλλευτικών αποβλήτων πάνω στον μεγαλύτερο υδροφορέα της Χαλκιδικής, κοντά στο ενεργό σεισμικό ρήγμα του Στρατωνίου- Βαρβάρας, όπου θα αποτεθούν 148 εκατομμύρια τόνοι αποβλήτων, σύμφωνα με τον Χρήστο Αδαμίδη, μέλος της Επιτροπής Αγώνα Βόρειας Χαλκιδικής.

Οι προσφεύγοντες απαιτούν την ανάκληση των αδειών κατασκευής, προσβάλλοντας την τεχνική μελέτη της εταιρίας, επειδή αποτελεί συνέχεια παρανομιών και παραλήψεων, όπως υποστήριξε ο δικηγόρος και νομικός σύμβουλος Γιώργος Μπάλιας. Ακόμη, καταγγέλλουν πως μέσα στα πετρώματα υπάρχει ο εξαιρετικά επικίνδυνος τρεμολίτης (αμίαντος), ο οποίος τριμμένος ως ινώδης αμίαντος θα μείνει για πάντα στα τέλματα αποβλήτων, ενώ με τις συνεχείς ανατινάξεις του εδάφους με εκρηκτικά διαχέεται μέσω της σκόνης στην ατμόσφαιρα.

«Από το 2003 τίποτα δεν έχει γίνει νόμιμα» επισημαίνει ο Λάζαρος Τόσκας από τη Μεγάλη Παναγιά και συμπληρώνει πως «η ελληνική Πολιτεία έδινε στην εταιρία και στους ντόπιους εκπροσώπους της ό,τι αυτοί ζητούσαν, φτιάχνοντας νόμους, όπως ο 4280, για να τους εξυπηρετήσουν. Ενδεικτικό είναι πως παραχώρησαν όλη την περιοχή για 11 εκατομμύρια ευρώ».

Από τα αρχαία χρόνια λειτουργούσαν μεταλλεία, όμως τα τελευταία χρόνια τα τεράστια έργα σε 317.000 στρέμματα με τις 32 θέσεις μεταλλείων έχουν επιβαρύνει ανυπολόγιστα τα νερά, τα δάση, την υγεία των ανθρώπων αλλά και την οικονομική ζωή του τόπου, σημείωσε ο Γιώργος Ντούμας, επίσης, μέλος της Επιτροπής Αγώνα Βόρειας Χαλκιδικής. Πρόσθεσε, δε, ότι πορίσματα πανεπιστημίων, γεωπόνων, διαφόρων επιστημόνων, κρούουν των κώδωνα του κινδύνου, εξηγώντας πως η βόρεια Χαλκιδική «έδωσε ό,τι μπορούσε να δώσει και κάθε καινούργια εκμετάλλευση ξεπερνάει τη φέρουσα δυνατότητα της περιοχής, δεν μπορεί να σηκώσει αυτό το έργο, άρα θα καταστραφεί».

Οι κάτοικοι απευθύνθηκαν και στη νέα κυβέρνηση, η οποία προεκλογικά είχε εκφραστεί εναντίον «των επενδύσεων των χρυσοθήρων της Χαλκιδικής». Παράλληλα, σκιαγράφησαν τα σχέδιά τους για μία «καλύτερη ζωή στα Μαντεμοχώρια» όπου το κατά κεφαλήν εισόδημα βρίσκεται στο 1/3 από αυτό της υπόλοιπης Χαλκιδικής. «Η χρόνια υποβίβαση της ποιότητας ζωής και ο σταθερός προσανατολισμός της Πολιτείας να παράγει εργάτες μεταλλωρύχους από τα χωριά μας θα σταματήσει» τόνισε ο κ. Τόσκας. Μία πανέμορφη περιοχή με πλούσια ορεινή βλάστηση, θάλασσα, ιστορία, γειτονεύοντας τόσο με τη γενέτειρα του Αριστοτέλη, όσο και με το άγιο Όρος, «μπορεί να ζήσει διαφορετικά» ανέφερε συμπληρώνοντας: «Ανάπτυξη δεν σημαίνει μεγάλες τουριστικές μονάδες, αλλά να κρατήσουμε την ομορφιά και τον χαρακτήρα της περιοχής μέσα από τη γεωργία, την αλιεία και την πολιτιστική κληρονομιά και να προάγουμε τη μόρφωση των κατοίκων, που παραμένει στα χαμηλότερα επίπεδα πανελλαδικά».

Οι εκπρόσωποι των επιτροπών έκαναν ιδιαίτερη αναφορά στο μεγάλο κύμα αλληλεγγύης που εκφράστηκε τόσο τοπικά, όσο και πανελλαδικά, για τη σύνδεση του αγώνα τους με εξορύξεις χρυσού σε άλλες χώρες, όπως η Ρουμανία και τις επισκέψεις τους σε Βρυξέλλες και Καναδά, όπου εδρεύει η μητρική εταιρεία. «Οι κάτοικοι, στη συντριπτική πλειοψηφία μας, αντιληφθήκαμε πως παλεύουμε για την ίδια μας τη ζωή. Ήδη έχουμε κερδίσει σε ένα μεγάλο βαθμό γιατί αλλάξαμε νοοτροπία, μάθαμε να κουβεντιάζουμε, σηκωθήκαμε από τον καναπέ μας και διεκδικούμε. Για τον λόγο τούτο, η μεγάλη καταστολή και οι διώξεις που προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν τους κατοίκους που αντιστέκονταν, αντί να μας πάει πίσω, μας θύμωσε και βγήκαμε μπροστά» υπογράμμισε ο κ. Τόσκας.