«Δεμένες» στη θηλιά της αβεβαιότητας οι ελληνικές τράπεζες

demenes-sth-thhlia-ths-avevaiothtas-oi-ellhnikes-trapezes

Η αβεβαιότητα των ελληνικών τραπεζών και η πιθανότητα να χρειαστούν νέο γύρο ανακεφαλαιοποίησης - Τι φοβούνται τα στελέχη των τραπεζών, όσο δεν κλείνει η συμφωνία

Με την προσδοκία για επίτευξη συμφωνίας μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών, το συντομότερο δυνατόν, κοιμούνται και ξυπνούν οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών, υπό το βάρος του εφιάλτη της πιστωτικής ασφυξίας.

Η αντίστροφη μέτρηση για την εξάντληση των ταμειακών διαθεσίμων της κυβέρνησης έχει ήδη αρχίσει, όλοι μιλούν πλέον για μέρες και όχι εβδομάδες, ενώ κορυφαίοι παράγοντες της αγοράς δεν σταματούν να προειδοποιούν πως οι ελληνικές τράπεζες αποτελούν τα μεγαλύτερα «θύματα» από το υφιστάμενο καθεστώς ασυμφωνίας και αβεβαιότητας, όπως επιβεβαιώνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι συνεχείς εκροές καταθέσεων από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.

Υπό το πρίσμα αυτό, μόνο τυχαία δεν μπορούν να χαρακτηριστούν και τα απανωτά μηνύματα που απέστειλαν προς την ελληνική κυβέρνηση - για συμφωνία με τους δανειστές άμεσα - κορυφαία τραπεζικά στελέχη που μίλησαν στο συνέδριο του Economist.

«Συμφωνείστε γρήγορα» ήταν ο κοινός τόπος μεταξύ των τραπεζικών στελεχών από το βήμα του συνεδρίου του Economist, με έναν και μοναδικό αποδέκτη, την ελληνική κυβέρνηση.

Την ίδια ώρα, τραπεζικά στελέχη συνεχίζουν να εκφράζουν συγκρατημένη μεν, πραγματική αισιοδοξία δε, για τη συνεχιζόμενη στήριξη των ελληνικών τραπεζών από την ΕΚΤ και τον έκτακτο μηχανισμό παροχής ρευστότητας, τον ΕLA.

Mπορεί η ρευστότητα που χορηγείται μέσω του ELA να είναι κάθε εβδομάδα οριακή, όμως ο μηχανισμός ELA είναι αυτός που κρατά ακόμη στη ζωή τις ελληνικές τράπεζες, δεδομένου του μεγέθους των πιέσεων που δέχονται σε επίπεδο ρευστότητας.

Χωρίς ρευστότητα, οι ελληνικές τράπεζες δεν είναι σε θέση να χρηματοδοτήσουν την πραγματική οικονομία, ενώ οι αιτιάσεις για άτυπη στάση πληρωμών ή πλήρες πάγωμα της αγοράς δεν είναι παντελώς άστοχες.

Η συνεχιζόμενη αύξηση του ELA κάθε εβδομάδα επιβεβαιώνει πως η ΕΚΤ δεν είναι «υποταγμένη» σε πολιτικής φύσεως αποφάσεις και πως δρα ανεξάρτητα από τις κινήσεις των Ευρωπαίων ηγετών.

Η θέση αυτή επιβεβαιώνεται και από την απόφασή της ΕΚΤ να μην αυξήσει (ακόμη κι αν παρασκηνιακά το είχε αποφασίσει) το ύψος της απομείωσης (haircut) στις εγγυήσεις (collaterals) που παράσχουν οι ελληνικές τράπεζες για να αντλήσουν ρευστότητα.

Τυχόν αύξηση της απομείωσης, θα διέγραφε κάθε απόθεμα εγγυήσεων των τραπεζών, επιβεβαιώνοντας περαιτέρω την αδυναμία τους για άντληση ρευστότητας.

Αν αυτό συνέβαινε, οι ελληνικές τράπεζες θα χρειάζονταν νέο γύρο ανακεφαλαιοποίησης, κάτι που, σύμφωνα με τις σημερινές συνθήκες, κρίνεται ανέφικτο.