Η ΝΔ πάει από δεξιά προς κέντρο και παρουσιάζει πρόγραμμα

h-nd-paei-apo-deksia-pros-kentro-kai-paroysiazei-programma

Επισπεύδεται η ανακοίνωση των γαλάζιων προτάσεων, καθώς μετά την επιστροφή στις ρίζες η αξιωματική αντιπολίτευση στοχεύει στο μεσαίο χώρο

Ο πρόεδρος της Νεας Δημοκρατίας Βαγγέλης Μεϊμαράκης από την πρώτη ημέρα της ανάληψης των καθηκόντων του έδωσε ως ιδεολογικό στίγμα την επιστροφή στο μεσαίο δρόμο.

Οι πρώτες κινήσεις του όμως με το που ξεκίνησε ή προεκλογική περίοδος είχαν ως στόχο την επανασυσπείρωση παραδοσιακών δεξιών ακροατηρίων: Η έμφαση στο μεταναστευτικό αν και με σαφώς ηπιότερη φρασεολογία από ο,τι μέχρι πρόσφατα, οι επισκέψεις του ιδίου του κ. Μεϊμαράκη σε ιεράρχες και οι συναντήσεις του αρμόδιου τομέα με ένστολους ήταν δύο χαρακτηριστικά δείγματα.

Η λογική του κ.Μεϊμαράκη είναι ή εξής: Ανασύνταξη πρώτα των παραδοσιακών δυνάμεων της κεντροδεξιάς (και ή επίκληση του μεσαίου χώρου δίνει σαφή μηνύματα άλλωστε και στο καραμανλικό ακροατήριο, ενώ ή εκκλησιαστική ψήφος και οι ένστολοι ήταν δύο κοινά όπου υπήρξαν σημαντικές γαλάζιες απώλειες) και ταυτόχρονα άνοιγμα στους μετριοπαθείς ψηφοφόρους, που δεν έχουν όμως αυστηρά κομματική ταυτότητα. Και για τα δύο, αλλά ειδικά για το δεύτερο, κρίσιμο θεωρείται ή ΝΔ να μιλήσει και με θετικό λόγο και να πείσει ότι έχει δικές της, σοβαρές, προτάσεις.

Ο χρόνος όμως μέχρι την κάλπη είναι πολύ λίγος και αυτό το ξέρουν στην ηγεσία της ΝΔ. Εξ ου και ενώ αρχικά η ΔΕΘ επρόκειτο να είναι ο κύριος σταθμός παρουσίασης του προγράμματος κατά την επίσκεψη Μεϊμαράκη στις 12-13 Σεπτεμβρίου, τελικώς φαίνεται να προκρίνεται η 6η Σεπτεμβρίου ως ημέρα των ανακοινώσεων.

Και αυτό προκειμένου αφενός να υπάρχει ισχυρό αντίβαρο στην παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ, αφετέρου περισσότερος χρόνος ώστε οι προτάσεις της ΝΔ να εντυπωθούν στην κοινή γνώμη.

Χώρος για την παρουσίαση δεν έχει επιλέγει, σίγουρα όμως δε θα πραγματοποιηθεί στο... Ζάππειο, που έχει συνδεθεί με τις διακηρύξεις Σαμαρά προτού εκλεγεί πρωθυπουργός. Ή νέα ηγεσία λαμβάνει άλλωστε πολύ σοβαρά υπόψη της τους περιορισμούς που συνεπάγεται το μνημόνιο (αλλά και τον κίνδυνο να προκύψουν νέα μέτρα με αφορμή τις συνέπειες των εκλογών στην οικονομία) για αυτό και είναι ιδιαίτερα προσεκτική σε διατυπώσεις και υποσχέσεις, μη ξεχνώντας να υπενθυμίζει πως στις κυβερνήσεις συνεργασίας κανένα από τα συνεργαζόμενα κόμματα δεν έχει την ευχέρεια να εφαρμόσει πλήρως το πρόγραμμα του.

Για αυτό επίσης η έμφαση δίδεται σε ζητήματα πέραν των μνημονιακών που επηρεάζουν όμως την καθημερινότητα του πολίτη. Ενώ ταυτόχρονα όσον αφορά στα μνημονιακά διαχωρίζονται οι μεταρρυθμίσεις που αποκαλούνται αναγκαίες από υφεσιακά μέτρα, για τα οποία προτείνεται ή οδός της επαναδιαπραγμάτευσης.