ΝΔ: Τα ισχυρά χαρτιά και τα αδύνατα σημεία Μεϊμαράκη και Μητσοτάκη στη διεκδίκηση της προεδρίας

nd-ta-isxyra-xartia-kai-ta-adunata-shmeia-meimarakh-kai-mhtsotakh-sth-diekdikhsh-ths-proedrias

Που εστιάζουν τη στρατηγική τους στο β’ γύρο οι δύο υποψήφιοι

Σε δύο διαφορετικά πεδία θα επιδιώξουν να φέρουν τη μεταξύ τους αντιπαράθεση οι δύο διεκδικητές της αρχηγίας της ΝΔ. Με τον τρόπο αυτό τόσο ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης όσο και ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχειρούν να εξουδετερώσουν τα σημεία που υστερεί ο καθένας έναντι του αντιπάλου του σ’ αυτή την αναμέτρηση.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει καταστήσει σαφή την πρόθεσή του να μετατρέψει σε κεντρικό σημείο της εσωκομματικής αναμέτρησης με το Βαγγέλη Μεϊμαράκη τους όρους της πτώσης της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα.

Με τον τρόπο αυτό ο κ. Μητσοτάκης επιχειρεί να δώσει περιεχόμενο στις διακηρύξεις του για την ανάγκη «διεύρυνσης» της ΝΔ με δυνάμεις που βρίσκονται πέραν αυτής που βρίσκονται στο 38% του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα. Σ’ αυτό το πλαίσιο θέλει να κεφαλαιοποιήσει το αίτημα της «ανανέωσης», το οποίο εκτιμά ότι του έδωσε τον αέρα εισόδου του στο β’ γύρο και στην κατεύθυνση αυτή υπόσχεται ότι λίαν συντόμως η ΝΔ θα αποτελεί εναλλακτική επιλογή διακυβέρνησης της χώρας, δηλώνοντας ότι με αυτόν πρόεδρο «η ΝΔ δεν θα είναι το βολικό δεκανίκι της κυβέρνησης».

Αυτή η στρατηγική υπηρετεί παράλληλα και τη συσπείρωση δυνάμεων που έχουν αναφορά στον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και οι οποίες είχαν διαμοιραστεί στον πρώτο γύρο τόσο στον Άδωνι Γεωργιάδη όσο και στον Απόστολο Τζιτζικώστα.

Από την άλλη μεριά ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης επικεντρώνει την προσοχή του στο εσωτερικό της ΝΔ. Το στρατόπεδό του θέτει σε ιδεολογικό επίπεδο το δίλημμα «νεοφιλελευθερισμός-φιλελευθερισμός» και τα πρώτα καρφιά από τους υποστηρικτές του κ. Μεϊμαράκη κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη έχουν ήδη πέσει.

Ταυτόχρονα όμως η στρατηγική αυτή από πλευράς του επιτελείου του κ. Μεϊμαράκη έχει διττό σκοπό με αιχμή τη διείσδυση σε δυνάμεις που στήριξαν τον Απόστολο Τζιτζικώστα στον πρώτο γύρο. Αφενός να ενεργοποιήσει τα αντανακλαστικά των καραμανλικών θέτοντας επί της ουσίας ένα αίτημα «επιστροφής στις ρίζες της παράταξης» και αφετέρου να εμφανίζεται ως ο υποψήφιος που μπορεί να υπηρετήσει το λαϊκό χαρακτήρα της ΝΔ.

Επί της ουσίας η διαμάχη αυτή μεταξύ των δύο υποψηφίων προέδρων επιστρέφει τη συζήτηση στην αφετηρία της εδώ και ένα χρόνο που είχε ως αφορμή τις αιτίες των αλλεπάλληλων εκλογικών ηττών της ΝΔ υπό το βάρος των τελευταίων δυόμιση χρόνων διακυβέρνησης και εφαρμογής του δεύτερου μνημονίου.

Σ’ αυτό το πλαίσιο το στρατόπεδο του κ. Μεϊμαράκη υπαινίσσεται πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκπροσωπεί το νεοφιλελευθερισμό και σύμφωνα με τη συλλογιστική αυτή δεν μπορεί να εκφράσει την ανανέωση της ΝΔ και στον αντίποδα ο κ. Μητσοτάκης λέει ότι είναι ο πιο αυθεντικός εκπρόσωπος της παρακαταθήκης του Κωνσταντίνου Καραμανλή κατά του λαϊκισμού.