Ο Γιάννης Μπουτάρης μιλάει για την εξάρτησή του από το αλκοόλ

o-giannis-boutaris-milai-gia-tin-exartisi-tou-apo-to-alkool

Τα μπαρ των αλκοολικών, το πρόγραμμα απεξάρτησης στην Αμερική και ρόλος του μεγάλου έρωτα της ζωής του

Για την εξάρτησή του από το αλκοόλ μίλησε ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης στη Real News.

«Παρόλο που τα λάθη με δυσκόλεψαν στη ζωή μου, αν ξαναζούσα τη ζωή μου, δεν θα άλλαζα τίποτα, ούτε τα λάθη μου. Και πάλι θα ήμουν μπέκρα και πάλι θα ήμουν κω[...]. Γιατί υπήρξα και κω[...]. Πέρασα ωραία στη ζωή μου, είμαι ευχαριστημένος, δεν έχω κάτι που να μου έλειψε» λέει ο κ. Μπουτάρης.

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης επισημαίνει ότι μεγαλύτερος φόβος του ήταν το βάρος του ονόματός που κουβαλούσε και φόβος να πει «όχι». «Ένα από τα προβλήματα που σε οδηγούν στο αλκοόλ είναι ότι δεν μπορείς να πεις "όχι" και τελικά βρίσκεις τον μπελά σου και ο μόνος τρόπος να αντέξεις είναι να πνιγείς στο αλκοόλ» επισημαίνει στο Θανάση Λάλα.

Ο κ. Μπουτάρης εξηγεί πότε ήρθε η στιγμή που είπε «το κόβω». «Όταν δεν πήγαινα πια στα κανονικά μπαρ και πήγαινα σε μπαρ που ήταν όμοιοί μου, αλκοολικοί δηλαδή. Κάθεσαι στο μπαρ και εσύ μιλάς για τα αεροπορικά δρομολόγια και ο άλλος σου λέει για τα τρένα αλλά μιλάτε κανονικά, σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Όταν φτάνεις σε αυτό το σημείο αναρωτιέσαι τι γίνεται. Προς το τέλος αισθανόμουν πολύ μοναξιά, μου έλειπε και η Αθηνά -η Αθηνά ήταν ο έρωτας της ζωής μου- δεν γινόταν χωρίς αυτή. Πήγα μια μέρα και τη βρήκα -συζούσε με κάποιον και εγώ είχα μια άλλη σχέση- και της λέω "κοίτα, δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα, κάνει ό,τι είναι να κάνεις, γυρνάω". Και την άλλη μέρα παράτησε τον άλλο και ήρθε στο σπίτι. Τότε πια είπαμε ότι ναι, εντάξει, αλλά...».

Λέει πώς τότε η σύντροφός του τον μάζευε από το μπαρ κάθε βράδυ για 2 χρόνια. «Σε κάποιο σημείο μου λέει "κοίταξε, ή σταματάς ή φεύγω". Είχα τότε έναν φίλο, πέθανε, ήταν Αμερικανός, αλκοολικός. Μετά την κουβέντα με την Αθηνά, πήγα τον βρήκα στη Σκιάθο και του λέω "Λη, βοήθεια". Με κράτησε 3 μέρες, μου έδωσε κάτι για να περάσω το στερητικό σύνδρομο, με φόρτωσε στο αεροπλάνο, πήγα στην Αμερική και μπήκα κατευθείαν στο πρόγραμμα και αυτό ήταν [...] Δεν με αφορά πια το θέμα».

Το πρόγραμμα κράτησε 30 μέρες και ήταν κλειστό. Τώρα πια δεν πίνει καθόλου. «Δεν πίνω καθόλου. Τις προάλλες ήμασταν στη Βανδή μέχρι τις 5-6 το πρωί. Μέσα στο μαγαζί όλοι σουρωμένοι. Εγώ περνούσα πιο καλά από όλους χωρίς να έχω βάλει γουλιά στο στόμα μου» τονίζει.