Αντισυνταγματικές οι αναδρομικές περικοπές στις συντάξεις καθηγητών των ΑΕΙ

antisintagmatikes-i-anadromikes-perikopes-stis-sintaxis-kathigiton-ton-ai

Οι συγκεκριμένες περικοπές παραβιάζουν τις διατάξεις του Συντάγματος, αποφάνθηκαν οι σύμβουλοι του Ανωτάτου Δικαστηρίου

Αντισυνταγματική έκρινε η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου τις αναδρομικές -από Αύγουστο 2012- περικοπές των συντάξεων των συνταξιούχων των πρώην μελών των ΔΕΠ των ΑΕΙ.

Οι σύμβουλοι του Ανωτάτου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου , ακολουθώντας αποφάσεις που αφορούν και άλλα ειδικά μισθολόγια, αποφάνθηκαν (1506/2016) ότι οι συγκεκριμένες περικοπές παραβιάζουν τις διατάξεις του Συντάγματος που κατοχυρώνουν την ισότητα, την αναλογικότητα και την αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου, αλλά και την ΕΣΔΑ.

Όπως αναφέρουν η επίτευξη των στόχων του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, που επικαλέστηκε το υπουργείο Οικονομικών για να δικαιολογήσει τις περικοπές των συντάξεων «δεν αρκούν για να καταστήσουν συνταγματικά ανεκτές τις συγκεκριμένες περικοπές» και υπογραμμίζουν ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η κατ’ επανάληψη οικονομική επιβάρυνση των ίδιων προσώπων.

«Ανεξαρτήτως του ότι το δημόσιο συμφέρον, για την εξυπηρέτηση του οποίου επιβλήθηκαν οι νέες μειώσεις, δεν ήταν τόσο έντονο όσο εκείνο που δικαιολογούσε την υιοθέτηση των αρχικών μέτρων των νόμων 3833/2010 και 3845/2012 που ελήφθησαν, προ του κινδύνου άμεσης χρεωκοπίας και εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη, οι επίμαχες περικοπές συνιστούν μέτρα που λαμβάνονται μεν για την αντιμετώπιση της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, επιβαρύνουν όμως και πάλι- -κατά παράβαση του άρθρου 25 του Συντάγματος υποχρέωσης όλων των πολιτών για εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης- την ίδια κατηγορία πολιτών» επισημαίνει η Ολομέλεια.

Στη συνέχεια οι σύμβουλοι σημειώνουν πως η δυνατότητα των περικοπών «δεν μπορεί να είναι απεριόριστη αλλά έχει ως όριο τις αρχές της αναλογικότητας, της ισότητας στην κατανομή των δημοσίων βαρών και του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, οι οποίες επιτάσσουν το βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής να κατανέμεται μεταξύ όλων των κατηγοριών απασχολουμένων τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, όπως και των ασκούντων ελευθέριο επάγγελμα, δεδομένου μάλιστα ότι η βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών είναι προς όφελος όλων».