Σχέση ΤΧΣ-Εθνικής: “Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος”

sxesh-txs-ethnikhs-o-kalos-o-kakos-kai-o-asxhmos

Με τις ανατροπές να είναι πια «το κερασάκι στην τούρτα», έκλεισε φαινομενικά τουλάχιστον, ένα ανοιχτό, δύσκολο μέτωπο - Η Εθνική, έχει στο πρόσωπο του κ. Π. Θωμόπουλου, τον πρόεδρο που σχεδόν πλειοψηφικά ανέδειξε στο Διοικητικό της Συμβούλιο

Σε «ηλεκτρική καρέκλα» για τη σχέση τραπεζών και Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, ειδικά στην περίπτωση της Εθνικής Τράπεζας, έχει αναχθεί τις τελευταίες ημέρες η θέση - ή καλύτερα η πλήρωση της θέσης - του προέδρου στην Εθνική.

Με σκαπμανεβάσματα, παρασκήνια, εμπλοκές από θεσμούς, κυβερνητικές επιρροές, παρεμβάσεις – σοκ, εκπλήξεις, ανατροπές και τελικά, φαινομενική ισορροπία, ολοκληρώθηκε μια από τις πιο σημαντικές εκκρεμότητες στις αλλαγές διοικήσεων στις συστημικές τράπεζες, που θεωρείται επιβεβλημένη επιταγή, στο πλαίσιο της προσαρμογής – βασικής εν πολλοίς και συχνά άτσαλης- στον νέο νόμο της εταιρικής διακυβέρνησης.

Πολλοί διερωτώνται τι έγινε το τελευταίο δεκαήμερο (κάποιοι πιο στοχαστικοί, αναρωτιούνται τι συμβαίνει τους τελευταίους ...μήνες), με αιχμή του δόρατος την προεδρική καρέκλα στην Εθνική Τράπεζα. Τι έγινε και υπήρξε εντονότατη σύγκρουση Διοίκησης Εθνικής και θεσμών, δηλαδή, Ταμείου (ΤΧΣ). Οπερ ταμείο, σημαίνει εμμέσως Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και SSM, Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός ( αυτός που μπλόκαρε και τις αλλαγές στην Τράπεζα Πειραιώς), αλλά και Τραπέζης Ελλάδος, που κυριολεκτικά αυτή τη φορά, έπαιξε καταλυτικό και κατευναστικό ρόλο στην όξυνση της σχέσης Τράπεζας και Ταμείου.

Ενός Ταμείου που βεβαίως με το επιχείρημα του μεγαλομετόχου (40%), μπορεί να καταψηφίζει (όπως και έκανε) καθώς και δικαιωματικά να θέλει να επιβάλλει διοικήσεις της αρεσκείας του. Που όμως από την άλλη πλευρά, προσκρούει σε πλειοψηφικές αποφάσεις, σχεδόν ομόφωνες, εκλεγμένων Διοικητικών Συμβουλίων. Και να σκεφθεί κανείς, ότι δικαίωμα για «ανατροπή» της επιλογής ενός ονόματος, έχει κάθε μέτοχος που έχει έστω 5%, πόσο μάλλον το 40%.

Χθες το απόγευμα, μία απολύτως γνωστή, δικαιωματική και κοινώς αποδεκτή δυνατότητα ενός μεγαλομετόχου, έδωσε άλλη διάσταση στην κρίση που παρ ολίγον να είχε εκρηκτικά αποτελέσματα, στις σχέσεις Ταμείου και Εθνικής. Παράγοντες της αγοράς, προσπάθησαν να ερμηνεύσουν το σκεπτικό της λιτής πράγματι ανακοίνωσης του ΤΧΣ, που απλώς υπενθύμιζε ένα αδιαμφισβήτητο δικαίωμά του: την σύγκληση έκτακτης γενικής συνέλευσης , με σκοπό την αλλαγή διοίκησης, εξαιτίας άρσης εμπιστοσύνης.

Ο χρόνος, ο τρόπος και το ύφος της ανακοίνωσης είχε τουλάχιστον «δηκτικό» χαρακτήρα, αν και κάποιοι μίλησαν και για «προσπάθεια εκβιασμού». Και αυτό, διότι, ενώ είχε εννοηθεί από το βράδυ της Δευτέρας, με τη συμβολή της Τράπεζας της Ελλάδος, που ώθησε τις δύο πλευρές να τα βρουν με μία αναίμακτη λύση (όπως έγραψε χθες το news247), δηλαδή χωρίς παραιτήσεις εκ μέρους της διοίκησης της Εθνικής ( και συγκεκριμένα του διευθύνοντος συμβούλου, κ. Λ. Φραγιαδάκη), αλλά και με επιλογή Π. Θωμόπουλου ( και όχι Δ. Τσιτσιράγκου) και χωρίς πρωτοβουλία για άρση εμπιστοσύνης μέσω γενικής συνέλευσης, τελικά, το θέμα έκλεισε μεν, παραμένοντας....ανοιχτό, με μία «απειλή – προειδοοποίηση» εκ μέρους του Ταμείου.

Υπενθυμίζουμε λοιπόν, ότι χθες, μετά τη συνεδρίαση του ΔΣ της Εθνικής και την σχεδόν πλειοψηφική έγκριση του κ. Π. Θωμόπουλου για τη θέση του προέδρου (11 ψήφοι στους 12- καταψήφισε μόνο ο κ. Λευθέρης, εκπρόσωπος του ΤΧΣ), εκδόθηκε η επίσημη ανακοίνωση του ΤΧΣ σύμφωνα με την οποία – για να μην...ξεχνιόμαστε ....«το ΤΧΣ σύμφωνα με την απόφαση του Γενικού του Συμβουλίου εξετάζει το ενδεχόμενο σύγκλισης Έκτακτης Γενικής Συνέλευσης λαμβάνοντας υπόψη ότι η ομαλή συνεργασία μεταξύ του Δ.Σ. της Τράπεζας και του βασικού μετόχου είναι καθοριστική».

Στάση που ερμηνεύεται πολλαπλώς από την αγορά. Είτε ως προειδοποίηση από το Ταμείο για ενδεχόμενη νέα παρέμβαση με έκατκτη γενική συνέλευση, με μία νέα αφορμή, είτε, ως υπενθύμιση ενός δικαιώματος που θα ασκηθεί, μόλις το Ταμείο αισθανθεί ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Θα μπορούσε θεωρητικά αυτό να σημαίνει προσωρινό χαρακτήρα στη βελτίωση της σχέσης Εθνικής – Ταμείου ή της συγκεκριμένης επιλογής προέδρου;

Ερώτημα που αναπόφευκτα θα απαντηθεί οσονούπω...

Οσο για τη στάση της Εθνικής που επέμεινε στο σωστό των διοικητικών χειρισμών και στο δικαίωμα ενός Δοιοικητικού Συμβουλίου για το «εκλέγειν και εκλέγεσθαι», παράλληλα με τη σταθερή στάση που κράτησε η διοίκηση ακόμη και στο θέμα της πίεσης για παραίτηση, παράγοντες της αγοράς, βλέπουν σύνδεση με παράλληλες σκέψεις και δράσεις, επίλεκτων μελών της κυβέρνησης, που έχουν άποψη αλλά και στήριξη, σε θέματα συνυφασμένα με τον τραπεζικό τομέα. Και ο νοών, νοείτο...

Λίλυ Σπυροπούλου