Ιδιαίτερη ευλογία για την Μητρόπολη Κορίνθου Κε' Ιερατικό συνέδριο (φωτο)

Το μεσημέρι της αυτής ημέρας ανεχώρησε το Ιερό Λείψανο για την Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή των Ιβήρων

Με την ξεχωριστή ευλογία της Παναγίας της Πορταΐτισσας και υπό την σκέπη και την ευλογία του Ιερού
Λειψάνου της Αγίας Ισαποστόλου Φωτεινής της Σαμαρείτιδος, του εκ της Ι. Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους προερχόμενου, πραγματοποιήθηκε σήμερα,Δευτέρα 15η Μαΐου 2017, η 25η Ιερατική Σύναξη με την συμμετοχή όλων των Ιερέων της Ι. Μητροπόλεως μας, στην «ΚΡΟΚΙΔΕΙΟ ΑΙΘΟΥΣΑ» στην Κόρινθο, ως επίστεψη όλων των εορταστικών εκδηλώσεων για την πανήγυρη του Μητροπολιτικού Ι. Παρεκκλησίου της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος.

Οι εργασίες της 25ης Ιερατικής Συνάξεως της Ι. Μητροπόλεως μας ξεκίνησαν με Θ. Λειτουργία στο Μητροπολιτικό Ι. Παρεκκλήσιο της Αγίας Φωτεινής, στην οποία προέστη ο άγιος Καθηγούμενος της Ι. Μονής Ιβήρων Πανοσ. Αρχιμ. π. Ναθαναήλ, συλλειτουργούντων του Πανοσ. Αρχιμ. π. Αρκάδιου Ραζνύ, των Αισεσ. π. Δημητρίου Στεργιόπουλου, Πρωτ/ρου, του π. Πέτρου Καγιούλη και του Διακόνου π. Νικολάου Βαρδουνιώτη, ενώ συμπροσευχόμενοι στο Άγιο Βήμα παρέστησαν ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Διονύσιος και ο Προηγούμενος της Ι. Μονής Ιβήρων Πανοσ. Αρχιμ. Γέρων Βασίλειος (Γοντικάκης).

Ομιλητής στην Ιερατική Σύναξη ήταν ο σεβαστός Προηγούμενος Πανοσ. Αρχιμ. Γέρων Βασίλειος με θέμα: «Η Χάρις της Θείας Λειτουργίας». Με τον γνωστό τρόπο του ομιλίας ο πολιός Γέρων Βασίλειος ανέφερε ότι: « ο Θεός είναι Μυστήριον, είναι σιωπή και αυτό εμπεριέχεται στην Θεία Λειτουργία. Η Θ. Λειτουργία του Ιερού Χρυσοστόμου είναι η κατάληξη όλων των αιώνων, και όταν ο Ιερεύς λειτουργεί πρέπει να λειτουργήται. Όταν ο Ιερεύς λειτουργήται προσφέρει χάρη σ᾿ όλη την οικουμένη. Ο Ιερεύς λειτουργεί με την χάρη της Ιερατείας, που δίδει ο Αρχιερεύς, τα Ιερά άμφια του αλλά και τον Λαό, ο οποίος είναι κάποια «άμφια» που τον περιβάλλουν.

Η αλλοίωση του Ιερέως μέσα από την ανάγνωση των ευχών της Θ.Λειτουργίας είναι κήρυγμα. Έτσι από τον λόγο προχωρεί στην σιωπή και δια της σιωπής μεταδίδονται αυτά τα οποία δεν λέγονται και που ο Απ. Παύλος τα ονομάζει «αρρητα ρήματα», αναφέροντας το παράδειγμα ενός Ιβηροσκητιώτου Ιερομονάχου, ο οποίος έλεγε τις ευχές της Θ. Λειτουργίας «βοώντας τες εν σιγή».

Αυτός που έφτιαξε τα πάντα μας παρέδωσε αυτήν την Θ. Λειτουργία και η τελική ευχαριστία είναι για τα βάσανά μας και όχι για τα όποια «ευχάριστα», αφού όλες οι δοκιμασίες που ζη ο άνθρωπος είναι αφορμές ευχαριστίας.

Την «κοινωνία του Αγίου Πνεύματος» την δέχονται «τα μη όντα», οι «ανύπαρκτοι», οι ταπεινοί και υπάρχουν κάποιοι «ανύπαρκτοι που βγάζουν μία ευωδία που ανασταίνει νεκρούς», γι’ αυτό είναι δράμα να είσαι «επιτυχημένος».

Ο Ιερεύς κάνει την Θ. Λειτουργία, εφαρμόζει τα τυπικά, λέει τα «γράμματα» και μετά ζη. Απολειτουργείται η Θ.Λειτουργία από την φασαρία, τα φώτα κ.λ.π., τα οποία ο Ιερεύς και αυτά καλείται να τα τακτοποιήσει.

Όταν ένας λειτουργήται, λειτουργούμεθα όλοι. Η Ελλάδα έχει αυτούς τους Ιεροκήρυκες, τους «τελειωμένους» από τα βάσανα και τις δυσκολίες και ‘’μη απεγνωσμένους’’ που λειτουργούνται.

Η προτροπή είναι: «μείνε στη Θ. Λειτουργία και δια της Θ. Λειτουργίας θα πας παντού και στην ‘’Ευλογημένη Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος’’».

Ακολούθησαν ερωτήσεις υπό των Ιερέων ως και οι ανάλογες απαντήσεις υπό του αγίου Προηγουμένου.

Την Ιερατική Σύναξη έκλεισε ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Διονύσιος, ο οποίος εκ βαθέων ευχαρίστησε τον Πανοσ. Αρχιμ. Γέροντα Βασίλειο για το πνευματικό αυτό «άριστον» που παρέθεσε στην Ιερατική Οικογένεια της Ιεράς Μητροπόλεως μας, ως και τον άγιο Καθηγούμενο Πανοσ. Αρχιμ. π. Ναθαναήλ για τον κόπο στον οποίο υπεβλήθηκαν για να μεταφέρουν το Ιερό Λείψανο της Ισαποστόλου Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος εκ της Ι. Μονής Ιβήρων στην πόλη της Κορίνθου προς αγιασμό και ευλογία των πιστών, οι οποίοι κατά εκατοντάδες όλες της ημέρες προσήρχοντο προς ασπασμόν και απόδοση τιμής και ευλάβειας στην Αγία Μεγαλομάρτυρα Φωτεινή.

Το μεσημέρι της αυτής ημέρας ανεχώρησε το Ιερό Λείψανο για την Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή των Ιβήρων.