Στρατηγική 'ιδεολογικής σύγκρουσης' με τη ΝΔ

Ενόσω η κυβέρνηση αναμένει με αγωνία την σημερινή απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΟΕ ΟΤΑ για την συνέχιση των κινητοποιήσεων, το Μαξίμου ξεδιπλώνει σχέδιο με... ευρύτερα και στρατηγικά χαρακτηριστικά: τη σύγκρουση της κυβέρνησης με τη ΝΔ όχι σε επίπεδο διαχείρισης ή καθημερινότητας, αλλά σε ό,τι αφορά την ιδεολογική “άβυσσο” που χωρίζει τις δύο πλευρές

Να αναδείξει τις ιδεολογικές διαφορές της κυβέρνησης από την αξιωματική αντιπολίτευση, που εξ αντικειμένου έχουν “θολώσει” λόγω του ασφυκτικού περιβάλλοντος του Μνημονίου επιχειρεί η κυβέρνηση, έχοντας ως βασικό στόχο να ενσταλάξει στην κοινωνία -και δη στα μεσαία και μικρομεσαία στρώματα- η “απειλή” του “νεοφιλελεύθερου Κυριάκου Μητσοτάκη”.

Αριστερά εναντίον 'νεοφιλελευθερισμού'

Βεβαίως, δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση καταλογίζει στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης “νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες” -ούτε είναι λίγες και οι φορές που έχει δώσει τα σχετικά... δικαιώματα ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ωστόσο, το Μέγαρο Μαξίμου έχει θέσει ως στρατηγικό στόχο να επαναφέρει στην πρώτη γραμμή της πολιτικής αντιπαράθεσης και του δημόσιου διαλόγου την ιδεολογική διαφορά μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, προς... πάσαν εκλογική χρήση. “Όταν έρθει η ώρα των εκλογών, φυσικά και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να διεκδικήσει την ψήφο των πολιτών υποστηρίζοντας ότι διαχειρίστηκε καλύτερα το Μνημόνιο από τη ΝΔ”, τονίζει, στο πλαίσιο αυτό, κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος, προσθέτοντας ότι “ακόμη και μέσα στον στενό μνημονιακό κορσέ, είδαμε ποιος προσπάθησε να βοηθήσει όσους βρίσκονταν στο περιθώριο και να ενισχύσει το κοινωνικό κράτος και ποιος έκανε τα ακριβώς αντίθετα”.

Η μάχη των σκουπιδιών

Την εν λόγω ιδεολογική “άβυσσο”, άλλωστε, αναδεικνύει εκ νέου η κυβέρνηση και σε ό,τι αφορά την κρίση με τα σκουπίδια. Εδώ και τρεις ημέρες, το Μέγαρο Μαξίμου δεν περιορίζεται στο να κατηγορεί την ΝΔ πως υποδαυλίζει τις κινητοποιήσεις για να προκαλέσει πολιτικό κόστος στην κυβέρνηση. Πέραν αυτού, καταλογίζει στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης πως κάνει ό,τι κάνει προκειμένου να προχωρήσει το σχέδιό του για την είσοδο ιδιωτών και εργολάβων στον χώρο της αποκομιδής απορριμμάτων. “Η απεργία εξυπηρετεί τα σχέδια της ΝΔ και όλων εκείνων που επιδιώκουν την παράδοση του χώρου της καθαριότητας στους ιδιώτες εργολάβους”, επανέλαβε χθες, κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος. Ταυτοχρόνως, δεσμεύθηκε ότι “η κυβέρνηση δε θα επιτρέψει την διακινδύνευση της δημόσιας υγείας, ούτε την παράδοση μιας δημόσιας και ευαίσθητης υπηρεσίας σε ιδιωτικά συμφέροντα”, θέτοντας ως πρώτο στόχο να παραμείνει υπό δημόσιο έλεγχο η αποκομιδή των απορριμμάτων.

Η διαχείριση της απεργίας

Άλλωστε, στο πλαίσιο αυτό και παρά την έντονη ενόχληση που επικρατεί στο Μέγαρο Μαξίμου για την απόφαση των συνδικαλιστών της ΠΟΕ ΟΤΑ να συνεχίσουν την κινητοποίησή τους, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος απέφυγε και χθες να ανοίξει μέτωπο με τους συμβασιούχους. Παράλληλα, πηγές του Μεγάρου Μαξίμου απέκλειαν “σε κάθε περίπτωση” και από την πρώτη ημέρα της κρίσης το ενδεχόμενο “επιστράτευσης”. “Η Αριστερά δεν επιστρατεύει απεργούς. Διαχειριζόμαστε διαφορετικά τις απεργίες. Όπως αποκλιμακώθηκε δύο φορές η ένταση με τους αγρότες, έτσι και τώρα θα βρεθεί λύση χωρίς να χρειαστούν αυταρχικές μέθοδοι. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι”, τόνιζε κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης στο News 24/7, επιχειρώντας εκ νέου να αναδείξει την ιδεολογική διαφοροποίηση στην διαχείριση μίας κινητοποίησης η οποία, ούτως ή άλλως, έχει φέρει την υπομονή της κυβέρνησης και της κοινωνίας σε σημείο οριακό.

Όλα τα παραπάνω, βεβαίως, προφανώς και δεν φτάνουν για να αποκρούσουν το κοινό ασφυκτικό “μνημονιακό” πλαίσιο. Ωστόσο, η απόφαση του Μεγάρου Μαξίμου να θέσει σιγά σιγά σε πρώτο πλάνο την “επιστροφή της πολιτικής” και της ιδεολογίας έχει χαρακτηριστικά στρατηγικά, με στόχο να πειστεί η κοινωνία ως τις επόμενες εκλογές. Δεν ήταν τυχαία, άλλωστε, και όσα είπε στην εφημερίδα “Νέα Σελίδα” την περασμένη Κυριακή ο Αλέξης Τσίπρας, επαναφέροντας την κλασική διάκριση “Αριστεράς-Δεξιάς” του συμβατικού χάρτη πολιτικής γεωγραφίας, που τείνει να ξεχαστεί λόγω Μνημονίου.

Γιώργος Μελιγγώνης