Τα κέρδη της Ελλάδας στη μάχη του Eurogroup

Θετική έκβαση για την Ελλάδα στο Eurogroup. Τα επτά σημεία της κοινής απόφασης των μελών του Eurogroup μετά το τέλος της συνόδου του Λουξεμβούργου

«Δεν πρέπει να αφήσουμε το τέλειο να γίνει εχθρός του καλού» είπε χθες ο υπουργός οικονομικών σχολιάζοντας την απόφαση του Eurogroup και είχε δίκιο αφού τα κέρδη είναι πολύ περισσότερα από τις απώλειες.

Μπορεί χθες να μην είχαμε συμφωνία για ολοκληρωμένα και ποσοστικοποιημένα μέτρα για το χρέος όπως ζητούσε το ΔΝΤ, αλλά από μια αόριστη υπόσχεση η Ελλάδα αποκόμισε πια μια συγκεκριμένη δέσμευση για ελάφρυνση του χρέους η οποία ούτως ή άλλως θα αποτυπώνονταν σε συγκεκριμένα και εφαρμόσιμα μέτρα από το 2018.

Αυτό προκύπτει από επτά σημεία της κοινής απόφασης των μελών του Eurogroup μετά το τέλος της συνόδου του Λουξεμβούργου.

- Απαλείφθηκε εντελώς από το κείμενο η αιρεσιμότητα των μέτρων. Η φράση ότι το Eurogroup θα συζητήσει και αποφασίσει περαιτέρω μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους «αν χρειαστεί» αντικαταστήθηκε στο κείμενο της χθες απόφασης με την φράση: To Eurogroup είναι έτοιμο να υιοθετήσει το δεύτερο πακέτο μέτρων για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους για να πετύχει την εκτεταμένη ανάγκη να επιτευχθεί ο στόχος για περιορισμό των χρηματοδοτικών αναγκών της Ελλάδας με βάση την απόφαση του Μαΐου του 2016. Με αυτή την διατύπωση οι υπουργοί οικονομικών της Ευρωζώνης παραδέχονται για πρώτη φορά την μη βιωσιμότητα του χρέους και δεσμεύονται σαφώς για την ελάφρυνσή του.

- Έγιναν κατά τι ελαφρύτεροι και κλείδωσαν πλέον οι δημοσιονομικοί στόχοι μέχρι και το 2060. Μπορεί δηλαδή να επισημοποιήθηκε ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ από το 2018 έως και το 2022. Ωστόσο για την περίοδο από το 2023 μέχρι και το 2060 ο στόχο βελτιώθηκε σημαντικά σε σχέση με την τελευταία πρόταση ESM που απορρίφθηκε στο Eurogroup της 22ας Μαΐου που ήταν 2,2% του ΑΕΠ σε μέσα επίπεδα για όλη την περίοδο. Η χθεσινή απόφαση ανέφερε ότι ο στόχος για την περίοδο από 2023 μέχρι και το 2060 θα είναι ένα πρωτογενές πλεόνασμα κοντά στο 2% του ΑΕΠ.

- Έχουμε πλέον και σε χαρτί την πρόθεση των υπουργών οικονομικών να επεκτείνουν ανάλογα με τις ανάγκες για διάστημα μέχρι και 15 χρόνια τις ωριμάνσεις των Ευρωπαϊκών δανείων αλλά και τις περιόδου χάρητος. Η περίοδος είναι μικρότερη από τα 20 χρόνια που ζητούσε από το ΔΝΤ αλλά πριν δεν υπήρχε καθόλο .

- Η προσθήκη της Γαλλικής πρότασης που θα συνδέει την αποπληρωμή του χρέους με το ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας - παρότι επισυνάφθηκε για να ικανοποιηθεί και η Κυβέρνηση Μακρόν - θα αποδειχθεί μετά την οριστικοποίηση της ένα ακόμη βασικό εργαλείο ελάφρυνσης του χρέους Τούτο διότι σε αντιστάθμισμα της σταθερής επίτευξης πρωτογενών πλεονασμάτων για πολλά χρόνια θα υπάρχει και ο παράγοντας ανάπτυξη που θα δικαιολογεί λογικές αποκλίσεις λογικές συνέπειες.

- Θετική- όσο και αν είναι δύσκολο κανείς να το πιστέψει- είναι η συμμετοχή του ΔΝΤ με δικό του πρόγραμμα έστω και αν δεν θα εκταμιεύει δόσεις μέχρι να διευκρινιστούν τα μέτρα για το χρέος . Και μόνο η συμμετοχή του σε ένα πρόγραμμα σταθεροποίησης κάποιας χώρας έλους του έχει προϋπόθεση ότι αν δεν υπάρχει προς τα παρόν βιωσιμότητα του ελληνικό χρέος υπάρχουν δεσμεύσεις για μελλοντική του βιωσιμότητα. Διαφορετικά δεν υπάρχει περίπτωση να έκανε το Ταμείο οποιοδήποτε πρόγραμμα με την Ελλάδα.

- Υπάρχει πρόβλεψη για την αναπτυξιακή ενίσχυση της ελληνικής οικονομίας μέσω των διαθέσιμων διαύλων κοινοτικών πόρων (κονδύλια ΕΣΠΑ, Πακέτο Γιουνκέρ, ΕΤΕΠ ) ενώ για πρώτη φορά γίνεται μνεία και για την νέα αναπτυξιακή τράπεζα την οποία δεν δέχονταν οι δανειστές επι δύο ολόκληρα χρόνια

- Τελευταίο αλλά όχι έσχατο το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης και η καταβολή της δόσης των 8,5 δις ευρώ με τα 6,9 δις ευρώ να έρχονται στις αρχές Ιουλίου για να καλύψουν τις υποχρεώσεις χρέους ύψους 7,4 δις ευρώ που έχει η Ελλάδα το Ιούλιο και τα υπόλοιπα να κατευθύνονται για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων του δημοσίου .

Οι αγορές και το QE

Βεβαίως δικαιολογημένα υπήρχε χθες στην ελληνική διαπραγματευτική ομάδα η πικρία ότι παρότι η Κυβέρνηση επωμίσθηκε ένα τεράστιο πολιτικό και κοινωνικό κόστος για να ψηφίσει τα μέτρα της διετίας 2019 -2020 για να καλύψει τις απαιτήσεις του ΔΝΤ δεν είχε τελικά ποσοτικοποιημένα και αναλυμένα στην λεπτομέρειας τους τα μέτρα για το χρέος.

Αυτό είχε σας αποτέλεσμα την μάλλον ουδέτερη θέση της ΕΚΤ που αναγνώρισε απλώς την χθεσινή απόφαση ως «ένα πρώτο θετικό βήμα προς την κατεύθυνση της βιωσιμότητας του χρέους» χωρίς να κάνει κάποιο παραπάνω σχόλιο.

Είναι αλήθεια ότι η ένταξη της Ελλάδας στο QE χρειάζεται συγκεκριμένα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους και αυτό δεν υπάρχει ακόμη διαθέσιμο.

Ωστόσο η έξοδος στις αγορές με κάποιες δοκιμαστικές εκδόσεις είναι μια τελείως άλλη ιστορία. Τούτο διότι οι αγορές γνωρίζουν ότι η αναβολή σε αυτήν την φάση των μέτρων για το χρέος δεν έχει βάση σε τεχνικές ή οικονομικές αστοχίες της Αθήνας αλλά ένα πολιτικό γεγονός: Τις Γερμανικές εκλογές.

Με τις χθεσινές διαβεβαιώσεις του Eurogroup και την επιστροφή της οικονομίας σε θετικό ρυθμό ανάπτυξης οι δοκιμαστικές εκδόσεις μπορούν να ξεκινήσουν ακόμη και μέσα στο 2017.

Τάσος Δασόπουλος