Επί της διαδικασίας προβληματισμός στην Κεντροαριστερά

Προβληματισμό προκαλεί στα επιτελεία των υποψηφίων , αλλά και στα μέλη της επιτροπής Αλιβιζάτου το ενδεχόμενο ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, που μπορεί να γίνει η "σπίθα που θα βάλει μπουρλότο" σε ολόκληρη την διαδικασία

Το κακό προηγούμενο των εσωκομματικών εκλογών-φιάσκο στην Νέα Δημοκρατία προσπαθούν να αποφύγουν όσοι εμπλέκονται με την διαδικασία που θα οδηγήσει στην ανάδειξη του επικεφαλής της της νέας παράταξης της Κεντροαριστεράς.

Ο μεγάλος για αυτούς μπελάς ακούει στο «ηλεκτρονική ψηφοφορία», την οποία και επιθυμούν ως μέρος της εκλογικής διαδικασίας ορισμένοι εκ των υποψηφίων. Όπως υποστηρίζουν πρόσωπα που εμπλέκονται με την όλη υπόθεση, αν τελικά υιοθετηθεί -έστω και επικουρικά- η συγκεκριμένη μέθοδος, η όλη διαδικασία θα μπορούσε να τιναχθεί στον αέρα. Χαρακτηριστικά αναφέρουν ότι τα προβλήματα μπορεί να είναι και τεχνικά, αλλά κυρίως πολιτικά.

Επικαλούμενοι ανθρώπους της αγοράς που έχουν φέρει εις πέρας ανάλογες εκλογικές αναμετρήσεις, τα συγκεκριμένα πρόσωπα αναφέρουν πως δεν έχει ακολουθηθεί ξανά η ίδια μεθοδολογία, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς. Άρα, σε περίπτωση που η οργανωτική επιτροπή δεχθεί την παραπάνω μέθοδο, θα μιλάμε για ένα πρωτόγνωρο εγχείρημα, το οποίο όμως, μπορεί να μετατρέψει την ψηφοφορία σε μέγα φιάσκο.

Δεν είναι μάλιστα λίγοι εκείνοι που εκτιμούν πως με αυτό τον τρόπο, η όλη διαδικασία μπορεί να καταστεί αφερέγγυα και διαβλητή. «Ποιος άλλωστε μπορεί να επιβεβαιώσει αν όντως κρύβεται κάποιο πραγματικό πρόσωπο πίσω από έναν κωδικό; Θα μπορούσαν να προσβάλουν το σύστημα ακόμα και χάκερς χαμηλού επιπέδου», συμπληρώνουν τα ίδια άτομα.

Το μεγάλο όμως ζήτημα που προκύπτει για αυτούς, δεν είναι διαδικαστικό, αλλά πολιτικό. Την στιγμή που κόμματα, φορείς και υποψήφιοι προσπαθούν να σηκώσουν από τον καναπέ τους πολίτες προκειμένου να λάβουν μέρος στην ψηφοφορία, κινδυνεύουν να «αυτοακροτιαριαστούν» ζητώντας τους να δώσουν την ψήφο τους από μακριά, αποκόπτοντας τους από την πραγματική συμμετοχή που επιδιώκουν. Όσοι μάλιστα έχουν γνώση της -σχετικά- πρόσφατης πολιτικής ιστορίας της χώρας, υποστηρίζουν πως μπορεί από τις «ψήφους των δέντρων» του 1961, να περάσουμε στις «ψήφους τον ανύπαρκτων κωδικών». Ταυτόχρονα, προειδοποιούν πως αν τελικά προχωρήσει η ηλεκτρονική ψηφοφορία, τότε η δημοκρατία της συμμετοχής, κινδυνεύει να αντικατασταθεί με εκείνη των sms και των email, απομακρύνοντας έτσι τους πολίτες, αντί να τους δίνει κίνητρα συμμετοχής.

Όσοι αντιτίθενται στη συγκεκριμένη μέθοδο, θέλοντας να δείξουν την περιπλοκότητα της συγκεκριμένης πρότασης, κάνουν λόγο για «Ένα επικίνδυνο κοκτέικλ, με μπάρμαν αμφιβόλου ποιότητας και τίθεται το ερώτημα αν ο Νίκος Αλιβίζατος μπει στον πειρασμό να το δοκιμάσει».

Αντώνης Γκιόκας, φωτό: Sooc