Διαμαρτυρία στο Ευρωκοινοβούλιο: Γυρίζοντας την πλάτη στη λογοκρισία

Ευρωβουλευτές, εργαζόμενοι του ευρωκοινοβουλίου και πολίτες πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας για την λογοκρισία που υπέστησαν σκίτσα που προορίζονταν για έκθεση γελοιογραφίας με αφορμή τα 60 χρόνια της Ε.Ε.

Με το σύνθημα "γυρίζουμε την πλάτη στη λογοκρισία", ευρωβουλευτές, εργαζόμενοι του ευρωκοινοβουλίου και πολίτες πραγματοποίησαν χθες παράσταση διαμαρτυρίας στο Ευρωκοινοβούλιο στις Βρυξέλλες, μετά την απόρριψη συγκεκριμένων σκίτσων που προορίζονταν για έκθεση γελοιογραφίας που ετοίμαζε ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου, με αφορμή τα 60 χρόνια της Ένωσης.

Ο κ. Κούλογλου, ανέφερε χαρακτηριστικά: «θα ήθελα να ευχαριστήσω τους κοσμήτορες, γιατί έκαναν τα σκίτσα διάσημα σε όλη την Ευρώπη και προκάλεσαν τη δημιουργία νέων», ενώ ο αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Δ. Παπαδημούλης εξέφρασε την ελπίδα ότι "οι διαστάσεις που έλαβε το γεγονός θα φρονηματίσουν τους κοσμήτορες και στο μέλλον δεν θα επαναλάβουν το ίδιο λάθος".

Ο ευρωβουλευτής Τάκης Χατζηγεωργίου από την Κύπρο σχολίασε πως «εάν δεν γνώριζα προσωπικά τον Στέλιο, δεν θα πίστευα ότι συνέβη ένα τέτοιο περιστατικό λογοκρισίας. Πραγματικά είναι χειρότερο από όσα διατρέχουν τις ίδιες τις γελοιογραφίες και δείχνει ότι τα προβλήματά μας είναι υπαρκτά».

Επίσης, οι σκιτσογράφοι Παναγιώτης Μήλας και Αντώνης Νικολόπουλος, σχολιάζοντας το γεγονός, είπαν ότι «αυτό, εάν επαναληφθεί, θα σημαίνει πως δεν είναι γλυκειά, αλλά πικρή η Ευρώπη» και «όπως είχε δηλώσει ο Ντάριο Φο, το χιούμορ και η σάτιρα είναι ο φόβος της εξουσίας. Συνεπώς, μια γελοιογραφία που κόπηκε, είναι μια καλή γελοιογραφία».

Όπως σημειώνεται στην ιστοσελίδα του Στ. Κούλογου, η απόφαση των κοσμητόρων να λογοκρίνουν τα σκίτσα των Ελλήνων γελοιογράφων ως «εμπρηστικά», εκτός της καταφανούς καταπάτησης των θεμελιωδών αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προσβάλλει και την νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, όπου αναφέρονται επ’ ακριβώς τα εξής:

Η ελευθερία της έκφρασης αποτελεί ένα από τα κύρια θεμέλια μιας δημοκρατικής κοινωνίας, μία από τις πρωταρχικές προϋποθέσεις της προόδου της και της ανάπτυξής σας. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 2 του άρθρου 10, αυτή ισχύει όχι μόνον για τις «πληροφορίες» ή «ιδέες» οι οποίες καλωσορίζονται ευνοϊκά ή θεωρούνται αβλαβείς ή αδιάφορες, αλλά και για εκείνες που συγκρούονται, προσβάλλουν ή προκαλούν ανησυχία: τούτο απαιτείται από τον πλουραλισμό, την ανοχή και την ευρύτητα πνεύματος άνευ των οποίων δεν υπάρχει «δημοκρατική κοινωνία». Όπως αυτή καθιερώνεται από το άρθρο 10, συνοδεύεται από εξαιρέσεις οι οποίες πρέπει εν τούτοις να ερμηνεύονται στενά, η δε ανάγκη περιορισμού της πρέπει να αποδεικνύεται κατά τρόπο πειστικό.