Ο Σόιμπλε και η Ελλάδα

Οι εμμονές του πρώην υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας με την Ελλάδα και η επόμενη μέρα μετά την αντικατάσταση του

Οπαδός της ακραίας λιτότητας ο Δρ Βόλφγκανγκ Σοϊμπλε αντιμετώπισε και συνεχίζει να αντιμετωπίζει ακόμη την Ελλάδα ως τον «απόλυτο δημοσιονομικό εφιάλτη» . Μια Ανατολική Γερμανία μετά την πτώση του τείχους όπου όμως δεν κατοικούν Γερμανοί. Αυτό εξηγεί πολλά για την στάση του στο ελληνικό ζήτημα.

Ο κ Σοϊμπλε έγινε υπουργός οικονομικών της Γερμανίας τον Οκτώβριο του 2009 ένα μήνα πριν τις εκλογές του ίδιου χρόνου στην Ελλάδα που αποκάλυψαν τον πρωτοφανή εκτροχιασμό της οικονομίας ο οποίος οδήγησε και στο πρώτο μνημόνιο . Αποχωρεί τώρα για να αναλάβει την θέση του προέδρου του Γερμανικού Κοινοβουλίου όταν η Ελλάδα βρίσκεται λίγους μήνες πριν την ολοκλήρωση του τρίτου και κατά κοινή δήλωση τελευταίου προγράμματος προσαρμογής της οικονομίας της.

Στο τέλος του 2013 ενώ η Ελλάδα βρίσκονταν στο δεύτερο μνημόνιο καταθέτει στην Γερμανική Βουλή ένα προϋπολογισμό ο οποίος είναι τόσο σφικτός σε ότι αφορά τις δαπάνες που είναι ο πρώτος μετά το 1969 ο οποίος δεν χρειάζεται ούτε ένα ευρώ εξωτερικού δανεισμού για να εκτελεστεί .

Το 2014 και το 2015 το ΔΝΤ στις αξιολογήσεις του για την Γερμανία υπογραμμίζει το γεγονός ότι θα πρέπει να αυξήσει τις δημόσιες δαπάνες και να επιτρέψει μισθολογικές αυξήσεις για να τονώσει την ανάπτυξη της . Η απάντηση Σόϊμπλε είναι ένα τεράστιο όχι .

Στις αρχές του 2015 , μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου, έρχεται αντιμέτωπος με τον Ομόλογό του της Ελλάδας ( τον τότε υπουργό κ Γιάννη Βαρουφάκη ) ο οποίος όχι μόνο προσπαθεί να αποφύγει τα σκληρά μέτρα για μισθούς και συντάξεις που θεωρεί απαραίτητα το ΔΝΤ και η Γερμανία αλλά ζητάει και κούρεμα του χρέους !

Ο παράλληλος βίος των δύο αντρών είναι αρκετά γνωστός με δύο βασικούς σταθμούς . Στο Eurogroup του Μαρτίου του 2015 ο κ Σόϊμπλε προτείνει για πρώτη φορά επίσημα στον Γιάννη Βαρουφάκη μια συντεταγμένη έξοδο της Ελλάδα από το ευρώ ,με χρηματοδότηση και κούρεμα του χρέους .

Σε ένα από τα έκτακτα Εurogroup του Ιουνίου της ίδια χρονιάς με κοινή απόφαση του συμβουλίου των υπουργών του Ευρώ αποφασίζει τον εξοστρακισμό του Γiάννη Βαρουφάκη από την αίθουσα ξεκινώντας μια νέα συζήτηση για την έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ. Παρόλα αυτά δέχεται και εισηγείται στην Βουλή το πρόγραμμα του Ιουλίου του 2015 .

Οι σχέσεις του με τον νυν υπουργό οικονομικών κ. Ευκλείδη Τσακαλώτο ήταν σαφώς πιο ήπιες, αλλά όχι ακύμαντες Τόσο στην πρώτη όσο και στην δεύτερη αξιολόγηση ο Γερμανός υπουργός οικονομικών επέκρινε σφοδρά την ελληνική Κυβέρνηση για καθυστερήσεις και αστοχίες.

Οι εμμονές του Β. Σόϊμπλε

Αν θα μπορούσε να συνοψίσει κανείς τις πέντε πιο σταθερές εμμονές του Γερμανού υπουργού οικονομιών για την διάσωση της Ελλάδας θα αναφέρει:

- Την εμμονή του για την συμμετοχή του ΔΝΤ και στο τρίτο ελληνικό πρόγραμμα . Το ΔΝΤ συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις του ελληνικού προγράμματος από το 2015 . Ωστόσο η πίεση για συμμετοχή του άρχισε όταν πλησίαζαν οι γερμανικές εκλογές στις αρχές του 2017 . Η λογική της συμμετοχής του Ταμείου είναι αφενός να υπάρχει ένας ανεξάρτητος τεχνοκράτης επόπτης ο οποίος θα πρέπει μαζί με την ΕΕ να έχουν και την ευθύνη της επιλογής και της υλοποίησης των μέτρων που συμφωνούν με την Ελλάδα .

- Την άρνηση του για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους . Ο κ. Σόϊμπλε και οι συνεργάτες του δεν θέλουν να ακούνε για αμοιβαιοποίηση η ελαφρύνσεις του χρέους ειδικά των του υψηλού χρέους κρατών του Ευρωπαϊκού Νότου . Θεωρούν ότι έτσι χώρες όπως η Ελλάδα η Ιταλία και η Ισπανία θα χάσουν το κίνητρο να κάνουν μεταρρυθμίσεις και θα ζητούν συνεχώς νέα ελάφρυνσης του χρέους τους.

- Το μεγάλο ενιαίο ταμείο αποκρατικοποιήσεων κατά το πρότυπο του Treuhand της Ανατολικής Γερμανίας . Όπως η παρακμασμένη Αν. Γερμανία έτσι και η Ελλάδα έπρεπε να ξεπουλήσουν για να πληρώσουν το χρέος τους . Μάλιστα για την Ελλάδα πρότεινε τόσο το 2011 πριν συσταθεί το ΤΑΙΠΕΔ όσο και τον Ιούλιο του 2015 το Ταμείο αυτό να έχει έδρα εκτός Ελλάδας και κατά προτίμηση το Λουξεμβούργο Ωστόσο , με γαλλική παρέμβαση και τεχνογνωσία , καταλήξαμε στο υπερταμείο αποκρατικοποιήσεων.

-Την απροθυμία των Ελληνικών Κυβερνήσεων να υλοποιήσουν μεταρρυθμίσεις αφού φοβούνται το πολιτικό κόστος . Τούτο παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει επιτύχει μια τεράστια δημοσιονομική προσαρμογή κοντά στο 16% του ΑΕΠ τα τελευταία 7 χρόνια αλλάζοντας τα πάντα στις αγορές εργασίας προϊόντων και υπηρεσιών .

-Την θέση ότι όλοι μαζί … δεν μπορούμε στο Ευρώ . Συνεπώς η ζώνη Ευρώ θα πρέπει να διαμορφωθεί σε ένα «σκληρό πυρήνα» με τις χώρες του Βορρά με τις ισχυρές οικονομίες και τις δορυφορικές χώρες του νότου οι οποίες είναι δυνατό να εξετάσουν και την κυκλοφορία διπλού νομίσματος για να απορροφήσουν τις πιέσεις τους σκληρού ευρώ .

Η επόμενη μέρα

Η επομένη μέρα της μετακίνησης Σόϊμπλε είναι ακόμη ένα αίνιγμα που θα λυθεί με το νέο Κυβερνητικό συνασπισμό . Αν δηλάδη οι φιλελεύθεροι (FDP) επιμείνουν να αναλάβουν το υπουργείο οικονομικών τότε κατά πάσα πιθανότητα υπουργός θα γίνει ο πρόεδρος του κόμματος κ. Κρίστιαν Λίντνερ. Ο κ Λϊντερ έχει πεί πολλές φορές την άποψη για την Ελλάδα . ¨Ότι θα πρέπει να αποχωρήσει από το Ευρώ για να Ορθοποδήσει ώστε να επανέλθει με νέους όρους σε απώτερο χρόνο.

Αν πάλι οι φιλελεύθεροι «αρκεστούν» στο υπουργείο εξωτερικών τότε είναι πολύ πιθανό να δούμε ως αντικαταστάτη του κ. Σοϊμπλε κάποιον από τους σημερινούς συνεργάτες ή υφυπουργούς του . Αν όχι τότε όνομα έκπληξη μπορεί να είναι και ο σημερινός επικεφαλής του ESM κ. Κλάους Ρέγκλιμγκ ο οποίος ολοκληρώνει σύντομα της θητεία του στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.

Τάσος Δασόπουλος