Πώς η ανεργία «ραγίζει» την ψυχική υγεία

Ο ψυχολόγος Λευτέρης Πετρόπουλος εξηγεί τι πρέπει να κάνουν οι γονείς που βρίσκονται σε δύσκολη θέση

Ευνοϊκές συνθήκες για την κατάθλιψη δημιουργεί η ανεργία που μαστίζει τη χώρα τα τελευταία χρόνια.

Ο ψυχολόγος της Γραμμής 115-25 της Ένωσης Μαζί για το Παιδί δρ. Λευτέρης Πετρόπουλος εξηγεί πως πως η ανεργία είναι το «νούμερο 1» πρόβλημα των ελληνικών οικογενειών οι οποίες χάνουν τις ισορροπίες τους.

Επίσης τονίζει πως τα παιδιά που είναι οι δέκτες της κατάστασης αυτής μπορούν να προφυλαχθούν.

«Σαφώς η κρίση έχει επηρεάσει την ψυχική υγεία. Το επιβεβαιώνουν δεκάδες έρευνες από το 2010 και έπειτα … Οι έρευνες μάλιστα είναι συνδεδεμένες με την ανεργία, την κατάθλιψη ακόμη και την αυτοκτονία. Έχουν βρεθεί πολλές συσχετίσεις μεταξύ της ανεργίας και της κατάθλιψης. Η επαγγελματική ταυτότητα είναι πολύ σημαντική για τους άντρες αλλά και για τις γυναίκες. Εκατοντάδες άνθρωποι που έχασαν την δουλειά τους, έχασαν μαζί και ένα σημαντικό κομμάτι της ταυτότητας και της αυτοεκτίμησης τους και ως επέκταση κλονίστηκε η ψυχική τους υγεία καθώς έχασαν την ασφάλεια τους αλλά και το αίσθημα της παροχής προστασίας και της προσφοράς στα άλλα μέρη της οικογένειας τους και κυρίως στα παιδιά τους», σημειώνει.

Ο κ. Πετρόπουλος επισημαίνει ακόμη ότι: «Τα παιδιά είναι και άμεσοι και έμμεσοι δέκτες αν ο κηδεμόνας τους είναι σε κατάθλιψη ή φλερτάρει με αυτήν… Και ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι ο πατέρας ή η μητέρα δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί διάφορες αγωνίες και προβλήματα που έχουν αυτά. Αντίστοιχα ένα γονιός πολύ αγχωμένος εντείνει το άγχος που έχει το παιδί του και δεν το καταπραΰνει αντίθετα του δημιουργεί επιπρόσθετο φορτίο. Ωστόσο τα παιδιά μπορούν να προφυλαχθούν με πολλούς τρόπους.

Ένας τρόπος έρχεται μέσα από την οικογένεια… και λέγεται "Ειλικρίνεια". Οι γονείς πρέπει να είναι ειλικρινείς με τα παιδιά τους και να μην κρύβονται απ’ αυτά. Να μην "κουκουλώνουν" γεγονότα και να μην προσπαθούν να δείχνουν πράγματα που δεν μπορούν να υποστηρίξουν. Προέκταση αυτού είναι και το δεύτερο τείχος προστασίας. "Ο ποιοτικός χρόνος". Πρέπει ο χρόνος που περνάνε από κοινού παιδιά και γονείς να είναι ουσιαστικός και ταυτοχρόνως αποτελεσματικός. Μια άλλη "ασπίδα" για τα παιδιά είναι να κάνουν ασχολίες δημιουργικές όπου θα εκτονώνουν την ενέργεια τους, θα έχουν κοινωνικές επαφές με σχέσεις αλληλεπίδρασης. Σημαντικό ρόλο σε αυτό το πλαίσιο παίζουν οι παιδαγωγοί. Αντίθετα σκεφτείτε τι συμβαίνει όταν ένα παιδί είναι "εγκλωβισμένο" στο σπίτι και ο παιδαγωγός είναι η… τηλεόραση».