Προστατευόμενο τοπίο η περιοχή της Παναγιάς της Κρυφτής στη Λέσβο

Το σημείο θεωρείται ιδιαίτερης γεωλογικής, φυσικής και θρησκευτικής αξίας

Με απόφαση που δημοσιεύθηκε στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης, η περιοχή της Παναγιάς της Κρυφτής στη Λέσβο, χαρακτηρίστηκε προστατευόμενο τοπίο. Πρόκειται για μια περιοχή που βρίσκεται στις απόκρημνες βραχώδεις ακτές της περιφέρειας Πλωμαρίου
, πέντε ναυτικά μίλια δυτικά του λιμανιού της περιοχής και ανήκει στο δημοτικό διαμέρισμα Παλαιοχωρίου.

Το σχετικό αίτημα και την ειδική έκθεση υπέβαλε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πλωμαρίου «Το Πόλιον».

Σημειώνεται ότι σύμφωνα με την απόφαση αυτή, η διαχείριση του προστατευόμενου τοπίου ανατίθεται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους της Λέσβου, σε συνεργασία με τον δήμο Λέσβου.

Το πολιτισμικό τοπίο της Παναγιάς της Κρυφτής, ιδιαίτερης γεωλογικής, φυσικής, θρησκευτικής αξίας με το ξωκλήσι να είναι κρυμμένο όλο στην ευρύχωρη σπηλιά ενός βράχου και με εντυπωσιακές εικόνες γεωλογικών σχηματισμών, είχε συμπεριληφθεί στο φάκελο υποψηφιότητας για την ένταξη της Λέσβου στο Παγκόσμιο Δίκτυο Γεωπάρκων της UNESCO.

Σύμφωνα με το Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, στον πρόσφατο Γεωτουριστικό Χάρτη του Γεωπάρκου Λέσβου μάλιστα, η περιοχή σημειώνεται ως «ΓΕΩΤΟΠΟΣ» με τον αριθμό 33. Είναι δηλαδή, ένα ιδιαίτερο τοπίο (φυσικό και πολιτισμικό) του Γεωπάρκου Λέσβου, που απαιτεί προστασία από υπερβολικές πιέσεις με την κατάλληλη μορφή διαχείρισης και ανάδειξης, ώστε να αξιοποιηθεί ως σημαντικός πόρος για την ανάπτυξη της Λέσβου.

Η ιδιαίτερη γεωλογική δομή, η εντυπωσιακή γεωμορφολογία (απότομες και βραχώδεις ακτές, σπηλαιώδεις μορφές), οι θερμές πηγές (μέσα και έξω από τη θάλασσα), αποτελούν μέρος των σοβαρών στοιχείων για τη διατήρηση τους ώστε να χαρακτηριστεί ως προστατευόμενο τοπίο.

Η ανάδειξη της ιδιαίτερης αξίας της περιοχής, της σημασίας των γεωλογικών δομών για τη γεωιστορική εξέλιξη της Λέσβου, της χαρακτηριστικής γεωμορφολογίας του, των θερμών πηγών, της βιοποικιλότητας της περιοχής, αποτελούν προτεραιότητες για τη διαχείριση του προστατευόμενου τοπίου. Παράλληλα, η ανάδειξη της παράδοσης και η λειτουργία του ναΐσκου και οι υπερτοπικοί δεσμοί από τις μνήμες της πρόσφατης ιστορίας, αποτελούν τους κυριότερους σκοπούς της διατήρησής του, ως σύνθετου πολιτισμικού τοπίου.

Προτεραιότητα πλέον, αναφέρει ο Σύλλογος «το Πόλιον», αποτελεί η διευκόλυνση των απαιτούμενων επιστημονικών ερευνών, των εκπαιδευτικών δράσεων και των επισκέψεων ομάδων πολιτών.

Η ειδική μελέτη που υποβλήθηκε για τον χαρακτηρισμό του τοπίου ως προστατευόμενου, συντάχθηκε αφιλοκερδώς, παρά τη σημαντική δαπάνη χρόνου από ομάδα εξειδικευμένων επιστημόνων μελών και φίλων του Συλλόγου «Το Πόλιον».