Αχτσιόγλου: Υπαρξιακή ανάγκη η ισότητα για τους λαούς της Ευρώπης

Την ανάγκη οι ευρωπαϊκοί θεσμοί να κάνουν αυτοκριτική για ην οικονομική πολιτική των προηγούμενων ετών, "μια πολιτική που έθρεψε τις ανισότητες" υπογράμμισε η υπουργός Εργασίας

«Δεν υπάρχει Ευρωπαίος αξιωματούχος, πρωθυπουργός, υπουργός σε αυτή την Ένωση που θα διαφωνήσει με την ανάγκη για ισότητα και που δεν θα εξέφραζε την ανησυχία του σε σχέση με τις διευρυνόμενες κοινωνικές ανισότητες» υπογράμμισε κατά την ομιλίαςτης στο συνέδριο του Economist η υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Ε. Αχτσιόγλου.

«Αντιθέτως» όπως είπε, «βρισκόμαστε ακόμα στην επικράτεια της κρίσης και των συνεπειών ενός συγκεκριμένου οικονομικού μοντέλου, που με διάφορες ταχύτητες και εκφάνσεις, κυριάρχησε στην ευρωπαϊκή ήπειρο τα τελευταία 25 χρόνια».

Η κα. Αχτσιόγλου προσδιόρισε τους τρεις βασικούς άξονες πάνω στους οποίους θα πρέπει να υπάρξει σύγκλιση απόψεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο ώστε οι αποφάσεις που λαμβάνονται να είναι προς όφελος της πλειοψηφίας των πολιτών.

Σύμφωνα με την υπουργό Εργασίας οι τρεις αυτοί άξονες είναι οι ακόλουθοι: α) Ο πρώτος αφορά τις διαδικασίες, τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων, και με αυτό όπως τόνισε με έμφαση «δεν εννοώ τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από το ζήτημα της δημοκρατίας. β) ο δεύτερος αφορά στη θέσπιση αυστηρών και δεσμευτικών κανόνων όσον αφορά την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής του μεγάλου πλούτου, όπως είναι η αυστηροποίηση του πλαισίου για τους φορολογικούς παραδείσους αλλά και την προστασία των whistleblowers, που έχουν δώσει πολύτιμη βοήθεια σε υποθέσεις ασυδοσίας και μη τήρησης των στοιχειωδών κανόνων της αγοράς. γ) Τρίτος άξονας, είναι αυτός της κοινωνικής δικαιοσύνης και «αφορά στην προστασία της εργασίας και των εργατικών δικαιωμάτων, όχι μόνο των ατομικών αλλά και των συλλογικών εργατικών δικαιωμάτων». Η κ. Αχτσιόγλου ολοκλήρωσε την ομιλία της υπενθυμίζοντας μία φράση του κλασικού οικονομολόγου του 18ου αιώνα, Άνταμ Σμιθ, σύμφωνα με τον οποίο «αυτοί που παράγουν τροφή, ρούχα και στέγη για όλο τον πληθυσμό, πρέπει να έχουν και αυτοί τη δυνατότητα να καρπώνονται μερίδιο της παραγωγής ώστε να τρέφονται, να ντύνονται και να στεγάζονται επαρκώς».

Στέλιος Παπαπέτρου