Ο «ακίνητος» ποταμός της Μακεδονίας (φωτο)

Ο «ακίνητος» ποταμός της Μακεδονίας

Τον ξέρουμε ως Λουδία, αλλά ονομάζεται επίσης Λυδίας και Λοιδίας αλλά και Μαυρονέρι. Επί τουρκοκρατίας ονομαζόταν Καρά Σμακ που σημαίνει «μαύρο νερό», μεταφράζοντας στα τούρκικα το ελληνικό του όνομα.

Ο μεγάλος και ήρεμος ποταμός της Μακεδονίας είναι πλωτός μέχρι την Πέλλα. Μάλιστα στην πόλη των Γιαννιτσών από την οποία περνά, υπάρχει και κωπηλατικό κέντρο στο οποίο από το 1979 έχει την έδρα του ο Ναυτικός Όμιλος Γιαννιτσών. Με κατεύθυνση από τα βορειοδυτικά προς τα νοτιοανατολικά, το ποτάμι συνδέει τους κάμπους της Πέλλας και της Ημαθίας με τα δυτικά της Θεσσαλονίκης, εκβάλλοντας στον Θερμαϊκό κόλπο.

Ο Λουδίας συγκέντρωνε στο παρελθόν τα νερά από τα βουνά Βόρας, Βέρμιο και Πάικο, που περνούσαν από τη λίμνη των Γιαννιτσών κι από εκεί στον Θερμαϊκό. Με την αποξήρανση της λίμνης, μεγάλο μέρος του ποταμού μετατράπηκε σε τεχνητό κανάλι. Τις όχθες του Λουδία- το μέγιστο πλάτος της κοίτης του φτάνει τα 60 μέτρα - ενώνουν τέσσερις γέφυρες, μία σιδηροδρομική και τρεις αμαξωτές.

Χαρακτηρίζεται από την ηρεμία των νερών του, καθώς το υψόμετρό του είναι σχεδόν μηδενικό και τα νερά του μοιάζουν ακίνητα. Με μήκος γύρω στα 40 χιλιόμετρα, αποτελεί σημαντικό βιότοπο για πολλά είδη της πανίδας ενώ σε όλη την πορεία του η πυκνή βλάστηση καλύπτει τις όχθες του με μεγάλα πλατάνια και ψηλές λεύκες, ιτιές και φτελιές. Σε κάποια σημεία υπάρχουν δέντρα που πέφτουν μέσα στο ποτάμι, δίνοντας την εικόνα μαγκρόβιου δάσους.

Πλήθος πουλιών βρίσκει καταφύγιο στο μήκος του ποταμού αλλά και στο μεγάλο δέλτα του. Σπάνια αρκπακτικά, είδη που ζουν κοντά στο ποτάμι, μυοκάστορες και βίδρες αλλά και πλούσια ιχθυοπανίδα πιστοποιούν τη σημασία του ποταμού, που, εκτός από την ομορφιά, παίζει σημαντικό ρόλο και στη διατήρηση του οικοσυστήματος.