Υψηλές προσδοκίες για το τίμημα στο διαγωνισμό του ΔΕΣΦΑ

Διπλωματικός πυρετός λίγες μέρες πριν ανοίξουν οι προσφορές που έχουν καταθέσει δύο ισχυρές κοινοπραξίες για το 66% του Διαχειριστή

Με υψηλές προσδοκίες όσον αφορά το ύψος του τιμήματος που έχουν προσφέρει οι δύο κοινοπραξίες που διεκδικούν το 66% του ΔΕΣΦΑ, ανοίγουν στο τέλος της εβδομάδας οι προσφορές από το Διοικητικό Συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ.

Ενδιαφέρον ωστόσο έχουν οι διπλωματικές παρεμβάσεις που «ξεδιπλώνονται» λίγες μέρες πριν το άνοιγμα των προσφορών και με το βλέμμα στραμμένο, προφανώς, στην επόμενη μέρα, όταν θα πρέπει να αξιολογηθεί αν το ΤΑΙΠΕΔ θα περιοριστεί στις παρούσες προσφορές ή θα προχωρήσει σε δεύτερο γύρο με την προσδοκία να υπάρξουν βελτιωμένες, μεγαλύτερες προσφορές.

Σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο ο πρέσβης της Ιταλίας στην Αθήνα, Εφίζιο Λουίτζι Μάρας, στηρίζει την προσπάθεια της υπό την Ιταλική SNAM κοινοπραξίας, επισημαίνοντας για ευνόητους λόγους τη σημασία που έχει, πέραν του τιμήματος, και η στιβαρότητα του μελλοντικού κατόχου: «Αντιλαμβάνομαι ότι, ιδιαίτερα σε αυτήν την οικονομική συγκυρία, το τίμημα έχει τη σημασία του για αυτού του είδους τις συναλλαγές και αυτό είναι το σωστό. Όμως αυτό που προέχει, κοιτάζοντας το μέλλον, είναι και η ποιότητα, η αξιοπιστία και η στιβαρότητα του εταίρου που επιλέγεται. Ο όμιλος που θα προκριθεί πρέπει να είναι σε θέση να μοιραστεί την τεχνογνωσία, την αποτελεσματικότητα, το στρατηγικό του όραμα και να εξασφαλίσει ένα επιτυχημένο μέλλον στην ΔΕΣΦΑ, αναδεικνύοντας τα δυνατά σημεία και τις ιδιαίτερες ελληνικές δεξιότητες, που υπάρχουν και πρέπει να αξιοποιηθούν» αναφέρει ο Ιταλός πρέσβης.

Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον όμως, έχει το γεγονός ότι ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, Τζέφρι Πάιατ έκανε ειδική αναφορά στην υπόθεση ΔΕΣΦΑ, μιλώντας σε κλειστή συνάντηση με περίπου 40 γυναίκες που έχουν υψηλές θέσεις ευθύνης στον τομέα της ενέργειας και των επιχειρήσεων.

Όπως προκύπτει από την ομιλία που έχει αναρτήσει στη σελίδα της η Αμερικανική πρεσβεία ο κ. Πάιατ, αφού επισήμανε το ρόλο που έχει ο αγωγός TAP, ανέφερε ως σημαντικό το γεγονός ότι οι εταιρείες που συμμετέχουν στον αγωγό και ειδικά η SNAM διεκδικεί τον ΔΕΣΦΑ, σημειώνοντας επίσης ότι η SNAM συμμετέχει σε αυτή την διεκδίκηση όχι μόνο επειδή ενδιαφέρεται για την ελληνική αγορά αλλά επειδή ενδιαφέρεται επίσης για το ευρύτερο δίκτυο των Δυτικών Βαλκανίων, μέχρι την Ουκρανία.

Τρεις λόγοι

Σε κάθε περίπτωση και όσο πλησιάζουμε προς το άνοιγμα των προσφορών, οι εκτιμήσεις παραμένουν ότι μπορεί αυτές να φτάσουν τα 500 εκατ. ευρώ. Τίμημα που εφόσον κινηθεί σε τέτοια επίπεδα, θα είναι κατά 25% αυξημένο σε σχέση με τα 400 εκατ ευρώ που είχε προσφέρει η αζέρικη Socar στον πρώτο διαγωνισμό πώλησης του ΔΕΣΦΑ, ο οποίος και ακυρώθηκε.

Το σίγουρο είναι ότι θα αναπτυχθεί έντονος ανταγωνισμός, εκτίμηση στην οποία συμβάλει και το γεγονός ότι το ΤΑΙΠΕΔ έχει βάλει ως όρο στο διαγωνισμό για να περάσουν τα δύο σχήματα στον τελικό γύρο, οι δύο προσφορές να μην απέχουν μεταξύ τους πάνω από 15%

Τρεις είναι οι λόγοι που ενισχύουν τις εκτιμήσεις για υψηλά τιμήματα:

* Πρώτον οι προοπτικές της αγοράς φυσικού αερίου στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης μέσω της δημιουργίας νέων αγωγών και της ανακάλυψης νέων κοιτασμάτων. Στην αγορά αυτή ο ΔΕΣΦΑ μπορεί να διαδραματίσει ενεργό ρόλο, ειδικά μετά την αναβάθμιση του τερματικού σταθμού υγροποιημένου αερίου της Ρεβυθούσας.

* Δεύτερον, η ρυθμιζόμενη «ταρίφα» του ΔΕΣΦΑ και η σταθερή απόδοση που αυτή συνεπάγεται, όπως ακριβώς ένα ομόλογο. Η απόδοση αυτή περιορίστηκε μετά τις παρεμβάσεις στην περιουσιακή βάση του Διαχειριστή που έκανε ο Πάνος Σκουρλέτης όταν ήταν Υπουργός Ενέργειας (με αποτέλεσμα να αποχωρήσουν τότε οι Αζέροι), παραμένουν όμως ελκυστική.

* Τρίτον το γεμάτο ταμείο της εταιρείας. Μια ακόμη παράμετρος που ενισχύει τις προοπτικές για υψηλό τίμημα είναι η τεράστια ρευστότητα που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο ΔΕΣΦΑ. Σύμφωνα με πηγές της εταιρείας αυτή τη στιγμή το ταμείο φτάνει τα 180 εκ. ευρώ, ποσό που αποφασίστηκε να μην επιστραφεί στους μετόχους (ΕΛΠΕ, ΤΑΙΠΕΔ).

Υπενθυμίζεται ότι στη μάχη της διεκδίκησης του ΔΕΣΦΑ διασταυρώνουν τα ξίφη τους αφενός η κοινοπραξία τριών πολύ μεγάλων ευρωπαϊκών εταιρειών που συμμετέχουν και στον αγωγό TAP (Ιταλική Snam, Ισπανική Enagás και Βελγική Fluxys) και αφετέρου η κοινοπραξία των μικρότερων εταιρειών Reganosa (Ισπανία) και Transgaz (Ρουμανία), η οποία όμως έχει ενισχυθεί σοβαρά λόγω της συμμετοχής της Ευρωπαϊκής Τράπεζας για την Ανασυγκρότηση και την Ανάπτυξη (EBRD).

Θοδωρής Παναγούλης