Κύμα αλληλεγγύης και προσφοράς από πολίτες για τους πυρόπληκτους

Μεγάλη η ανταπόκριση του κόσμου

Μπορεί μέσα σε όλη αυτή την καταστροφή να υπάρξει μια ακτίνα ελπίδας και αισιοδοξίας; Ναι, μπορεί. Είναι όλοι αυτοί οι πολίτες που έχουν σπεύσει στο δημαρχείο της Ραφήνας, για να προσφέρει ο καθένας ό,τι
μπορεί σε ρούχα, τρόφιμα και είδη ανάγκης, και είναι και οι εθελοντές που εργάζονται ακατάπαυστα στην πρώτη γραμμή, γιατί βαθιά μέσα τους πιστεύουν στην κοινωνική προσφορά και στη βοήθεια προς τον συνάνθρωπο που ζει την τραγωδία του.

Η ανταπόκριση του κόσμου είναι πραγματικά μεγάλη, σε τέτοιο βαθμό, ώστε υπάρχει σκέψη να ζητηθεί να σταματήσουν να φέρνουν κάποια συγκεκριμένα πράγματα, γιατί ήδη υπάρχει πληθώρα.

Το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων μίλησε με κάτοικο της Ραφήνας, που είδε όλη αυτή τη συμφορά και σήμερα ήρθε στο Δημαρχείο για να προσφέρει αυτό που έκρινε ότι θα χρειαστεί. Περιγράφοντας αυτά που είδε, είπε:

«Εγώ έχω μεγαλώσει στην Πεντέλη και έχω ζήσει όλες τις φωτιές της Πεντέλης που καιγόμασταν, αυτό το πράγμα εδώ δεν το έχω ξαναδεί. Ήταν απίστευτο! Καταρχήν, με αυτό τον άνεμο που φύσαγε ό,τι δυνάμεις και να είχαμε, δεν νομίζω ότι αυτό το πράγμα μπορούσε να σβηστεί. Στο Μάτι ήταν εγκλωβισμός αυτό, γιατί εξαπλώθηκε με απίστευτη ταχύτητα. Εγώ κατέβαινα από τη δουλειά μου, από τον Γέρακα, στις 5:15 ήταν μια μικρή εστία στην Καλλιτεχνούπολη. Την είδα. Λέω "έχουμε και εδώ φωτιά". Μέχρι να κατέβω σπίτι μου, δηλαδή μέσα σε μισή ώρα, η φωτιά είχε κατέβει και είχε φτάσει στο Μάτι. Γιατί το έβλεπα όλο. Δεν θελήσαμε να πάμε εκεί, γιατί σκεφτήκαμε ότι θα δημιουργούσαμε συνωστισμό και θα γινόταν χειρότερο.

Ο κόσμος δεν κατάλαβε ότι η φωτιά έρχεται κατά πάνω του τόσο γρήγορα. Ο κόσμος εγκλωβίστηκε γιατί ήταν ανυποψίαστος. Εγώ που έβλεπα, μιλούσε με γείτονες και τους έλεγα πως η φωτιά είναι στη Ραφήνα και δεν καταλάβαινε ο κόσμος ότι καιγόμαστε. Στις ειδήσεις δεν το καταλάβαιναν γιατί είχαν την προσοχή τους στην Κινέτα, καιγόμασταν εδώ και δεν έπαιρνε χαμπάρι κανείς. Αυτοί οι άνθρωποι που έχουν χαθεί, τι να πω... Θα μπορούσε να είναι το δικό μου παιδί».

Εθελόντρια από το Σώμα Ελληνικού Οδηγισμού ήταν και στη Μάνδρα τον περασμένο χειμώνα. Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, είπε: «Είμαστε πάντα στην πρώτη γραμμή όταν και όπου χρειάζεται, είτε στη Μάντρα τον Νοέμβριο είτε εδώ τώρα. Αυτό εδώ δεν θυμίζει την καταστροφή στη Μάντρα, είναι εντελώς διαφορετικό. Ο κόσμος εκεί παρέμενε πανικόβλητος, εδώ υπάρχει άμεση ανταπόκριση του κόσμου. Εμείς προσπαθούμε να βοηθούμε όπου υπάρχει ανάγκη. Νιώθουμε μέσα μας και θέλουμε να προσφέρουμε όπου μπορούμε και όπως μπορούμε. Η κοινωνική προσφορά είναι στις αξίες μας».

πηγή