Βίτσας: Στη Σάμο η πιο δύσκολη κατάσταση - Χρειαζόμαστε Δουβλίνο 4

Την ανάγκη να δημιουργηθεί ένας νέος ευρωπαϊκός μηχανισμός για την διαχείριση των προσφυγικών ροών επεσήμανε ο Δημήτρης Βίτσας, τονίζοντας πως η κατάσταση στη Σάμο είναι δυσκολότερη από ότι στη Λέσβο

Ο υπουργός μεταναστευτικής Πολιτικής, μιλώντας τη Δευτέρα το πρωί σε εκδήλωση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων για τις Εθνικές και Ευρωπαϊκές προκλήσεις και προοπτικές στη διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος, τόνισε πως άμεσος στόχος, μετά την Λέσβο, είναι να μειωθεί δραστικά ο αριθμός των προσφύγων στη Σάμο, όπου σύμφωνα με τον ίδιο η κατάσταση είναι χειρότερη.

«Σήμερα στη χώρα μας βρίσκονται πάνω από 70.000 άνθρωποι που έχουν αιτηθεί άσυλο από το 2015 και μετά. Από αυτούς, οι 26.000 βρίσκονται στο πρόγραμμα Εστία της Ύπατης Αρμοστείας και φιλοξενούνται σε σπίτια και διαμερίσματα όπως της Λιβαδειάς, του Ηρακλείου και της Θήβας. Υπάρχουν 1.300 ασυνόδευτοι ανήλικοι που μένουν σε δομές του υπουργείου Εργασίας και περίπου 28.000 άνθρωποι μένουν σε κέντρα φιλοξενίας. Από αυτούς περίπου 400-500 μένουν σε σκηνές και οι υπόλοιποι μένουν σε iso box. Περίπου 16.000 αιτούντες άσυλο μένουν στα κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης στα νησιά. Εκεί είναι και η πιο δύσκολη κατάσταση. Είχαμε μια αύξηση των εισροών. Θεωρούμε ότι στη χειρότερη θέση είναι η Σάμος αν και τα φώτα πέφτουν στη Λεσβο. Στόχος, μόλις ελαφρύνουμε τη Λεσβο, είναι να επικεντρωθούμε στη Σάμο και στη Χίο ώστε να απαλυνθούν αυτά τα νησιά».

Για τη διαχείριση της κατάστασης ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής είπε πως γίνεται προσπάθεια επιτάχυνσης της διαδικασίας ασύλου στα νησιά. «Προσπαθούμε να αυξήσουμε τις επιτροπές ασύλου και προσφυγών για να λύνονται άμεσα τα ζητήματα. Μας βγαίνουν αλλά προβλήματα όπως η διαδικασία που αφορά την ευαλοτότητα. Για την διαπίστωση της ανηλικότητας αλλά και για τα ψυχολογικά προβλήματα υγείας, χρειαζόμαστε ακόμη περισσοτέρους γιατρους. Και το δεύτερο είναι το πρόβλημα της διερμηνείας. Στη Μόρια για παράδειγμα μιλιούνται 38 διαφορετικές γλώσσες αυτή τη στιγμή».

Ο Δημήτρης Βίτσας, μίλησε στη συνέχεια για την ανάγκη να πάει η Ευρώπη σε ένα Δουβλίνο 4. Υπογράμμισε πως η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι χωρισμένη όσον αφορά τη διαχείριση του προσφυγικού σε τρεις ομάδες. Στην ομάδα των οκτώ χωρών του Βιζενγκραντ οι οποία «χτίζει τοίχους» και σύμφωνα με τον κ. Βίτσα ζητά αναθεώρηση της συνθήκης της Γενεύης «παρ’οτι δεν το λέει φωναχτά», την ομάδα που προωθεί ευρωπαϊκές λύσεις, στην οποία ανήκει και η χώρα μας και τέλος την ομάδα των ισχυρών χωρών όπως η Γερμανία και η Γαλλία που επιχειρούν συμβιβασμούς.

«Η ελληνική πρόταση κινείται σε τρεις άξονες. Καταρχάς έντονη διπλωματική δραστηριότητα για ειρηνικές λύσεις όπου υπάρχουν πόλεμοι ή πάνε να γίνουν πόλεμοι. Στο Idlib αν αυτή την περίοδο τελικά γίνει πόλεμος μεγάλης έντασης θα μετακινηθούν τουλάχιστον 1.5 εκατομμύριο άνθρωποι. Άρα οι ειρηνευτικές διαδικασίες είναι πολύ σημαντικές.

Δεύτερον στις χώρες όπου οι άνθρωποι δεν έχουν ζωή και φεύγουν, να δίνεται οικονομική ενίσχυση με παρακολούθηση, ώστε αυτοί οι άνθρωποι να αποκτούν δραστηριότητες. Ένας νεαρός στα βουνά του Αφγανιστάν βλέπει από το Ίντερνετ πως ζει ο Γερμανός συνομήλικος του.

Ακόμη, πρέπει να επικεντρωθούμε στη διαχείριση των συνόρων. 33 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους τις τελευταίες μέρες σε Ελλάδα και Τούρκια με πανομοιότυπο τρόπο. Να εφαρμόζεται η συνθήκη της Γενευης. Είναι απαραίτητη η εξατομικευμένη εξέταση της αιτήσεως ασύλου. Χρειαζόμαστε ένα κοινό σύστημα ασύλου στην Ευρώπη με κοινό προφίλ και κοινές διαδικασίες επιστροφών. Κάναμε την πρόταση, όταν μια χώρα ξεπερνά τον αριθμό αιτούντων που αντέχει, να μεταφέρονται για εξέταση σε άλλες χώρες. Το τρίτο κομμάτι είναι το ζήτημα της δίκαιης κατανομής της αλληλεγγύης και της ευθύνης σε όλη την Ευρώπη. Με κριτήρια το ΑΕΠ, την έκταση και τον πληθυσμό. Όμως απαραίτητο είναι να επιβάλλονται ποινές για όσες χώρες δε συμμετέχουν στην αλληλεγγύη».

Σύμφωνα με τον κύριο Βίτσα, οι προτάσεις αυτές, που θα συζητηθούν και την επόμενη εβδομάδα στο Σαλτσμπουργκ, βρίσκουν πλέον σύμφωνες αρκετές χώρες. «Στο Λουξεμβούργο αντιληφθήκαμε ότι δεν συμφωνεί σε αυτή την πρόταση μόνο η Ελλάδα, η Ισπανία, η Μάλτα και η Κύπρος αλλά πλέον συμφωνεί η Πορτογαλία, η Βουλγαρία και αλλες. Αρχίζει και διαμορφώνεται ένα πλειοψηφικό ρεύμα που λέει ότι πρέπει επιτέλους να καταλήξουμε στο Δουβλίνο 4» είπε ο υπουργός.

Κλείνοντας υπογράμμισε πως η διαχείριση του μεταναστευτικού και προσφυγικού δεν πρέπει να λειτουργεί σε καμία περίπτωση με την λογική του τι θα γίνει στις ευρωεκλογές. «Η λύση δεν είναι να πάρεις κομμάτια από τη ατζέντα ξενοφοβικών πολιτικών για να προσελκύσεις ψηφοφόρους. Η λύση είναι να δημιουργήσεις ένα κύμα για την προώθηση πανανθρώπινων αξιών».

Μάνος Φραγκιουδάκης, φωτογραφία EUROKINISSI