Έφυγε από τη ζωή η ακούραστη διευθύντρια του Μουσείου Παιχνιδιών Μαρία Αργυριάδη

Ευτύχησε να δει την πολύτιμη συλλογή της να εκτίθεται στο κοινό

Σε ηλικία 72 ετών έφυγε από τη ζωή η Μαρία Αργυριάδη, ερευνήτρια, συλλέκτρια και συντηρήτρια παιχνιδιών, που κληροδότησε τη συλλογή της στο Μουσείο Μπενάκη.
Περίπου έναν χρόνο πριν είχε τη μεγάλη χαρά να δει μέρος της μεγάλης συλλογής της να εκτίθεται στο κοινό και να αναβιώνει αιώνες παιχνιδιού και ιστορίας, στο Μουσείο Μπενάκη Παιχνιδιών, στον παραμυθένιο Πύργο Κουλούρα, στο Φάληρο.

Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε γλυπτική στη Σχολή Καλών Τεχνών του ΕΜΠ. Ήταν συλλέκτρια παιχνιδιών για δεκαετίες, με επιμονή, υπομονή και αφοσίωση, και η συλλογή της εξελίχθηκε σε μία από τις δέκα σημαντικότερες στην Ευρώπη.

Η ίδια είχε αφηγηθεί πώς ξεκίνησε η αγάπη της για τα παιχνίδια και πώς η μητέρα της την ενέπνευσε να τα προσέχει και να τα φροντίζει. «Δεν είχε χρήματα για να μου πάρει παιχνίδια για τα Χριστούγεννα» είχε πει. «Μπορούσε να μου πάρει μόνο ένα δωράκι, μικρό, αλλά ήθελε κάτι περισσότερο. Έναν μήνα πριν τα Χριστούγεννα μάζευε όλα μου τα παιχνίδια, τα έντυνε, τους έβαζε καινούρια ρούχα, καινούργιους φιόγκους στα αρκουδάκια μου, τα ομόρφαινε, και τα έβαζε γύρω από το δέντρο. Έτσι, το πρωί έβλεπα όλα μου τα παιχνίδια καινούρια! Πέρα από όλη τη χαρά που μου έδινε, ήταν κι ένα μάθημα: ‘πρόσεχε τα παιχνίδια σου, αγάπα τα, μην τα πετάς’». Αφορμή για τη συλλογή αποτέλεσε ένα παιχνίδι που βρήκε στον δρόμο, ένα αρκουδάκι σκισμένο. «Κάθισα και το έφτιαξα, το έραψα, και μου θύμισε το δικό μου παιχνίδι, το αρκουδάκι που είχα παιδί. Κι από ‘κει ξεκίνησε η συλλογή μου και γιγαντώθηκε».

Το Μουσείο Μπενάκη αποχαιρετά τη Μαρία Αργυριάδη με τα παρακάτω λόγια:

«Όσο υπάρχει η ανάγκη του παιδιού για παιχνίδι και η δυνατότητα του γονιού να το ικανοποιεί, πάντα θα υπάρχουν κατασκευαστές παιχνιδιών.»

Μαρία Αργυριάδη

Η Μαρία κληροδότησε σε όλους μας μια σειρά μελετών και ένα ολόκληρο μουσείο πάνω στο αγαπημένο της θέμα, τα παιδικά παιχνίδια. Η γνώση της, βαθιά και ευρύτατη, όπως μπορεί να βεβαιώσει καθένας που είχε την τύχη να συνομιλήσει μαζί της, εκπήγαζε από δεκαετίες ενασχόλησης συνταιριασμένης με πραγματικό πάθος και με απέραντη γενναιοδωρία.

Αυτή η γενναιοδωρία δεν εκφράστηκε στην προσφορά μόνο του υλικού αποθησαυρίσματος του πάθους της, της συλλογής παιχνιδιών, αλλά και στην προσφορά του χρόνου που αφιέρωσε στην δημιουργία, την τεκμηρίωση και την λειτουργία ενός ολόκληρου μουσείου. Λίγες μόνο ημέρες μετά την παρότρυνση του Άγγελου Δεληβορριά το 1991 υπογράφηκε η δωρεά της και σε αυτή την πράξη προσφοράς η Μαρία παρέμεινε αφοσιωμένη. Άλλωστε, την εκλάμβανε ως υποχρέωση και εργάστηκε για αυτήν για τρεις δεκαετίες έως τα εγκαίνια του Μουσείου Παιχνιδιών τον Οκτώβριο του 2017.

Για το πάθος της, για την αφοσίωσή της, για την γενναιοδωρία της, για την αγάπη της, πολλά απομένει να ειπωθούν.

Σήμερα, ημέρα του αποχωρισμού, την ευχαριστούμε για όσα μας πρόσφερε».

πηγή