Αίγιο: Βρέθηκε ο τάφος του Ανδρέα Λόντου

Το οστεοφυλάκιο κάτω από την μαρμάρινη ανάγλυφη πλάκα στη Φανερωμένη!

Συγκίνηση προκαλεί η αποκάλυψη του οστεοφυλακίου του μεγάλου ευεργέτη της Επανάστασης του 1821 και προεστού της Βοστίτσας (Αιγίου) Ανδρέα Λόντου, η οποία έγινε σήμερα τυχαία κατά τις εργασίες μεταφοράς της μαρμάρινης πλάκας με ανάγλυφο το πρόσωπό του από τον προαύλιο χώρο
της Παναγίας Φανερωμένης προς τον χώρο του Δημοτικού Ιστορικού Λαογραφικού Μουσείου Αιγίου, όπως έχει αποφασιστεί από τη δημοτική αρχή.

Οι εργάτες το πρωί της Τετάρτης, αφαιρώντας την πλάκα, εντόπισαν δοχείο με οστά και αμέσως κάλεσαν την Αστυνομία, ενώ ειδοποιήθηκε και η δημοτική αρχή που με επικεφαλής το δήμαρχο Αιγιαλείας, βρέθηκαν μπροστά σ’αυτή την ιστορική ανακάλυψη, που κακώς δεν δημοσιοποιήθηκε ανάλογα με τη σπουδαιότητα του γεγονότος αλλά και του ανδρός στον οποίο φαίνεται ξεκάθαρα πως ανήκουν τα οστά. Ο χώρος πλέον προστατεύεται από τσίγκους που τοποθετήθηκαν εκεί, ενώ το πρωί της Πέμπτης αναμένεται παρουσία Εισαγγελέα και αστυνομικής αρχής, η αφαίρεση του δοχείου που βρισκόταν κάτω από την μαρμάρινη πλάκα με την τέλεση τρισαγίου αλλά και καθαρισμός των οστών με νερό και κρασί, όπως προβλέπεται από την παράδοση. Ακολούθως τα οστά θα φυλαχθούν ώστε να ταφούν κάτω από την μαρμάρινη ανάγλυφη πλάκα που απεικονίζει τον Ανδρέα Λόντο, στο προαύλιο του Ιστορικού Λαογραφικού Μουσείου, έξω από το αρχοντικό της θρυλικής οικογένειας Λόντου που πρόσφερε τα μάλα στον Αγώνα κατά του Οθωμανικού Ζυγού.

Η άποψη πως τα οστά που βρέθηκαν είναι πράγματι του Ανδρέα Λόντου, ο οποίος πέθανε το 1845, ενισχύεται και από το ότι ως γνωστόν, δεν ετάφη με χριστιανική κηδεία μιας και αυτοκτόνησε λόγω των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπισε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, μετά από άστοχες κινήσεις και σπατάλες του. Έτσι, όπως αναφέρουν ιστορικές πηγές, ετάφη στο προαύλιο της Παναγίας Φανερωμένης που εκείνη την εποχή ονομαζόταν «Πλατεία Μητροπόλεως».

Βεβαίως θεωρείται «φάουλ» της δημοτικής αρχής το γεγονός πως αυτή η ανακάλυψη δεν δημοσιοποιήθηκε στα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι το έμαθαν τυχαία σε «πηγαδάκια» κατά την κοπή πίτας της Ιστορικής Λαογραφικής Εταιρείας Αιγιαλείας το απόγευμα της Τετάρτης. Η «χλιαρή» επικοινωνιακή πολιτική της δημοτικής αρχής δυστυχώς δεν προέβαλε έγκαιρα και σωστά ένα γεγονός σπουδαίο για την τοπική και εθνική ιστορία, που συνέβη μάλιστα λίγες μέρες πριν εορταστεί για δεύτερη χρονιά επισήμως η επέτειος της Μυστικής Συνέλευσης της Βοστίτσας (26 Ιανουαρίου 1821), το μεγαλύτερο πολιτικό γεγονός της εποχής που δρομολόγησε την έναρξη του Επαναστατικού Αγώνα και στο οποίο βεβαίως πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε ο Ανδρέας Λόντος.

Ποιος ήταν ο Ανδρέας Λόντος

Όπως γράφει η Wikipedia, ο Ανδρέας Λόντος γεννήθηκε το 1786 στο Βοστίτσα (Αίγιο) από ισχυρή οικογένεια προυχόντων της πόλης. Ήταν γιος του προεστού Σωτηράκη Λόντου που αποκεφαλίστηκε το 1812 στην Τριπολιτσά. Παππούς του ήταν ο Γκολφίνος ο οποίος συμμετείχε στην Εξέγερση του 1770 και αδέρφια του ο Αναστάσιος και Λουκάς που επίσης μετείχαν ενεργά στην Επανάσταση.

Σπούδασε στο σχολαρχείο της Βοστίτσας, το οποίο διεύθυνε ο Ευστάθιος Παλαμάς, πρόγονος του μετέπειτα ξακουστού ποιητή Κωστή Παλαμά. Ο Ανδρέας έζησε για ένα διάστημα στην Κωνσταντινούπολη και επανήλθε στην Πελοπόννησο το 1816. Συνήψε φιλία με τον νέο Μόρα-Βαλεσή Σακήρ Αχμέτ και το 1818 αναγορεύτηκε επίσημα σε προεστό με έγγραφο των εκπροσώπων του Καζά Βοστίτσας, επικυρωμένο από τον επίσκοπο Κερνίτσης Προκόπιο. Προεπαναστατικά μυήθηκε στην Φιλική εταιρεία, από τον Πελοπίδα και εργάστηκε για την προπαρασκευή της Επανάστασης.

Στις 23 Μαρτίου 1821 κήρυξε την επανάσταση στο Αίγιο, εκδίωξε τους Τούρκους χωρίς μάχη και ύψωσε την πρώτη Ελληνική επαναστατική σημαία, κάνοντας το Αίγιο την πρώτη πόλη στην Ελλάδα που απελευθερώθηκε από τον Οθωμανικό Ζυγό. Στη διάρκεια της επανάστασης διοικούσε δικό του σώμα στρατού, με το οποίο πήρε μέρος στην πολιορκία της Πάτρας και του Μεσολογγίου. Κατά τον Καλλίνικο Καστόρχη (1789-1877) ο Ανδρέας Λόντος σε συνεννόηση με τον Παλαιών Πατρών Γερμανό εκφώνησε την 25 Μαρτίου του 1821 προς συμπατριώτες του το ίδιο λόγο που εκφώνησε και ο Γερμανός στην Αγία Λαύρα Καλαβρύτων. Μετά από αυτό επικεφαλής ενόπλων συμμετείχε στην πολιορκία της Πάτρας και του Ρίου.

Μετά την Απελευθέρωση ο Λόντος παραγκωνίστηκε από τον Ιωάννη Καποδίστρια, γι’ αυτό και πρωτοστάτησε στα «αντικαποδιστριακά» κινήματα. Το 1833 μετακόμισε στο Ναύπλιο, προκειμένου να συναντήσει τον βασιλιά Όθωνα κατά την άφιξη του. Το 1835 ο Όθων τον διορίζει συνταγματάρχη και στη συνέχεια στρατιωτικό επιθεωρητή. Κατά την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου ο Λόντος έλαβε ενεργά μέρος όντας αρχηγός του Αγγλικού κόμματος. Μετά την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου διορίστηκε αντιπρόεδρος της εθνοσυνέλευσης ενώ στη συνέχεια χρημάτισε υπουργός στρατιωτικών & εσωτερικών στην επαναστατική κυβέρνηση. Με την άνοδο όμως του Κωλέττη, ο Λόντος εκδιώχθηκε και έχασε όλα του τα αξιώματα.

Τα οικονομικά του προβλήματα αλλά και η μεγάλη πίκρα του για την πολιτική του αποτυχία τον οδήγησαν στην αυτοκτονία. Έθεσε τέλος στην ζωή του στις 24 Σεπτεμβρίου του 1845 στο σπίτι του στην Αθήνα. Η σορός του μεταφέρθηκε στο Αίγιο και συγκεκριμένα στο σπίτι του αδερφού του Λουκά στις 15 Οκτωβρίου αλλά δεν τάφηκε με εκκλησιαστικό τελετουργικό εξαιτίας της απαγόρευσης που είχε επιβληθεί από την Κυβέρνηση Κωλέττη. Τελικά η κηδεία του πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβρη του 1847, αμέσως μετά τον θάνατο του Ιωάννη Κωλέττη.

Πηγή: filodimos.gr