Η Διεθνής Αμνηστία ζητά την αλλαγή του ορισμού του βιασμού στην Ελλάδα

Μετά τη συλλογή υπογραφών το αίτημα θα σταλεί στον υπουργό Δικαιοσύνης

Την τροποποίηση του ορισμού του βiασμού και την αναθεώρηση του άρθρου 336 του Ποινικού Κώδικα, ζητά στη νέα της εκστρατεία το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας.

Η Διεθνής Αμνηστία θέλει να ορίζεται με βάση την απουσία συναίνεσης στη σεξουαλική πράξη και να είναι σύμφωνος με τα διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Παράλληλα, η οργάνωση προχωρά στη συλλογή υπογραφών, ενώ στη συνέχεια θα σταλεί επιστολή στον υπουργό Δικαιοσύνης Μιχάλη Καλογήρου, με το σχετικό αίτημα.

Σύμφωνα με έρευνα της Διεθνούς Αμνηστίας για τη σχετική νομοθεσία στις χώρες της ΕΕ, διαπιστώνεται ότι επικρατεί η ατιμωρησία, ενώ τα ίδια τα θύματα βiασμού είναι αυτά που τελικά κατηγορούνται αντί για το θύτη.

Η ίδια κατάσταση καταγράφεται και στην Ελλάδα μόνο που στη χώρα μας στη δημιουργία αυτής της πραγματικότητας συμβάλλει και ο νομικός ορισμός του βiασμού σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Ο ελληνικός Ποινικός Κώδικας και συγκεκριμένα το άρθρο 336, ορίζει ως βiασμό τη συνουσία, η οποία προκύπτει μετά από εξαναγκασμό με τη χρήση σωματικής βiας ή την απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου. Ο ορισμός αυτός, αναφέρει η οργάνωση, αγνοεί το γεγονός ότι πολλοί βiασμοί γίνονται χωρίς τη χρήση βiας, αλλά και χωρίς να έχει δοθεί ελεύθερη και εκούσια συναίνεση.

Η οργάνωση τονίζει ότι πολλές γυναίκες φοβούνται ή ντρέπονται να ζητήσουν βοήθεια και άλλες δεν καταγγέλλουν έναν βiασμό επειδή φοβούνται τον στιγματισμό και τη δημόσια διαπόμπευση, ενώ όσες τολμούν να μιλήσουν, κινδυνεύουν να μην γίνουν πιστευτές. Και συμπληρώνει σημειώνοντας ότι, μεταξύ πολλών άλλων εμποδίων, οι γυναίκες βρίσκονται αντιμέτωπες και με απαρχαιωμένους νόμους που δεν αναγνωρίζουν μία απλή αλήθεια: Το σεξ χωρίς συναίνεση είναι βiασμός.

Σύμφωνα με στοιχεία της Διεθνούς Αμνηστίας, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μία στις είκοσι γυναίκες άνω των 15 ετών, δηλαδή, περίπου 9 εκατ. γυναίκες έχουν υποστεί βiασμό, ενώ μια στις δέκα γυναίκες έχει βιώσει κάποια μορφή σεξουαλικής βiας.

«Η αλλαγή της νομοθεσίας δεν θα εξαλείψει τους βiασμούς», σημειώνει η οργάνωση, «αλλά θα αποτελέσει σημαντικό σημείο εκκίνησης ενάντια στην ατιμωρησία του βiασμού και των τραγικών συνεπειών του. Θα αποτελέσει βήμα ενάντια στην κουλτούρα του βiασμού και την κατηγορία του θύματος, ενώ, ταυτόχρονα, θα συμβάλει στην αλλαγή των κοινωνικών και ατομικών συμπεριφορών».

πηγή