Κομματική μετάλλαξη για προσαρμογή

Κινήσεις προσαρμογής στο νέο τοπίο, μετά το βίαιο μετασχηματισμό του πολιτικού συστήματος που επιβεβαίωσαν οι εθνικές εκλογές του 2012, βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη σε όλο το φάσμα του πολιτικού συστήματος.

Μετά την απομάκρυνση του κινδύνου της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, όλα τα κόμματα εισέρχονται σε ένα μεταβατικό στάδιο, με τη βεβαιότητα ότι η πολιτική της λιτότητας, ακόμα και με βάση τα πλέον αισιόδοξα σενάρια για τις μεταρρυθμίσεις και την ανάπτυξη, θα ταλαιπωρεί για αρκετά χρόνια ακόμα την ελληνική κοινή γνώμη, τη μεσαία τάξη, τα χαμηλά εισοδήματα.

Ζητήματα όπως τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ, η μετεξέλιξη της Ν.Δ., η ενιαιοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, η πρόθεση της ΔΗΜΑΡ να γίνει μέλος του ΕΣΚ, η αλλαγή ηγεσίας στο ΚΚΕ είναι οι πρώτες προσπάθειες των κομμάτων αφ' ενός να αφομοιώσουν τις βίαιες αλλαγές που επέφερε η κρίση και αφ' ετέρου να προετοιμάσουν τις επόμενες αναμετρήσεις, δηλαδή τις αυτοδιοικητικές εκλογές, τις ευρωεκλογές και τις επόμενες εθνικές εκλογές.

Οπως όλα δείχνουν, οι επόμενες πολιτικές μάχες θα δοθούν στο πεδίο του κεντρικού διλήμματος «μέσα ή έξω από το ευρώ». Πρόκειται για αποφασισμένη στρατηγική των τριών κομμάτων που συνεργάζονται στην κυβέρνηση, τα οποία, εκτιμώντας ότι η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας συνιστά πλειοψηφική θέση στην ελληνική κοινωνία, θέλουν να φέρουν σε δύσκολη θέση τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ, που στο εσωτερικό τους έχουν ισχυρές φωνές υπέρ της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα, όχι όμως και σαφή επίσημη θέση, να περιχαρακώσουν το ΚΚΕ, που έχει ξεκάθαρη θέση υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, και να αποδυναμώσουν τη Χρυσή Αυγή.

Νέα Δημοκρατία

Η μετάλλαξη της Ν.Δ. σε σύγχρονο κεντροδεξιό κόμμα, με διευρυμένη κοινωνική και πολιτική βάση, εμφανίζεται από τους συνεργάτες του Α. Σαμαρά ως μείζων στόχος με ορόσημο το συνέδριο του Ιουνίου. Η ισχύς της εξουσίας και η αδυναμία των Βενιζέλου και Κουβέλη να ορθώσουν διεκδικητικό λόγο στην τρικομματική κυβέρνηση του ενός, είναι το όπλο του πρωθυπουργού για να «σβήσει» τα αρνητικά σημάδια -όπως το μονοδιάστατο και άκρως συντηρητικό παρελθόν του ως προέδρου της ΠΟΛΑΝ, αλλά και τις οβιδιακές μεταμορφώσεις του ανάμεσα στην περίοδο που ήταν αξιωματική αντιπολίτευση με τα «όχι» στο Μνημόνιο και τα ισοδύναμα του Ζαππείου και την περίοδο της πρωθυπουργίας- και να πείσει ότι μπορεί να ηγηθεί της προσπάθειας για τη «σύγχρονη ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά».

Δεν είναι τυχαίο ότι στο δρόμο προς το συνέδριο ο Α. Σαμαράς απέφυγε τον ανασχηματισμό, ενώ δεν αγγίζει κρίσιμα θέματα που θα μπορούσαν να διχάσουν τη Νέα Δημοκρατία, όπως τα -ομοίως άθλια με τα του ΠΑΣΟΚ- οικονομικά του κόμματος, με το χρέος των 130 εκατ. ευρώ. Παράλληλα, αξιόπιστες πηγές δεν επιβεβαιώνουν τα περί αλλαγών στο όνομα ή τα σύμβολα.

Ο κ. Σαμαράς δεν αναμένεται να προχωρήσει σε ρηξικέλευθες αλλαγές και αυτό γιατί δεν θέλει να προκαλέσει συγκρούσεις. Ούτε με την καραμανλική Ν.Δ. και με τον ίδιο τον Κ. Καραμανλή ούτε όμως και με στελέχη που γνωρίζει ότι έχουν διαφωνίες στη φυσιογνωμία του κόμματος, όπως η Ντ. Μπακογιάννη, ο Δ. Αβραμόπουλος κ.ά.

Θα επιχειρήσει να προσθέσει και όχι να συνθέσει στη βάση της -αόριστης αλλά και ευρείας αποδοχής- ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας και της ποσοτικής ενίσχυσης της Ν.Δ. Καλώντας στελέχη που αυτοτοποθετούνται στο Κέντρο, ακόμα και αν βρέθηκαν σε άλλα κόμματα στο παρελθόν, προκαλώντας ρήγματα στους Ανεξάρτητους Ελληνες, επιχειρώντας να επαναφέρει στη Ν.Δ. στελέχη που κινούνται δεξιότερα της Ν.Δ., όπως ο Γ. Καρατζαφέρης, και αναδεικνύοντας νέα στελέχη που ήδη βρίσκονται στη Νέα Δημοκρατία, σε κομματικές θέσεις.

ΣΥΡΙΖΑ

Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται για το συνέδριο του Ιουλίου, γνωρίζοντας ότι το οργανωτικό ζήτημα, δηλαδή η μετατροπή του από ένα άθροισμα συνιστωσών σε ενιαίο κόμμα, θα είναι το τρίτο κατά σειρά πρόβλημα. Ο Αλ. Τσίπρας αισθάνεται ήδη την ισχυρή πίεση των κομμάτων της συγκυβέρνησης, αλλά παράλληλα και των στελεχών της ισχυρής εσωκομματικά αριστερής πτέρυγας (της Αριστερής Πλατφόρμας και των άλλων συνιστωσών) να ξεκαθαρίσει τη θέση του σε σχέση με την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη, κάτι που, μετά την τοποθέτηση του «αδελφού» ΑΚΕΛ υπέρ της εξόδου της Κύπρου από το ευρώ, δεν θα είναι εύκολη υπόθεση.

Δεύτερο ζήτημα που θα κληθεί να ξεκαθαρίσει στο συνέδριο του Ιουλίου ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι αυτό των συνεργασιών. Τη στιγμή που ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ, Π. Καμμένος, επικαλείται τη συνεργασία Βελουχιώτη-Ζέρβα στον Γοργοπόταμο για να υπονοήσει μελλοντική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, η Κουμουνδούρου -αν και γνωρίζει τις εσωκομματικές αντιδράσεις- επιλέγει να μην κλείνει την πόρτα της συνεργασίας με τους Ανεξάρτητους Ελληνες. Ηταν χαρακτηριστική της πρόθεσης της Κουμουνδούρου η τοποθέτηση του γραμματέα του κόμματος, Δημ. Βίτσα, στο συνέδριο των ΑΝΕΛ, που άφησε ορθάνοικτο το παράθυρο μελλοντικής συνεργασίας των δύο κομμάτων, όπως θεωρείται και σαφές μήνυμα προς την ίδια κατεύθυνση η παρουσία του διευθυντή του πολιτικού γραφείου του Αλ. Τσίπρα και στενού συνεργάτη του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Νίκου Παππά, στο συνέδριο του κόμματος του Πάνου Καμμένου.

Την ίδια ώρα, η αριστερή πτέρυγα του κόμματος ζητεί ευθέως να γίνουν κινήσεις προς την πλευρά του ΚΚΕ, να σταματήσει το πολιτικό φλέρτ με τους ΑΝΕΛ, ενώ δυσανασχετεί για την κινητικότητα στελεχών του ΠΑΣΟΚ προς τον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που επίσης αποτελεί επιλογή της ηγετικής ομάδας. Πολλοί ήδη προβλέπουν ότι το ζήτημα των πολιτικών συνεργασιών του κόμματος θα αποτελέσει σημείο τριβής στο συνέδριο του Ιουλίου, ενώ η Κουμουνδούρου αφήνει αναπάντητες τις αιχμές, σύμφωνα με τις οποίες ακριβώς επειδή στοχεύει στην προσέλκυση ψηφοφόρων του «παπανδρεϊκού» ΠΑΣΟΚ, αν και είχε στη διάθεσή της τα στοιχεία των οικονομικών του ΠΑΣΟΚ κατά την περίοδο της προεδρίας Παπανδρέου, που έχουν προκαλέσει «σεισμό» στην Ιπποκράτους, δεν τα χρησιμοποίησε, τουλάχιστον ευθέως.

Μέχρι στιγμής, ο κ. Τσίπρας δεν έχει αντιμετωπίσει ισχυρές αντιδράσεις, σε σχέση με την εκπεφρασμένη άποψη πριν από τις εκλογές του Μαΐου του 2012, να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα, με στόχο και την ενιαία φωνή προς τα έξω, τουλάχιστον στα μείζονα ζητήματα. Το εγχείρημα θεωρείται αφ' ενός προϋπόθεση για να ενισχύσει ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας την κυβερνητική προοπτική, αφ' ετέρου δύσκολο, διότι οι συνιστώσες θα παλέψουν ώστε να διατηρηθεί στο κόμμα το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση εντός των οργάνων του κόμματος, κάτι που αποτελεί και συστατικό στοιχείο του ΣΥΡΙΖΑ και των «προγόνων» του στο χώρο της Αριστεράς. Εχοντας σαφώς την πλειοψηφία εντός του κόμματος, θεωρείται ότι ο κ. Τσίπρας θα πετύχει τον οργανωτικό του στόχο, ώστε από εκεί και μετά να περιμένει τα πολιτικά οφέλη, η Κουμουνδούρου ωστόσο αναμένει ότι οδεύοντας προς το συνέδριο του Ιουλίου οι εσωκομματικές πιέσεις για τη διατήρηση ρευμάτων εντός του κόμματος θα αυξηθούν.

ΠΑΣΟΚ

Στο ΠΑΣΟΚ, μετά τη δημοσιοποίηση της ρήξης ανάμεσα στον Ευ. Βενιζέλο και τον Γ. Παπανδρέου με φόντο τα οικονομικά του κόμματος κατά την περίοδο 2004-2011, πολλοί ήδη υποστηρίζουν ότι τα πράγματα προχωρούν... ανάποδα. Λένε δηλαδή ότι αυτή η κόντρα θα έπρεπε να εξελιχθεί πριν από το συνέδριο και το ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα στον Ευ. Βενιζέλο και τον Γ. Παπανδρέου να κορυφωθεί στο συνέδριο. Αυτό όμως δεν έγινε και τώρα πληθαίνουν τα στελέχη που υποστηρίζουν ότι το ΠΑΣΟΚ του δημοσκοπικού 5% δεν μπορεί να χωρέσει και τον Ευ. Βενιζέλο και τον Γ. Παπανδρέου, θεωρώντας αναπόφευκτη τη μεταξύ τους ρήξη.

Η Ιπποκράτους υποστηρίζει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα μπορέσει να βρει το δρόμο του κουβαλώντας ηθικά βάρη του παρελθόντος, αποδίδοντας στο στόχο της κάθαρσης την πρωτοβουλία Βενιζέλου, να δώσει σε έξι διεθνείς εταιρείες τον έλεγχο των οικονομικών του κόμματος.

Στελέχη κοντά στον κ. Βενιζέλο λένε ακόμα ότι με τη δημοσιοποίηση του πορίσματος, τη συζήτηση στα κομματικά όργανα και ανεξάρτητα από το αν θα παρέμβει ή όχι ο εισαγγελέας στην υπόθεση το ΠΑΣΟΚ θα προκαλέσει και τα άλλα κόμματα να κάνουν το ίδιο, κάτι που είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει νέο γύρο αντιπαραθέσεων, ακόμα και μεταξύ Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι πολλοί συζητούν και το ενδεχόμενο το ΠΑΣΟΚ να επιχειρήσει να αλλάξει στοιχεία (όνομα, σύμβολα και κυρίως... ΑΦΜ) προκειμένου να απαλλαγεί από τα χρέη που δεν μπορεί να εξυπηρετήσει και θα αποτελούν για πολλά χρόνια ακόμα θηλιά στο λαιμό του.

Οι εσωκομματικοί αντίπαλοι και υποστηρικτές του Γ. Παπανδρέου, ωστόσο, λένε άλλα. Υποστηρίζουν ότι ο οικονομικός έλεγχος του κόμματος εντάσσεται στο σχέδιο Βενιζέλου να εξοντώσει ηθικά τον Γ. Παπανδρέου και να «αποπαπανδρεοποιήσει» το ΠΑΣΟΚ, στοχεύοντας στο να ελαχιστοποιήσει τις διαφορετικές φωνές στο εσωτερικό του κόμματος και έτσι να επικρατήσει σε ένα σαφώς μικρότερο ΠΑΣΟΚ με πολιτική αποστολή τη συμμετοχή του σε μελλοντικές κυβερνήσεις συνεργασίας. Σε ό,τι αφορά το αν θα φύγει ή όχι ο Γ. Παπανδρέου από το ΠΑΣΟΚ, απαντούν ότι δεν είναι στις προθέσεις του να αποχωρήσει από το κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας του, σημειώνουν ωστόσο ότι αν αναγκαστεί «δεν θα φύγει μόνος του».

ΚΚΕ

Στο ΚΚΕ, η αλλαγή ηγεσίας στο συνέδριο, που προσφάτως τελείωσε, εκλαμβάνεται ως η αρχή μιας μεταβατικής περιόδου, της οποίας τη διάρκεια ουδείς μπορεί να προβλέψει. Το πρώτο δείγμα γραφής του γενικού γραμματέα της Κ.Ε. του κόμματος Δημ. Κουτσούμπα παραπέμπει στο συμπέρασμα ότι ιδεολογικά και πολιτικά θα αποτελέσει τη συνέχεια της Αλέκας Παπαρήγα (η οποία παραμένει επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματις ώς τις επόμενες εθνικές εκλογές), ενώ ήδη σκληραίνει τη στάση του προς την Κουμουνδούρου.

Πηγή: enet.gr

Σχετικές ετικέτες:Πολιτική