«Φτερά» προς τις αγορές του εξωτερικού ανοίγει το ελληνικό ακτινίδιο

«Κλειδί» η διασφάλιση της ποιότητας του προϊόντος...

Στα λατινικά, η ονομασία του παραπέμπει σε πτηνό και παρά το γεγονός ότι πρόκειται για φρούτο χωρίς καμία… πτητική ικανότητα, το ακτινίδιο (Kiwi, από το ομώνυμο πτηνό της Ν. Ζηλανδίας) - και δη αυτό που παράγεται στην Ελλάδα - την τελευταία πενταετία έχει ανοίξει τα «φτερά» του προς το εξωτερικό, όπου «ταξιδεύει» με ταχείς ρυθμούς.

Στους σταθμούς του περιλαμβάνονται η Κίνα, η Σαουδική Αραβία και άλλες ασιατικές αγορές, με αποτέλεσμα η χώρα μας να διεκδικεί επάξια την τέταρτη θέση στην παγκόσμια κατάταξη - μία υψηλότερα από σήμερα.

Ωστόσο, όπως αναφέρει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο ειδικός σύμβουλος του Συνδέσμου Ελληνικών Επιχειρήσεων Εξαγωγής Διακίνησης Φρούτων, Λαχανικών και Χυμών «INCOFRUIT – HELLAS» Γιώργος Πολυχρονάκης, ενώ οι εξαγωγικές επιδόσεις της Ελλάδας, τα τελευταία πέντε, χρόνια αυξάνουν θεαματικά, με το ελληνικό ακτινίδιο να κατακτά ιδιαίτερα απαιτητικές αγορές, η τακτική ορισμένων παραγωγών να προχωρούν σε συγκομιδή νωρίτερα από τον κατάλληλο χρόνο και χωρίς άδειες από τις αρμόδιες υπηρεσίες, θέτει σε μεγάλο κίνδυνο το κύρος της χώρα μας για την ποιότητα των προϊόντων που εξάγουμε.

Ο κ. Πολυχρονάκης εξηγεί ότι η πρόωρη συγκομιδή «εγκυμονεί» σοβαρούς κινδύνους και απειλεί μεσοπρόθεσμα τις συνολικές καλλιέργειες, καθώς η υποβάθμιση του προϊόντος μπορεί να επαναλάβει την ιστορία με τα πορτοκάλια, τα οποία και κάποιοι έπαιρναν νωρίτερα, τα έβαζαν σε φούρνους και τα έστελναν για εξαγωγή σε ευρωπαϊκές χώρες, όπου και δεν γινόταν κατανάλωση, καθώς τα φρούτα - κυριολεκτικά - δεν τρώγονταν...

Σύμφωνα με τον ίδιο, με βάση μαρτυρίες από παραγωγούς, στον κάμπο της Άρτας κατεβαίνουν βουλγαρικά φορτηγά, τα οποία φορτώνουν, νύχτα, στα χωράφια, ακτινίδια. Οπως μας λέει, ορισμένοι παραγωγοί επιλέγουν να πουλήσουν άγουρα τα προϊόντα τους, εξασφαλίζοντας καλύτερη τιμή από εκείνη που ενδεχομένως θα έπαιρναν αν περίμεναν λίγες μέρες να πουλήσουν - στην ώρα τους και με την έγκριση των υπηρεσιών.

Επισημαίνεται ότι το ακτινίδιο περιλαμβάνεται στο «ηπειρωτικό καλάθι» και γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο, οι περισσότεροι παραγωγοί της περιοχής φυσικά και δεν επιθυμούν τη δυσφήμιση, όταν μάλιστα όλα βαίνουν ιδιαίτερα θετικά.

Υπενθυμίζεται ότι, πρόσφατα, σε ανακοίνωσή του, ο «INCOFRUIT – HELLAS», σε κοινή πλεύση με τον Σύνδεσμο Εξαγωγέων Β. Ελλάδας (ΣΕΒΕ) είχαν επιστήσει από κοινού την προσοχή ενόψει της έναρξης της παραγωγικής περιόδου των ακτινιδίων και για την αποφυγή προβλημάτων του παρελθόντος είχαν ζητήσει από τις αρμόδιες υπηρεσίες και το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων να οριστούν οι δικλείδες ασφαλείας ώστε να μην επιτευχθεί τεχνητή ωρίμανση του προϊόντος.

Σύμφωνα, άλλωστε, και με τους κανονισμούς της ΕΕ, αλλά και με τις απαιτήσεις διασφάλισης της ποιότητας των ακτινιδίων, υπάρχουν περιορισμοί ως προς τα σάκχαρα και δεν είναι επιτρεπτή η τεχνητή ωρίμανσή τους.

Στο πλαίσιο αυτό, ΣΕΒΕ και «INCOFRUIT – HELLAS» προτείνουν στις αρμόδιες ελεγκτικές υπηρεσίες, με βάση και την εμπειρία των 40 και πλέον χρόνων στην παραγωγή ακτινιδίου στην Ελλάδα, η ημερομηνία έναρξης συγκομιδής ακτινιδίων - εξαιρουμένων των πρώιμων ποικιλιών, όπως τα summer Kiwi - να μην ξεκινά νωρίτερα από τις 20 Οκτωβρίου.

Όπως εξηγούν, μόνο τότε τα ακτινίδια έχουν τα αναγκαία ποιοτικά, γευστικά και οργανοληπτικά χαρακτηριστικά για τη συγκομιδή και κατανάλωσή τους. Μάλιστα, για τα ακτινίδiα ΠΓΕ (της Πιερίας και της Σπερχειάδας, με ποσοστό παραγωγής που αντιστοιχεί στο 50% της συνολικής εθνικής παραγωγής), σύμφωνα με τις σχετικές κοινοτικές διατάξεις, απαιτούνται ακόμη υψηλότερα από τα αναγκαία σάκχαρα (6,5-7 brix). Μεταξύ άλλων, οι δύο φορείς επισημαίνουν ότι, σε περίπτωση πρόωρης συγκομιδής και τεχνητής ωρίμανσης, ό,τι επιχειρεί κάποιος να κερδίσει σε αξία, το χάνει σε βάρος, καθώς οι πρόωροι καρποί, πέραν των άλλων μειονεκτημάτων, έχουν και κατά 20% περίπου μικρότερο βάρος από τους συγκομιζόμενους στον δέοντα χρόνο.

Απαντώντας σε ερώτηση του ΑΠΕ - ΜΠΕ στο πλαίσιο σχετικής εκδήλωσης στη Θεσσαλονίκη, ο γενικός γραμματέας Αγροτικής Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Δημήτρης Μελάς τόνισε ότι θα τιμωρούνται σκληρά όσοι, με δόλο, βάζουν «τρικλοποδιά» στις προσπάθειες της χώρας και των παραγωγών για την παραγωγή ποιοτικών προϊόντων. Πρόσθεσε, δε, ότι όσοι φορτώνουν ήδη ακτινίδια σε φορτηγά το πράττουν παράνομα και διαβεβαίωσε ότι οι επιτήδειοι θα τιμωρηθούν.

Αλματώδεις οι εξαγωγικές επιδόσεις της Ελλάδας

Πέρυσι, οι ελληνικές εξαγωγές ακτινιδίων να σημείωσαν ρεκόρ, φθάνοντας τους 91.199 τόνους, από 73.580 το 2010/2011. Φέτος, «τρέχουν» με ακόμη πιο γρήγορους ρυθμούς και ήδη στις 30 Ιουνίου 2013 είχαν ανέλθει στους 118.866 τόνους.

Με βάση αυτά τα δεδομένα, το περσινό ρεκόρ εξαγωγών του ακτινιδίου φαίνεται να «σπάει» και, όπως εκτιμά ο κ. Πολυχρονάκης, συνολικά φέτος στο εξωτερικό θα διοχετευθούν ίσως και περισσότεροι από 128.000 τόνοι. Υπενθυμίζεται ότι, την περίοδο 2007/2008, η Ελλάδα εξήγαγε 38.470 τόνους ακτινίδια και το 2009 58.767 τόνους.

Έντονα ανοδική τροχιά ακολουθεί από το 2007 και η παραγωγή ακτινιδίου στη χώρα μας, διαδικασία που ξεκινά τον Οκτώβριο και ολοκληρώνεται στο τέλος Σεπτεμβρίου. Έτσι, σύμφωνα με στοιχεία του «INCOFRUIT – HELLAS», φέτος, η παραγωγή ανέρχεται 170.000 τόνους, έναντι 140.335 τόνους την περίοδο 2011/2012,120.965 τόνους το 2010/2011, 113.142 το 2009/2010, 105.188 το 2008/2009 και μόλις 70.113 το 2007/2008.

Βάσει σχετικού πίνακα που έχει στη διάθεσή του το ΑΠΕ - ΜΠΕ, Ρωσία, Ουκρανία, Γερμανία και Ρουμανία είναι οι καλύτεροι πελάτες των Ελλήνων παραγωγών ακτινιδίων, αφού σ' αυτές τις χώρες «κατευθύνθηκαν» μέχρι τις 30 Ιουνίου, φέτος, 32.665 τόνοι, 9.746 τόνοι, 7.215 τόνοι και 6.818 τόνοι αντίστοιχα. Επισημαίνεται ότι Κίνα και Χονγκ Κοννγ έλαβαν - μέχρι στιγμής - φέτος 1.778 τόνους ακτινίδια, ενώ 1.945 τόνοι «ταξίδεψαν» στην Αίγυπτο.