Η «ελληνική τραγωδία» του Πακιστάν

«Για μετανάστες που αναζητούν μια καλύτερη ζωή, η Ελλάδα μπορεί να είναι σκληρά αφιλόξενη»...

Στην περιπέτεια και τον αγώνα πολλών μεταναστών και προσφύγων στην Ελλάδα- που έχει ορισμένες φορές και τραγικό τέλος- αναφέρεται το περιοδικό Newsweek στην πακιστανική του έκδοση.

Το άρθρο, με τίτλο «Η ελληνική τραγωδία του Πακιστάν», ξεκινά με την ιστορία του 27χρονου Πακιστανού που δέχθηκε θανάσιμη επίθεση με μαχαίρι τον περασμένο Ιανουάριο στα Πετράλωνα.

«Είχε έρθει στην Ευρώπη αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον και ήταν θύμα της ελληνικής οικονομικής κρίσης», γράφει το περιοδικό, σημειώνοντας πώς η ανεργία τροφοδοτεί την οργή στους δρόμους και ειδικά κατά των μεταναστών που κάνουν τις χαμηλής αμοιβής δουλειές, τις λίγες που είναι διαθέσιμες.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που επικαλείται το Newsweek, στην Ελλάδα ζουν περίπου 700.000 νόμιμοι μετανάστες ενώ μόνο η Πακιστανική κοινότητα αποτελείται από 80.000 ανθρώπους- εκ των οποίων μόλις οι 30.000 βρίσκονται στη χώρα νόμιμα.

Το άρθρο επισημαίνει την απουσία τζαμιού στην Αθήνα και τη δημιουργία αυτοσχέδιων τζαμιών όπου προσεύχονται οι μουσουλμάνοι της πόλης, υπενθυμίζοντας και το περιστατικό με την πυρπόληση ενός τέτοιου τζαμιού τον περασμένο χειμώνα.

Το περιοδικό γράφει για την επιχείρηση «Ξένιος Ζευς», τη σύλληψη ακόμα και τουριστών στο πλαίσιό της και την αποστολή 4.500 ανθρώπων χωρίς χαρτιά στα κέντρα κράτησης.

«Για εκείνους που μπαίνουν σήμερα στην Ελλάδα, με στόχο να περάσουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η ζωή είναι συχνά κόλαση», γράφει το Newsweek. «Η είσοδος στην Ευρώπη είναι γεμάτη κινδύνους. Εκατοντάδες μετανάστες πνίγηκαν επιχειρώντας να περάσουν από την Τουρκία στην Ελλάδα. Πολλοί από αυτούς που τα καταφέρνουν αντιμετωπίζονται σαν εγκληματίες και φυλακίζονται σε απάνθρωπες συνθήκες», σημειώνει.

Η αρθρογράφος αναφέρει το κέντρο κράτησης και την απεργία πείνας στην οποία προχώρησαν περίπου 1.000 μετανάστες. «Είμαστε άνθρωποι, όχι ζώα», είχε πει ένας από τους κρατούμενους, «μας κρατούν εδώ επειδή δεν έχουμε χαρτιά. Μας συμπεριφέρονται σαν να είμαστε δολοφόνοι. Δεν μπορούν να μας κρατούν εδώ για την υπόλοιπη ζωή μας. Είμαστε 1.700 άνθρωποι εδώ, δεν μπορούμε να το αντέξουμε άλλο».

Το περιοδικό περιγράφει με μελανά χρώματα τις συνθήκες στο κέντρο κράτησης και σημειώνει πως τον περασμένο Οκτώβριο λίγο πριν το ξημέρωμα, 150 Πακιστανοί μεταφέρθηκαν από το στρατόπεδο κράτησης στο αεροδρόμιο με χειροπέδες. Η πλειονότητα έφευγε από τη χώρα εθελοντικά. Ανάμεσά τους και ο Mohammed Arshad που περίμενε ανυπόμονα την απέλασή του για τέσσερις μήνες. «Δεν έχω πάει στο Πακιστάν εδώ και πέντε χρόνια», είχε δηλώσει ο ίδιος στο Newsweek. «Είμαι παντρεμένος με δύο παιδιά, η οικογένειά μου είναι στο Πακιστάν. Έχω επισκεφθεί τη χώρα μου μόνο μια φορά», εξήγησε μιλώντας ελληνικά.

Ο Arshad είχε έρθει στην Ελλάδα μία δεκαετία νωρίτερα κάνοντας μεροκάματα με εργολάβους και μπογιατζήδες. «Δούλευα κάθε μέρα, ακόμα και τα Σαββατοκύριακα», λέει. Πέρσι έχασε τη δουλειά του και έδωσε αγώνα για να μπορέσει να ανανεώσει την κάρτα εργασίας του. «Πλήρωσα σε δικηγόρο της Αθήνας 2.500 ευρώ για να μου φτιάξει τα χαρτιά μου αλλά με κορόιδεψε. Στη συνέχεια πήγα σε άλλο δικηγόρο, μου ζήτησε 1.200 ευρώ, δεν είχα πια άλλα λεφτά», εξήγησε. Σύμφωνα με τον ίδιο, κάλυπτε όλες τις προϋποθέσεις ανανέωσης της κάρτας εργασίας εκτός από το απαιτούμενο των 120 ημερών εργασίας.

Ακόμα και για μετανάστες που μένουν στην Ελλάδα, η χώρα χάνει την αίγλη που κάποτε είχε. Ο 40χρονος Manzoor Hussain, ο «Σάκης» όπως τον έλεγαν οι πελάτες και οι γείτονές του, άνοιγε επί 12 χρόνια το μαγαζί του στην Αθήνα. Η 12χρονη κόρη του Zara τον βοηθούσε να γεμίζει τα ράφια και να εξυπηρετεί τους πελάτες. Το μαγαζί πήγαινε αρκετά καλά και μπαμπάς και κόρη τα έβγαζαν πέρα. Η μητέρα της Zara είχε φύγει από τη ζωή από καρκίνο όταν εκείνη ήταν μόλις 2 χρονών.

Τον Ιούνιο του 2012 ο «Σάκης» έκλεισε ένα βράδυ το μαγαζί του, και αυτή ήταν η τελευταία φορά. Οι φόροι είχαν γίνει πολύ υψηλοί και η επιχείρηση δεν έβγαινε πια. Την τελευταία ημέρα πήρε μερικά αναψυκτικά και πατατάκια για το σπίτι του και τα υπόλοιπα προϊόντα τα μοίρασε δωρεάν σε φίλους και καλούς πελάτες. «Το μαγαζί ήταν η ζωή μου», λέει, «αλλά στη διάρκεια της κρίσης έγινε η φυλακή μου. Απλά μεγάλωνε τα χρέη μου».

Η κόρη του Zara γεννήθηκε στην Ελλάδα, μιλά άπταιστα ελληνικά και είναι άριστη μαθήτρια που θέλει να γίνει γιατρός. Σε λίγες εβδομάδες θα έφευγε για το Λονδίνο, για να ζήσει με τη θεία της, θεωρώντας πως δεν υπάρχει μέλλον στην Ελλάδα.

«Εγώ θα μείνω πίσω για λίγους μήνες», είπε ο «Σάκης» στο Newsweek. «Θα προσπαθήσω να βρω δουλειά, αν δεν τα καταφέρω θα πάω κι εγώ στο Λονδίνο».