17:42 | 20/5/14
Ειδικό ρεπορτάζ της εφημερίδας Guardian κάνει λόγο για «βαρύθυμη ΕΕ» που βλέπει πολίτες θυμωμένους και εκνευρισμένους. Η εφημερίδα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα αποτελέσματα των εκλογών θα σημάνουν τη μεγάλη άνοδο «ανορθόδοξων και ριζοσπαστών πολιτικών από την άκρα δεξιά και την άκρα αριστερά».
Γίνεται ειδική αναφορά στο αυστριακό Κόμμα Ελευθερίας του Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε που κερδίζει ψηφοφόρους με μια αντιμεταναστευτική πλατφόρμα. Ανάλογες περιπτώσεις, κάποιες πολύ πιο ακραίες, απαντώνται στη Βρετανία, την Ουγγαρία, την Ελλάδα, την Ολλανδία, τη Γαλλία και σε πολλές άλλες χώρες-μέλη.
Σημειώνεται ότι τα κόμματα αυτά αποσπούν ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων που γενικά θεωρούν την ηγετική πολιτική τάξη της ΕΕ «αποσυνδεδεμένη και απομονωμένη, ανίκανη και αργυρώνητη, συχνά μη νομιμοποιημένη». Ο Βούλγαρος πολιτικός αναλυτής Ιβάν Κρίστεφ δηλώνει ότι ζούμε με ένα «αρτηριοσκληρωτικό πολιτικό σύστημα και με απέχθεια για τις ελίτ». Όπως συμπληρώνει, «έχουμε μια δημοκρατία δυσπιστίας».
Ο ειδικός στις εκλογικές διαδικασίες ανά την Ευρώπη καθηγητής του LSE Σάιμον Χιξ δηλώνει στην Guardian ότι βλέπουμε τον κατακερματισμό της ψήφου της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς «Οι σοσιαλδημοκράτες έχουν χάσει τη σύνδεση με τους ψηφοφόρους των χαμηλότερων εισοδημάτων, καθώς δεν παράγουν θέσεις εργασίας και συρρικνώνουν τις δημόσιες δαπάνες. Δε δημιουργούνται θέσεις εργασίας εκτός των μεγάλων αστικών κέντρων. Η πτώση του κατασκευαστικού τομέα αναπληρώνεται από δουλειές στις υπηρεσίες στις πρωτεύουσες, κάτι που δεν έχει θετικό αντίκτυπο σε πόλεις όπως το Σάλφορντ στη Βρετανία ή η Μασσαλία στη Γαλλία. Και η κεντροδεξιά έχει χάσει τους συντηρητικούς της επαρχίας λόγω των διαφορετικών μητροπολιτικών αξιών της και της αντίληψης ότι οι πολιτικοί της λειτουργούν στο όνομα των μεγάλων επιχειρήσεων», αναφέρει ο Βρετανός καθηγητής.
Οι φόβοι για τη μετανάστευση – βάσιμοι ή μη - και η οικονομική στασιμότητα μαζί με την ανεργία είναι οι παράγοντες που σύμφωνα με τις βρετανικές αναλύσεις καθορίζουν κυρίως την εχθρική συμπεριφορά των ψηφοφόρων έναντι της ΕΕ. Αυτή η αρνητική στάση προκαλεί ανησυχίες για το μέλλον της. «Η Ευρώπη ζούσε σε μια μεταμοντέρνα ψευδαίσθηση ότι όλοι θέλαμε το ίδιο μέλλον, αλλά ότι ο καθένας ήθελε να φτάσει εκεί με διαφορετική ταχύτητα. Αυτό δεν ισχύει πλέον», αναφέρει ενδεικτικά ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών Ράντεκ Σικόρσκι.
Αναφέρεται ότι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί έκαναν λάθος να αγνοούν τους ακροδεξιούς, δίνοντάς τους περιθώριο ανάπτυξης των θέσεών τους χωρίς να τα αντικρούουν, ενώ από την άλλη πλευρά γίνεται λόγος για παράλληλη πρόοδο των αριστερών «λαϊκιστών», μεταξύ των οποίων αναφέρεται και ο Αλέξης Τσίπρας. Πάντως ο καθηγητής Χιξ λέει ότι είναι καλό που αυτοί οι λαϊκιστές πολιτικοί από την Ελλάδα, τη Γαλλία, την Ισπανία, το Βέλγιο, την Τσεχία και την Ολλανδία θα εκλεγούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθώς πράγματι πρεσβεύουν τις απόψεις των Ευρωπαίων πολιτών.
Αν η εμπιστοσύνη των πολιτών στην ΕΕ έχει μειωθεί, το ίδιο ισχύει και για την εμπιστοσύνη τους προς τις εθνικές πολιτικές ελίτ. Παρόλα αυτά η ΕΕ έχει πάψει να θεωρείται καταφύγιο για τους απογοητευμένους Ευρωπαίους. «Το πρόβλημα δεν είναι οι ευρωσκεπτικιστές», λέει ο Γιόσκα Φίσερ, πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, «αλλά τα μεγάλα κόμματα». Σημειώνεται ότι δεν μπορούν ή αποφεύγουν να αντιμετωπίζουν τα μεγάλα προβλήματα, όπως έγινε στην περίπτωση των 300 προσφύγων που πνίγηκαν ανοιχτά της Λαμπεδούσα στην Ιταλία.
Σε δικό του σχετικό ρεπορτάζ το ΒΒC αναφέρει ότι αν δεν αποδειχθούν λάθος οι δημοσκοπήσεις, ακόμα και το 30% τω εκπροσώπων στο ευρωκοινοβούλιο θα προέρχονται από ευρωσκεπτικιστικά κόμματα και ότι σε πολλές χώρες οι εκλογές έχουν μετατραπεί σε δημοψήφισμα για το ευρωπαϊκό εγχείρημα.
Το κοινό σημείο αυτών των κομμάτων που προέρχονται από αμφότερες τις πτέρυγες του πολιτικού φάσματος είναι ότι αμφισβητούν τη δέσμευση στην όλο και στενότερη Ένωση, την όλο και περισσότερη Ευρώπη.
Η δημοτικότητά τους βασίζεται στην κληρονομιά της λιτότητας, σχολιάζει το BBC, την αντιδημοφιλία των διασώσεων και την υψηλή ανεργία. Επίσης, στην παγκοσμιοποίηση, η οποία αντιμετωπίζεται από τους πολίτες ως όχημα που έχει ενισχύσει τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Πολλοί από τους ηγέτες των ευρωσκεπτικιστικών κομμάτων κατηγορούν τις πολιτικές ελίτ ότι έχουν παραδοθεί στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα προασπίζοντάς τα εντός πλαισίου ΕΕ. Παράγοντες υπέρ αυτών των κομμάτων είναι επίσης το μεταναστευτικό και η έλλειψη εμπιστοσύνης στους εκλεγμένους ηγέτες.
Το BBC σημειώνει ότι συνήθως οι ευρωεκλογές είναι σύγκρουση μεταξύ φεντεραλιστών και σκεπτικιστικών. Τώρα όμως υπάρχει ένα αυξανόμενο ρεύμα αυτών που πιστεύουν στην ΕΕ αλλά βλέπουν την ανάγκη μεταρρύθμισής της.
Οι FT σε κύριο άρθρο τους επισημαίνουν ότι παρά την ούτως άλλως αυξημένη δυσαρέσκεια με την ΕΕ η ψήφος για ακόμα μία φορά αναμένεται να καθοριστεί με βάση εθνικά κριτήρια. Ενδιαφέρον για την εφημερίδα θα έχει και η συμμετοχή, που βαίνει σταθερά μειούμενη τις τελευταίες δεκαετίες. Η αποχή, σχολιάζεται, υπονομεύει περαιτέρω την αξιοπιστία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το οποίο παραμένει στο περιθώριο της αντιμετώπισης των μεγάλων προβλημάτων της ηπείρου.
Στη Βρετανία η κάλυψη των εκλογών περιορίζεται εν πολλοίς στον Νάιτζελ Φάρατζ και το ευρωσκεπτικιστικό Κόμμα Ανεξαρτησίας του (UKIP). Στον μέσο όρο των δημοσκοπήσεων για τις ευρωεκλογές το κόμμα του κ. Φάρατζ προηγείται. Μπορεί πρόσφατα σχόλιά του περί Ρουμάνων μεταναστών να προκάλεσαν θύελλα κατηγοριών περί ρατσισμού και οι αριθμοί που χρησιμοποιεί στην εκστρατεία του να αμφισβητούνται, αλλά όπως σχολιάζει η Daily Telegraph το UKIP θα πάει καλά διότι θα συγκεντρώσει την ψήφο όσων θέλουν να δείξουν την απογοήτευση και την περιφρόνησή τους έναντι των πολιτικών ηγετών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.
Σχετικές ετικέτες:Κόσμος
Σχετικά άρθρα
Ενημερωθείτε για τις απεργίες που θα γίνουν μέσα στο μήνα
Δείτε όλα τα εφημερεύοντα φαρμακεία στην Αττική
