Με αποδεκατισμένο προσωπικό τα νοσοκομεία της Πάτρας

Μία νοσηλεύτρια σε απογευματινή και νυκτερινή βάρδια στο 409...

Προβλήματα στη λειτουργία των νοσοκομείων της Πάτρας προκαλεί η έλλειψη προσωπικού. Το θέμα ανέδειξαν για μια ακόμα φορά στην κοινή συνέντευξη Τύπου που έδωσαν οι πρόεδροι των Σωματείων των Εργαζομένων στο Νοσοκομείο «Άγιος Ανδρέας», στο Νοσοκομείο Ρίου και στο Νοσοκομείο Θώρακος.

Όπως μεταδίδει το thebest.gr, τα Σωματεία περιέγραψαν τις τεράστιες ελλείψεις που καταγράφονται στο χώρο της Δημόσιας Υγείας και παράλληλα παρουσίασαν και σειρά παρεμβάσεων τους (με την μορφή υπομνημάτων) προς τις διοικήσεις των Νοσοκομείων.

Στην εισήγηση του ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο Νοσοκομείο «Άγιος Ανδρέας», Κώστας Πετρόπουλος, ανέφερε: «Το Δ.Σ του Σωματείου μας, όπως όλοι γνωρίζετε, είναι ένα δραστήριο και συνεχώς μαχόμενο Σωματείο. Χωρίς να εξετάζουμε ποιος είναι στην Κυβέρνηση και στα διάφορα Κυβερνητικά πόστα, ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ και θα συνεχίζουμε να παλεύουμε όλα εκείνα τα ζητήματα – τα προβλήματα που μας απασχολούν ως Νοσοκομείο και Εργαζόμενους σ΄ αυτό, όπως είναι τα Προβλήματα της καθημερινότητας αλλά και τα προβλήματα της ΥΠΟΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ και ΥΠΟΣΤΕΛΕΧΩΣΗΣ και βεβαίως τα ΚΤΙΡΙΑΚΑ τις πληγές πού έχει αφήσει ακόμη ο σεισμός της 8ης του Ιούνη του 2008 και όχι μόνον.

Τα προβλήματα αυτά έχουν να κάνουν:

1. Κατ΄ αρχήν με το πρώτο και το πιο σημαντικό αυτής της περιόδου, τις μεγάλες ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ, ελλείψεις που μας έχουν φέρει ένα βήμα πριν το κλείσιμο τμημάτων και υπηρεσιών. Οι πάλαι ποτέ 1250-1340 Εργαζόμενοι έχουμε φθάσει να είμαστε μόλις 710 και δυστυχώς με προοπτικές περαιτέρω μειώσεων, λόγω της αβεβαιότητας στα Συνταξιοδοτικά και όχι μόνον. Στο Νοσηλευτικό κλάδο η κατάσταση είναι απερίγραπτη. Μία νοσηλεύτρια σε απογευματινή και νυκτερινή βάρδια, στο 409 ακόμη και μία ανά δύο τμήματα με οφειλόμενες άδειες και ρεπό. Όλα τα τμήματα βγάζουν καθημερινά κραυγή αγωνίας ζητώντας ενισχύσεις όπως η ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ που πρόσφατα είχαμε παράσταση όλοι μαζί στη Διοίκηση χωρίς καμία λύση, τα Χειρουργεία κλπ άλλα τμήματα.

Οι Βοηθοί Θαλάμων είδος προς αναζήτηση, οι Νοσοκόμοι το ίδιο, οι Τραυματιοφορείς εδώ σταματούν τα λόγια. Ένας στο 409 για να καλύπτει τα ΕΙ και ταυτόχρονα ακόμη και τα Χειρουργεία, γεγονός ανεπίτρεπτο και επικίνδυνο, το ίδιο σχεδόν ίσως και χειρότερα και στο κεντρικό κτίριο. Διοικητικές Υπηρεσίες εργαζόμαστε με το 1/3 των δυνάμεων που προβλέπονται. Τραπεζοκόμοι χωρίς άδειες και ρεπό, ελάχιστοι, ένας σε κάθε κτίριο. Καλύπτουμε τις ανάγκες με δύο αποσπασμένους και με καθυστερήσεις, που εάν και εφ΄ όσον και όποτε φύγουν αυτοί τελειώσαμε. Ακτινολογικό οι ελάχιστοι εναπομείναντες δεν επαρκούν για να καλύψουν όλες τις ανάγκες και όλες τις βάρδιες.

Το 409 παραμένει ακάλυπτο πάρα πολλές ημέρες στο εκάστοτε εβδομαδιαίο πρόγραμμα. Εργαστήρια ένα βήμα πριν την κατάργηση βαρδιών. Ηλεκτρολόγοι ένας στην βάρδια, γεγονός ανεπίτρεπτο και επικίνδυνο και από την επόμενη εβδομάδα θα έχουμε ακάλυπτες βάρδιες λόγω της Συνταξιοδότησης ενός ακόμη Συναδέλφου. Το πρόβλημα αυτό υφίσταται σε όλες τις ειδικότητες της τεχνικής υπηρεσίας, που έχει σηκώσει πλέον τα χέρια ψηλά. Δεν πάει άλλο..... Εργάτες είδος προς εξαφάνιση. Ψάχνουμε κάθε φορά φιλότιμους για να καλύψουν τις διάφορες ανάγκες. Ασφάλεια και Θυρωροί πολυτέλεια.

Οι ελάχιστοι εναπομείναντες δεν επαρκούν να καλύψουν ούτε την Νέα Πτέρυγα, για να προστατεύσουν τούς εκεί Συναδέλφους μας στις καθημερινές σχεδόν επιθέσεις που δέχονται. Οδηγοί εδώ τι να πει κανείς. Η κινητικότητα – διαθεσιμότητα μας άφησε στο έλεος του θεού. Χρειάστηκαν 72 ημέρες αγώνα, διαπληκτισμών κλπ άλλων παρεμβάσεων, για να βρεθεί η λύση, η λύση που τούς την είχαμε επισημάνει πριν από την έναρξη της κινητικότητας. Ακόμη και στον κλάδο των Ιατρών τεράστιες οι ελλείψεις. Ορατός ο κίνδυνος στη λειτουργία της Χειρουργικής μετά τις επικείμενες συνταξιοδοτήσεις και όχι μόνον.

Προβλήματα πολλά – σοβαρά και χρόνια, που εξαρτώνται από την γενικότερη κυβερνητική πολιτική, μια πολιτική που στο όνομα της κρίσης θέλει να ξεπουλήσει τα πάντα στον Ιδιωτικό τομέα. Κι αυτό δεν το λέμε έτσι γενικά και αόριστα, το έχουν πει υπουργοί της Κυβέρνησης, με δηλώσεις του, όπως η πρόσφατα ειπωθείσα ότι θα μείνει στο Δημόσιο ότι δεν μπορούν να αναλάβουν οι ιδιώτες. Στα προαναφερόμενα προβλήματα δυστυχώς καμία λύση, καμία απάντηση. Λειτουργούμε χάριν της φιλοτιμίας των Συναδέλφων μας, μια φιλοτιμία που δυστυχώς αρκετές φορές παύει να υφίσταται όταν βλέπουμε τις συμπεριφορές και πρακτικές των εδώ αρμοδίων, όπως: Η πρόσφατη περίπτωση με μία Νοσηλεύτρια που την παίρνουν και την πάνε για δουλειά γραφείου στην Αποκεντρωμένη. Επίσης η άνιση κατανομή του από Κινητικότητα Προσωπικού στον βοηθητικό Νοσηλευτικό κλάδο, 3 εμείς 13 το ΠΠΝΡΙΟΥ, αλλά και στα Εργαστήρια 2 επικουρικοί στο ΚΑΡΑΜΑΝΔΑΝΕΙΟ που δεν έχει πρόβλημα κανένας σε εμάς που δεν βγαίνουν οι βάρδιες. Κλπ άλλα....

2. Τα κτιριακά μας: Δεν μιλάμε πλέον για την κτιριακή ολοκλήρωση του 7ορόφου, αυτή παρά το καρδιοκτύπι του κινδύνου που υπήρξε να απενταχθεί το έργο από τις καθυστερήσεις στην υπογραφή της σύμβασης, μια σύμβαση που εντελώς αψυχολόγητα κρατούσε στα συρτάρια του επί πολύ ο αρμόδιος τότε Υπουργός Υγείας ο Κος Αδωνις, ζητήματα που ξεπεράστηκαν αισίως, μιλάμε για το διώροφο κτίριο που αν και ολοκληρωμένο δεν λειτουργεί πλήρως γιατί δεν μας χρηματοδοτούν με τα ελάχιστα χρήματα που χρειάζονται. Δυστυχώς πλήρης ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ. Αν θα βγούμε να φωνάξουμε κάτι θα γίνει, όπως έγινε με την μερική μεταστέγαση, ακόμη και με το γνωστό τσιμεντάκι που θα το ρίξουν σήμερα μετά τον θόρυβο που δημιουργήθηκε.

3. Η Υποχρηματοδότηση, όπου είναι γνωστές οι δυσκολίες μας. Είναι γνωστές οι επιπτώσεις αυτού του προβλήματος με τις ελλείψεις υλικών, την μεταστέγαση που προαναφέραμε, αλλά και την μη πλήρη κάλυψη της πληρωμής όλων των υπηρεσιών που προσφέρουν οι Συνάδελφοί μας σ΄ αυτό εδώ το Νοσοκομείο. Μιλάμε για τις απλήρωτες Αργίες και Νύκτες του Δεκέμβρη του 2011, του Μάρτη του 2012, αλλά και των περικοπών που κάθε μήνα μας κάνουν 8 με 22 %. Όλα αυτά, που δεν είναι και τα μόνα, με αλλεπάλληλες Επιστολές-Υπομνήματα αλλά και Συναντήσεις, θέσαμε κατ΄ επανάληψιν στους αρμοδίους. Δυστυχώς τίποτε, όχι μόνον δεν δόθηκε καμία λύση, απεναντίας βλέπουμε να διαρρηγνύουν κάποιοι και τα Ιμάτιά τους λέγοντας, "μα καλά τι συμβαίνει εκεί πάνω". Ακόμη δεν έχουν καταλάβει τι συμβαίνει εδώ πάνω και γενικά σε όλα τα Νοσοκομεία της περιοχής μας; Απέναντι σ΄ αυτήν την κατάσταση τι πρέπει να κάνουμε; Nά σιωπήσουμε για να μην δυσαρεστήσουμε τούς αρμοδίους; η να συνεχίσουμε τον αγώνα για τον οποίο μας έστειλαν εδώ οι Συνάδελφοί μας, με την ψήφο τους και μάλιστα κατ΄ επανάληψιν. Δηλώνουμε ότι δεν μας πτοούν οι όποιες μεθοδευμένες επιθέσεις, ούτε οι οργανωμένοι μονόλογοι κάποιων εναντίον μας.

Είμαστε εδώ για να παλεύουμε την αντιμετώπιση των προβλημάτων του Νοσοκομείου και των Συναδέλφων Εργαζόμενων σ΄ αυτό, αυτό πράττουμε και θα πράττουμε κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και προϋποθέσεις".

Νοσοκομείο Ρίου

Από την πλευρά του ο πρόεδρος των εργαζομένων στο νοσοκομείο του Ρίου, Απόστολος Αθανασόπουλος, ανέφερε ότι έχουν φτάσει πλέον σε αδυναμία κάλυψης των ασθενών σημειώνοντας ότι οι ανάγκες έχουν πολλαπλασιαστεί τον τελευταίο χρόνο, λόγω του ότι ο κόσμος στράφηκε στα δημόσια νοσοκομεία.

Νοσημάτων Θώρακος

Οριακή είναι η λειτουργία των τμημάτων του Νοσημάτων Θώρακος λόγω της έλλειψης προσωπικού, όπως είπε ο πρόεδρος του σωματείου Δημοσθένης Βλάχος.