Financial Times: Οι Έλληνες αξίζουν τον χρόνο που ζητάνε

«Οι πολίτες υπέφεραν μάταια και είναι πιο φτωχοί απ' όσο περίμεναν»

«Λιτότητα στο μάξιμουμ και μεταρρυθμίσεις στο μίνιμουμ». Αυτό είναι σύμφωνα με τους Financial Times το αποτέλεσμα της ελληνικής κρίσης μέχρι στιγμής. Η βρετανική εφημερίδα επισημαίνει ότι «οι Έλληνες πολίτες υπέφεραν, αλλά μάταια και είναι πιο φτωχοί απ' όσο περίμεναν», υπογραμμίζει δε ότι «έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν χρόνο».

Σε άρθρο του Martin Wolf συστήνεται η ηρεμία και ο διάλογος με όλες τις πλευρές και τονίζεται ότι το κρυφτούλι με την ΕΚΤ μπορεί να οδηγήσει σε κατάρρευση. «Η Ε.Ε. υποτίθεται ότι είναι ένωση δημοκρατιών, όχι αυτοκρατορία», αναφέρει μεταξύ άλλων το δημοσίευμα.

«Τώρα, μετά την εκλογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, μοιάζει να είναι πιθανότερη η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη, παρά ένα παραγωγικό νέο deal. Αλλά δεν είναι πολύ αργά. Πρέπει όλοι να πάρουν μια βαθιά ανάσα», σημειώνουν οι FT.

Όπως γράφει ο Wolf, Τσίπρας και Βαρουφάκης προκάλεσαν ταραχή έτσι όπως παρουσίασαν τα επιχειρήματά τους για την νέα προσέγγιση, ενώ δηλώνοντας στους εταίρους ότι δεν θα διαπραγματευθούν πλέον με την τρόικα, κατέθεσαν μια πρόκληση.

Το πιο σημαντικό είναι το εάν θα ξεμείνει η Ελλάδα από χρήματα σύντομα. Οι περισσότεροι παρατηρητές πιστεύουν ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να βρει τα 4,3 δισ. ευρώ που χρειάζεται για να πληρώσει το ΔΝΤ τον επόμενο μήνα, ακόμη κι αν εκπνεύσει το τρέχον πρόγραμμα στα τέλη Φεβρουαρίου. Ένας πιο πιθανός κίνδυνος είναι να κοπεί η πρόσβαση των ελληνικών τραπεζών, που είναι ευαίσθητες σε πανικό των νευρικών καταθετών, στα κεφάλαια της ΕΚΤ.

Το «κρυφτούλι» με την ΕΚΤ θα οδηγήσει την ευρωζώνη σε μια περιττή κρίση και την Ελλάδα σε κατάρρευση, χωρίς να μελετηθούν σοβαρά οι εναλλακτικές λύσεις. Αξίζει να δοθεί στην κυβέρνηση χρόνος ώστε να παρουσιάσει τις ιδέες της για το «νέο συμβόλαιο» όπως το αποκαλεί, με τους εταίρους της. Η ευρωζώνη θα πρέπει να διαπραγματευθεί με καλή πίστη, αναφέρεται μεταξύ άλλων.

Δύο κρίσιμα ζητήματα παραμένουν: Το πρώτο είναι το μέγεθος του πρωτογενούς δημοσιονομικού πλεονάσματος, που σήμερα υποτίθεται ότι είναι 4,5% του ΑΕΠ και το δεύτερο ζήτημα είναι οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

«Τι θα γίνει εάν αποδειχθεί ότι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να το κάνουν; Η νομισματική ένωση είναι ένας συνεταιρισμός κρατών, όχι μια ομοσπονδιακή ένωση. Μια τέτοια συνεργασία μπορεί να αποδώσει μόνο αν υπάρχει κοινωνία αξιών. Αν η Ελλάδα θέλει να κάνει κάτι διαφορετικό, είναι δικαίωμά της. Αλλά θα πρέπει να αποχωρήσει. Ναι, η ζημιά θα ήταν σημαντική και η έκβαση ανεπιθύμητη. Αλλά μια ανοιχτή πληγή θα είναι χειρότερη», γράφουν οι FT.