Επιβιώνοντας στο σχολείο με δυσλεξία

Το success story της Μαρίας Τσιάνα

Έφτασε 22 ετών, για να απαλλαγεί -περίπου κατά τύχη- από τις «ταμπέλες» της... «αδιάφορης», «τεμπέλας», «ανορθόγραφης», «απρόσεκτης» και για να απαντήσει στα δικά της εσωτερικά ερωτήματα, όπως «τι δεν πάει καλά με εμένα και απλές λειτουργίες, όπως η ανάγνωση, γίνονται τόσο σύνθετες;».

Σήμερα, η Μαρία Τσιάνα είναι 32 ετών και όχι μόνο βρήκε τρόπους να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες, που την ταλαιπώρησαν σε ολόκληρη τη σχολική της ζωή, αλλά κατάφερε να μετατρέψει τις εμπειρικές της παρατηρήσεις σε ένα χρήσιμο εργαλείο, που βοηθάει μικρούς και μεγάλους, που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα με εκείνην.

Με όπλο τη διάθεση να μοιραστεί με τον κόσμο ό,τι η ίδια κατέκτησε με κόπο, δημιούργησε το «3asyR» -παραλλαγή της λέξης «easier» (ευκολότερο), όπως θα μπορούσε να τη γράψει ένα δυσλεκτικό άτομο- ένα διαδικτυακό εργαλείο, που κάνει ευκολότερη την ανάγνωση σε υπολογιστή για ανθρώπους με μαθησιακές δυσκολίες, καθώς υπογραμμίζει και χρωματίζει τις παραγράφους, που ο αναγνώστης μαρκάρει με το ποντίκι, για να διαβάσει. Από την ιστοσελίδα μπορεί κάθε ενδιαφερόμενος να εγκαταστήσει δωρεάν την εφαρμογή στον υπολογιστή του (πρόκειται για plug-in στον browser του Chrome).

«Όταν έμαθα ότι έχω δυσλεξία, ανακουφίστηκα»

«Δεν γνώριζα ότι είχα δυσλεξία, ώστε να βοηθηθώ κατάλληλα, καθώς τη δεκαετία του '90, που πήγαινα στο σχολείο, ήταν πολύ πρόωρη η συζήτηση γύρω από τις μαθησιακές δυσκολίες, οπότε δεν γνώριζαν οι καθηγητές πώς να βοηθήσουν τα παιδιά, ουσιαστικά υπήρχε ο διαχωρισμός των καλών και αδύναμων μαθητών», δηλώνει στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων η κ. Τσιάνα, εξηγώντας ότι ανακάλυψε τυχαία, στη διάρκεια συζήτησης με φίλη της, η οποία έκανε πτυχιακή εργασία στη δυσλεξία, ότι είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός δυσλεκτικού ατόμου.

«Μπήκα στη διαδικασία να μάθω περισσότερα, όμως το βασικότερο είναι ότι, όταν το έμαθα ανακουφίστηκα, γιατί όλα τα προηγούμενα χρόνια αισθανόμουν άσχημα, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισα στο σχολείο. Δεν έκανα λογοθεραπείες, καθώς, επειδή ήμουν μεγάλη, είχα ήδη βρει τα καλούπια, που βελτίωναν την καθημερινότητά μου», διευκρινίζει.

Η κ. Τσιάνα είχε καλύτερες επιδόσεις στα μαθήματα θετικής κατεύθυνσης και έτσι, τελειώνοντας το σχολείο, συνέχισε τις σπουδές της στο ΤΕΙ Λογιστικής. Ανακαλύπτοντας στην πορεία δικούς της τρόπους για την αντιμετώπιση των μαθησιακών δυσκολιών προχώρησε περαιτέρω, έδωσε κατατακτήριες εξετάσεις και πέτυχε την εισαγωγή της στη Σχολή Δημοσιογραφίας του ΑΠΘ. «Η διάγνωση της δυσλεξίας, για την οποία απευθύνθηκα σε δημόσιο εξειδικευμένο κέντρο, με βοήθησε, καθώς μού εξασφάλισε τη δυνατότητα να δίνω προφορικές εξετάσεις στα μαθήματα, και περισσότερο χρόνο στις εξετάσεις πτυχίου αγγλικών, κάτι που αποδείχθηκε πολύ χρήσιμο», σημειώνει.

«Σήμερα, υπάρχει διάχυτη τόση πληροφόρηση, που θεωρώ αδιανόητο να μην ξέρει κάποιος τι είναι δυσλεξία ή κάποια μαθησιακή δυσκολία. Είναι σημαντικό τα παιδιά να βοηθηθούν από μικρή ηλικία. Όταν ο γονιός ή δάσκαλος βλέπει, ότι το παιδί δυσκολεύεται στην ανάγνωση, δεν βάζει τόνους, δεν έχει καλή ορθογραφία, αποσυντονίζεται, με τη σωστή ενημέρωση μπορεί να εντοπίσει το πρόβλημα, αν υπάρχει», προσθέτει.

«Από παιδικό βάρος, success story»

Η Μαρία Τσιάνα παρουσίασε την ιδέα για τη δημιουργία του «3asyR» σε έναν διαγωνισμό για νεοφυείς επιχειρήσεις (start-up companies), τον περασμένο Μάιο, στη Θεσσαλονίκη. Το καινοτόμο concept της ιδέας, της εξασφάλισε το βραβείο καλύτερης «web app» ιδέας.

«Διαβάζω πολύ στο διαδίκτυο, μού είναι πιο εύκολο από το έντυπο. Έψαχνα να βρω τρόπο να διαβάζω πιο εύκολα. Ουσιαστικά είχα αποτυπωμένο στο μυαλό μου, πώς μπορεί να γίνει και τι μπορεί να με βοηθήσει, καθώς η ιδέα στηρίχθηκε σε κάτι που ήδη έκανα, δηλαδή να μαρκάρω με δεξί κλικ το κείμενο, που ήθελα να διαβάσω. Καθώς το συζητούσα με έναν φίλο, με παρότρυνε να παρουσιάσω την ιδέα στον διαγωνισμό και έτσι ξεκίνησαν όλα», λέει η κ. Τσιάνα για το ξεκίνημα του «3asyR».

Στα επόμενα βήματα δημιουργήθηκε η ομάδα, που θα υλοποιούσε την ιδέα. Έτσι, την ιστοσελίδα ανέπτυξε ο Web Developer, Αλέξανδρος Μπινόπουλος, ενώ τα γραφικά στοιχεία σχεδίασε η Βασιλική Χρυσοβιτσιώτη και ο Μάρτιν Πετρόφ ανέλαβε την προώθηση της εφαρμογής και τις επαφές της ομάδας στο εξωτερικό.

Η κ. Τσιάνα ζει στον Βόλο, ο κ. Πετρόφ στη Γλασκόβη και ο κ. Μπινόπουλος και η κ. Χρυσοβιτσιώτη στην Αθήνα. «Χτίσαμε μία ομάδα με τέσσερα άτομα. Συνεργαζόμαστε μέσω ίντερνετ, μέσω skype, είμαστε μία ωραία ομάδα, με πολύ καλή χημεία», επισημαίνει η κ. Τσιάνα.

Επόμενο βήμα για την ομάδα είναι η αναζήτηση χρηματοδότησης, αλλά και ευρύτερων συνεργασιών και συνεργιών και προγραμμάτων, με ακαδημαϊκά ιδρύματα και φορείς, που ασχολούνται με τις μαθησιακές δυσκολίες. «Υπάρχουν πολλές σκέψεις, αλλά αν δεν υλοποιήσω κάτι, δεν θέλω να το λέω, υπάρχουν και αναποδιές», σημειώνει η κ. Τσιάνα.