Στα πρόθυρα “λουκέτου” η ιστορική βιομηχανία ΛΑΡΚΟ

sta-prothyra-loyketoy-h-istorikh-viomhxania-larko

Μετά την παραπομπή στο ευρωδικαστήριο η προοπτική του «λουκέτου» είναι πλέον ορατή, αφού δεν φαίνονται στον ορίζοντα άλλες βιώσιμες λύσεις

Απολύτως δυσοίωνο είναι πλέον το μέλλον για τη ΛΑΡΚΟ, την ιστορική μεταλλουργία νικελίου, μετά την παραπομπή της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για παροχή παράνομων κρατικών ενισχύσεων προς την εταιρεία.

Ούτως ή άλλως η πάλαι ποτέ ναυαρχίδα του ομίλου Μποδοσάκη λειτουργεί τα τελευταία χρόνια σωρεύοντας ζημιές και απλήρωτους λογαριασμούς προς τη ΔΕΗ, ωστόσο μετά την παραπομπή στο ευρωδικαστήριο η προοπτική του «λουκέτου» είναι πλέον ορατή, αφού δεν φαίνονται στον ορίζοντα άλλες βιώσιμες λύσεις.

Η αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή, που υπήρχε στους σχεδιασμούς των μετόχων της εταιρείας (ΤΑΙΠΕΔ, Εθνική Τράπεζα και ΔΕΗ), θεωρείται πλέον αδύνατη, αφού, πέραν των άλλων, ο πιθανός ενδιαφερόμενος θα πρέπει να επιβαρυνθεί με τα επικείμενα πρόστιμα του Ευρωδικαστηρίου.

Η Κομισιόν έχει χαρακτηρίσει ως παράνομη κρατική ενίσχυση το ποσό των 136 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο προέκυψε από τη συμμετοχή του Δημοσίου ως μετόχου, στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας το 2009 και από εγγυήσεις που προσέφερε στη ΛΑΡΚΟ μέχρι το 2011, που μαζί με τους τόκους ανέρχεται σε 160 εκατομμύρια. Κομισιόν και Ελληνικό Δημόσιο είχαν συμφωνήσει στην εφαρμογή προγράμματος αναδιάρθρωσης της ΛΑΡΚΟ με είσοδο στρατηγικού επενδυτή, αύξηση μετοχικού κεφαλαίου κ.λπ., το οποίο ωστόσο μέχρι το 2014 δεν προχώρησε.

Στη συνέχεια, ακολούθησαν συνεχόμενες οχλήσεις από την πλευρά της Κομισιόν, με την τελευταία στις αρχές Φεβρουαρίου όταν ήρθε στην Αθήνα ο αρμόδιος γενικός διευθυντής της. Η αδυναμία της ελληνικής κυβέρνησης να παρουσιάσει αξιόπιστο πρόγραμμα ή να αντικρούσει με επιχειρήματα τις θέσεις της Κομισιόν για τον χαρακτήρα των ενισχύσεων που δέχθηκε η εταιρεία, κατέληξαν στην απόφαση που έλαβε το Κολλέγιο των Επιτρόπων την περασμένη Τετάρτη, για παραπομπή της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Η κατάσταση για την ίδια τη ΛΑΡΚΟ, δυσχεραίνεται από το γεγονός ότι οι τιμές του Νικελίου, κινούνται σήμερα σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα για μεγάλο διάστημα. Οι τιμές στα επίπεδα των 7 - 7.500 ευρώ ο τόνος, με το ζόρι καλύπτουν το μισό κόστος παραγωγής. Έτσι η ΛΑΡΚΟ δεν πληρώνει ηλεκτρικό ρεύμα στη ΔΕΗ, η οποία είναι και μέτοχος της εταιρείας, οι οφειλές προς την οποία ανέρχονται σε περίπου 270 εκατομμύρια ευρώ σύμφωνα με τα στοιχεία της ΔEΗ.

Πρέπει πάντως να υπογραμμιστεί ότι, ενώ κανένα σχέδιο εξυγίανσης από εκείνα που κατά καιρούς εκπονήθηκαν, δεν εφαρμόστηκε στην πράξη, αντίθετα η ΛΑΡΚΟ αντιμετωπιζόταν από τις κυβερνήσεις ως ιδανικό πεδίο για βόλεμα καλά αμειβόμενων ημετέρων, οι περισσότεροι εκ των οποίων μάλιστα ήταν άσχετοι με το αντικείμενο. Ένα αντικείμενο ιδιαίτερα απαιτητικό, καθώς η παρακολούθηση της διεθνούς αγοράς, η προσαρμογή στα δεδομένα και η επιλογή των κατάλληλων κινήσεων για τον περιορισμό των κινδύνων, απαιτεί μεγάλη εμπειρία και ειδικές δεξιότητες.