To μήνυμα του Μητροπολίτη Πατρών για το Δεκαπενταύγουστο

to-mhnyma-tou-mhtropolith-patrwn-gia-to-dekapentaygousto

Παιδιά μου εὐλογημένα,

Mέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ εἰσερχόμεθα στόν μῆνα Αὒγουστο, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ μήνας τῆς Παναγίας μας, ἀφοῦ κατ' αὐτόν ἑορτάζεται ἡ μεγάλη καί ἁγία ἑορτή τῆς Κοιμήσεώς της, ἐνῶ τό δεκαπενθήμερο πού προηγεῖται τῆς Ἑορτῆς, τελοῦνται ἱερές Παρακλήσεις πρός τήν Μητέρα τοῦ Κυρίου μας καί ἑτοιμαζόμαστε πνευματικά γιά τήν μεγάλη Γιορτή της.

Μέ τήν εὐκαιρία τῆς εἰσόδου μας στήν περίοδο αὐτή ἀπευθύνομαι ἐν ἀγάπῃ πρός ὃλους σας, τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ Λαό, προκειμένου νά εὐχηθῶ νά ἒχετε ὑγιεία καί δύναμη στήν πνευματική σας πορεία καί στήν ὃποια εὐλογημένη προσπάθειά σας, ἀλλά καί νά σημειώσω κάποιες σκέψεις ὠφέλιμες γιά τόν πνευματικό μας καταρτισμό καί γιά τήν εὐόδωση τῆς πορείας μας πρός τήν θέωση.

Ἡ ζωή μας, ἀγαπητοί, ἒχει ἀξία μόνο ὃταν ἀγωνιζώμεθα γιά νά φθάσωμε στό εὐλογημένο «τέλος», στήν ἐκπλήρωση δηλαδή τοῦ σκοποῦ μας, ὁ ὁποῖος δέν εἶναι ἂλλος ἀπό τήν ἁγιότητα. Εἶναι σαφής ὁ λόγος τοῦ Κυρίου μας «Ἃγιοι γίνεσθε, ὃτι ἐγώ ἃγιος εἰμί...» (Α΄ Πέτρ. 1,16)

Πρός ἐπίτευξιν αὐτοῦ τοῦ σκοποῦ χρειάζεται συγκεκριμένη τακτική καί ἀγῶνας, ὃπως τόν ὁριοθετοῦν οἱ ἃγιοι καί πάνσοφοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας. Πρόκειται περί δυσκόλου ἀγῶνος κατά τόν ἱερώτατο Ἀπόστολο Παῦλο, ὁ ὁποῖος σημειώνει χαρακτηριστικά καί εἰδοποιεῖ τούς ἀνθρώπους ὅτι, «οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις». (Ἐφεσ. Στ.12) Στό πλαίσιο αὐτό κινουμένη ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία δίδει σέ μᾶς καί τήν δυνατότητα καί τά ὃπλα νά ἀγωνισθοῦμε. Ποιά εἶναι αὐτά;

Θά τά ἀναφέρομε ἐπιγραμματικά.

•Ἡ προσευχή, ἡ ὁποία εἶναι ἡ μυστική, ἡ ἐσωτερική κοινωνία τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό καί ἐνισχύει τήν καρδιά καί τόν νοῦ, ἀφοῦ ἐλκύει τήν χάρη Του, ἐνῶ ἀπό τήν ἂλλη παρηγορεῖ καί ἐπιστηρίζει.

•Ἡ νηστεία, ἡ ὁποία βοηθάει τόν ἂνθρωπο νά κατανοήσῃ, ὃτι δέν εἶναι μόνο ὓλη, ἀλλά εἶναι καί πνεῦμα. Ὃτι μετέχει δύο κόσμων, ἀφοῦ ἒτσι ἐδημιουργήθη ἀπό τόν Θεό. Δυστυχῶς, ἀδελφοί μου, οἱ περισσότεροι ἂνθρωποι λησμονοῦν τήν πνευματική τους ὑπόσταση καί ζοῦν βίο βοσκηματώδη, ὃπως ἐπισημαίνουν οἱ Ἃγιοι Πατέρες. Μέσα ὃμως ἀπό μιά τέτοια θεώρηση τῆς ζωῆς καί προοπτική δέν ζοῦμε οὐσιαστικά, ἀλλά ἁπλῶς ὑπάρχομε ὡς βιολογικές ὑπάρξεις.

•Ἡ φιλανθρωπία, διά τῆς ὁποίας βιώνομε τήν ἀγάπη ὡς μετοχή στόν πόνο καί στήν ὀδύνη, στήν πτωχεία καί ἀνάγκη τοῦ ἀδελφοῦ μας. Ἐξ' ἂλλου εἶναι γνωστό σέ ὃλους μας, ὃτι ἡ ὃποια προσφορά στόν ἐνδεῆ καί ἐμπερίστατο ἀδελφό μας, στόν ἲδιο τόν Θεό προσφέρεται.

• Ἰδιαιτέρως θά ἐπισημάνω, ἀδελφοί μου, τήν ἀνάγκη μετοχῆς στήν Μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας. Χωρίς τήν συμμετοχή μας στά Ἱερά Μυστήρια, σωτηρία δέν ὑπάρχει.

Ὁ Ἃγιος Νικόλαος Καβάσιλας ἀναφέρει χαρακτηριστικά ὃτι, « ἡ Ἐκκλησία διά τῶν Μυστηρίων σημαίνεται» (Εἰς τήν Θ. Λειτουργίαν, Λιδ'κ.6). Λύπη προξενεῖ στόν Οὐρανό καί ἂλγος στήν καρδιά μας τό γεγονός, ὃτι πολλοί ἀδελφοί μας, ἐνῶ εἶναι βαπτισμένοι στό Ὂνομα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί ἐπιθυμοῦν νά ὀνομάζωνται μέλη τῆς Ἐκκλησίας, δέν προχωροῦν στό «εἶναι», στήν οὐσία δηλαδή τῆς ὑποθέσεως, ἀφοῦ δέν συμμετέχουν στήν μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά περιορίζονται σέ μιά τυπική ἐξωτερική εὐσέβεια.

Γιά τόν λόγο αὐτό ὁ Κύριός μας ἐδίδαξε καί οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι, οἱ ἃγιοι Πατέρες καί ὃλοι οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας συνιστοῦν τήν Ἐξομολόγηση καί τήν συμμετοχή στό Εὐχαριστιακό Δεῖπνο, στήν Θεία δηλαδή Κοινωνία, ἡ ὁποία κάνει τόν ἂνθρωπο ὃμαιμο καί σύσσωμο Χριστοῦ.

•Ὃμως κατά τάς ἡμέρας αὐτάς τελοῦνται καθημερινῶς οἱ ἱερές Παρακλήσεις πρός τήν Παναγία μας, ἡ ὁποία εἶναι ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ καί δική μας Μητέρα. Αὐτή ἒφερε στόν κόσμο τόν Θεό ὡς ἂνθρωπο, αὐτή Τόν ἐγαλούχησε καί Τόν κράτησε στήν Παναγία ἀγκάλη Της, αὐτή κρατάει καί μᾶς στά χέρια Της. Ἡ Παναγία μας μέ τήν μητρική Της ἀγάπη πρεσβεύει πρός Κύριον ἀδιαλείπτως ὑπέρ ἡμῶν.

Ἂς τήν ἐπισκεπτώμεθα στούς Ναούς Της καί στά Μοναστήρια Της, ἂς προσπίπτωμε ἐνώπιόν Της μέ δέος καί ἂς Τήν παρακαλοῦμε ἒνδακρεις νά ἐνισχύῃ διά τῆς μεσιτείας Της πρός τόν Υἱόν καί Θεόν Της, τόν καθένα μας, τίς οἰκογένειές μας, τήν Πατρίδα μας, τήν κοινωνία μας ὁλόκληρη, ἡ ὁποία δυστυχῶς κεῖται ἐν τῷ πονηρῷ.

Ἀδελφοί μου, ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου εὒχομαι σέ ὃλους σας, καλόν πνευματικό ἀγῶνα γενικῶς, εἰδικώτερα κατ' αὐτάς τάς ἡμέρας. Νά ἒχετε ὑγιεία καί εὐλογία παρά Θεοῦ καί μέ τό καλό νά ἑορτάσωμε τήν μεγάλη και λαμπρά ἑορτή τῆς Παναγίας μας.

Σᾶς ἀσπάζομαι μέ ἀγάπη πατρική.