Κύρτσος: Η πρόταση για μείωση του ΕΝΦΙΑ θα έπρεπε να έχει ήδη υλοποιηθεί

10:02 | 27/1/17

Στους λόγους αποτυχίας των μνημονίων στην Ελλάδα, στις αγκυλώσεις της ελληνικής οικονομίας και το μεγάλο λάθος με τον ΕΝΦΙΑ αναφέρθηκε ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Γιώργος Κύρτσος. Τι είπε για το αίτημα Μητσοτάκη για πρόωρες εκλογές

Την ανάγκη αλλαγής μείγματος πολιτικής για να βγει η χώρα από την κρίση επισημαίνει, ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, κ. Γιώργος Κύρτσος.

Ο κ. Κύρτσος χαρακτηρίζει ως "τρέλα" αυτό που έγινε στην Ελλάδα με τον ΕΝΦΙΑ και προτείνει μια γρήγορη θεραπεία σοκ με μεταρρυθμίσεις που θα εφαρμοστούν, καθώς οι πολίτες δεν αντέχουν να σέρνεται η χώρα επί χρόνια.

Όσον αφορά τη μείωση των φορολογικών συντελεστών, τονίζει ότι είναι απαραίτητη, αλλά θα πρέπει να συνοδευτεί με προτάσεις και για μείωση δαπανών, ώστε να βρεθούν τα χρήματα.

Αναφερόμενος στην αποτυχία των μνημονίων στην Ελλάδα, τονίζει ότι είμαστε η εξαίρεση στον κανόνα, καθώς λόγω του πολιτικού κόστους, όλες οι κυβερνήσεις τα εφάρμοσαν με λάθος τρόπο.

Τέλος, σημειώνει ότι η Νέα Δημοκρατία σωστά ζητά προσφυγή στις κάλπες γιατί ο αρχηγός της έχει μεγαλύτερη αξιοπιστία και καλύτερες διεθνείς συμμαχίες, ωστόσο προβλέπει ότι ο η κυβέρνηση θα αποφύγει να κάνει πρόωρες εκλογές και να παραδώσει την εξουσία, νωρίτερα.

Η συνέντευξη του κ. Κύρτσου

Είμαστε 7 χρόνια στο μνημόνιο και η Ελλάδα δείχνει να είναι εγκλωβισμένη, σαν να ζούμε στη μέρα της Μαρμότας. Γιατί υπογράφονται συμφωνίες που δεν θα τηρηθούν και γιατί και οι δανειστές γνωρίζουν ότι οι στόχοι δεν θα επιτευχθούν αλλά κάθε φορά κάνουν τα στραβά μάτια;

Όλα τα μνημόνια είχαν δύο προβλήματα. Πρόβλημα σχεδιασμού και πρόβλημα εφαρμογής. Να ξεκινήσουμε από το πρώτο μνημόνιο το οποίο προέβλεπε, στην αρχική του μορφή το 70%-75% της προσαρμογής να έχει σχέση με μείωση δαπανών και η υπόλοιπη προσαρμογή να έχει σχέση με αύξηση της φορολογίας και διαφόρων άλλων βαρών. Τελικά αντεστράφη το αρχικό μνημόνιο, μέσω της εφαρμογής, οπότε όλα τα βάρη πήγαν στον ιδιωτικό τομέα, σε φορολογίες, σε ασφαλιστικά βάρη κλπ. Επομένως, με τη λογική του πολιτικού κόστους, όλες οι κυβερνήσεις, όχι μόνο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, εφάρμοσαν το λάθος μνημόνιο, με λάθος τρόπο και γι'αυτό άλλωστε είμαστε η μόνη χώρα, που μπήκε σε μνημόνιο και δεν έχει βγει.

Τα μνημόνια γενικά, θεωρούνται επιτυχημένα στην Ευρώπη. Οι Ιρλανδοί τα κατάφεραν, οι Πορτογάλοι τα κατάφεραν, οι Κύπριοι τα κατάφεραν, βγήκαν τον Μάρτιο του 2016, ενώ είχαν μπει το 2013. Εμείς μπήκαμε το 2010 και δεν νομίζω ότι θα βγούμε τον Αύγουστο του 2018, μπορεί να πάμε και το 2019, 2020, 2021. Οι Ισπανοί που είχαν ένα άδικο μνημόνιο και αυτοί τα κατάφεραν.

Άρα είμαστε η αποτυχημένη εξαίρεση, που επιβεβαιώνει τον κανόνα της επιτυχίας των μνημονίων. Έτσι μας αντιμετωπίζουν οι Ευρωπαίοι εταίροι. Τι πρέπει να κάνουμε; Εγώ πιστεύω σε μια θεραπεία σοκ. Τα μνημόνια είναι εξ ορισμού, θεραπείες σοκ. Δηλαδή 2 ή 3 μάξιμουμ χρόνια, κάνεις ό,τι πρέπει να κάνεις για να υπάρχει επανεκκίνηση της οικονομίας.

Αν πάρεις τώρα ένα μνημόνιο το 2010, το πας στο 2014-2015 μετά του δίνεις μια σπρωξιά, το πας στο 2018 και τώρα συζητάμε 2020-2021, αυτό πια γίνεται ένα μαρτύριο της σταγόνας. Τα νοικοκυριά δεν αντέχουν, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις το ίδιο. Δεν μπορεί κανείς να αντέξει 9-10 χρόνια ταλαιπωρίας, επομένως η σωστή λύση είναι να φύγουμε μπροστά, να πατήσουμε γκάζι με μια θεραπεία σοκ 12-15 μηνών και να τα αφήσουμε όλα πίσω μας.

Τώρα, με τον κόσμο εξαντλημένο και αγανακτισμένο, ποιος θα τολμήσει να προτείνει κάτι τέτοιο; Γι' αυτό βλέπουμε την κυβέρνηση να σέρνει τα πόδια της. Η αξιολόγηση έπρεπε κλείσει την Άνοιξη του 2016 και πάμε για Πάσχα του 2017 και βλέπουμε.

Σε όλο αυτό, που περιγράψατε, πώς κολλάει το αίτημα για εκλογές που επαναφέρει η Νέα Δημοκρατία; Είναι λύση οι εκλογές για την οικονομία;

Συμφέρει να κάνεις εκλογές, διότι η Νέα Δημοκρατία έχει να προσφέρει καλύτερο μείγμα οικονομικής πολιτικής, έχει καλύτερες διεθνείς συμμαχίες και ο Μητσοτάκης, έχει μεγαλύτερη αξιοπιστία. Αυτό είναι μια μαθηματική προσέγγιση. Τις αποφάσεις τις παίρνει η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η οποία δείχνει σταθερή.

Θα σας έλεγα ότι το επιχείρημα ότι με τις εκλογές χάνουμε χρόνο, μπορεί να μην ισχύει, με την έννοια ότι έχουμε χάσει τους τελευταίους 4-5 μήνες, με το “τώρα κλείνει”, “τον Δεκέμβριο κλείνει”, “κλείνουμε τον Μάρτιο”. Επομένως μέσα σε αυτό το διάστημα θα μπορούσες να στριμώξεις τις πολιτικές εξελίξεις, αλλά δεν λειτουργεί έτσι η πολιτική.

Αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ, αξιοποιώντας τα λάθη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, κέρδισε την εξουσία και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που μια ζωή ήταν στο πολιτικό περιθώριο, πολύ δύσκολα θα εγκαταλείψουν την εξουσία. Εγώ θεωρώ ότι καλά κάνει η ΝΔ και ζητάει πρόωρες εκλογές, αλλά το πιθανότερο σενάριο είναι ότι δεν θα γίνουν.

Πέρα από το να αναζητούμε επενδύσεις, υπάρχουν τομείς της οικονομίας, που θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε και δεν το κάνουμε;

Έχουμε τεράστιες ευκαιρίες, οι οποίες μπορεί να είναι παραδοσιακές και μπορεί να είναι και μεταμοντέρνες. Τελικά κάνουμε οτιδήποτε για να βλάψουμε τον εαυτό μας. Ας πάρουμε τον τομέα των ακινήτων. Νομίζω ότι η πρόταση Μητσοτάκη για μείωση 30% του ΕΝΦΙΑ, σε βάθος διετίας, θα έπρεπε να έχει ήδη υλοποιηθεί από την κυβέρνηση. Να μας έβαζε σε ένα τραπέζι, να μειώσουμε τις δημόσιες δαπάνες, να βρίσκαμε μια λύση.

Διότι σε μία χώρα στην οποία ακόμα και μετά την πτώση της αξίας των ακινήτων, έχει 74% ιδιοκατοίκηση, τι πιο δημοκρατικό, να στηρίξεις την ιδιοκτησία με έναν δημοκρατικό τρόπο. Δηλαδή ξαφνικά ο κόσμος που έχει βάλει αποταμιεύσεις μιας γενιάς στο οικογενειακό ακίνητο, βλέπει το ακίνητο να μετατρέπετε σε φορολογικό βάρος και δεν έχει καμία αξία.

Συζητάμε αν θα μειωθεί 100 ευρώ μια σύνταξη και δεν συζητάμε ότι ο άλλος που έβαλε όλα του τα λεφτά 20-25 χρόνια σε ένα ακίνητο, τελικά δεν αξίζει τίποτα το ακίνητό του.

Για μένα θα ήταν προτεραιότητα, όποιος και να είναι στην εξουσία, να διορθώσει το λάθος του Σεπτεμβρίου 2011, από τον Βενιζέλο, ο οποίος τότε ήταν υπουργός Οικονομικών. Έλεγε τη μια βδομάδα ότι “δεν συζητάω με τους υπαλλήλους της τρόικας” και την άλλη για να τους πείσει να επιστρέψουν επέβαλε μια μορφή ΕΝΦΙΑ, που στη συνέχεια μονιμοποιήθηκε.

Ισοπεδώσαμε έναν κλάδο από τον οποίο εξαρτώνται δεκάδες άλλοι κλάδοι. Είμαστε τρελοί. Ποιος θα το έκανε αυτό σε μια χώρα, που το ακίνητο ήταν ατμομηχανή της ανάπτυξης; Υπήρχε φούσκα ακινήτων. Άλλο όμως να διορθώσεις μια φούσκα και άλλο να γκρεμίσεις τον κλάδο.

Πάμε σε κάτι άλλο, τον τουρισμό. Ο τουρισμός πάει καλά, αλλά όχι όσο θα μπορούσε γιατί κάναμε ρεκόρ αφίξεων, αλλά δεν κάναμε ρεκόρ εσόδων. Ας μετατρέψουμε την Αθήνα σε προορισμό 12μηνης διάρκειας. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να έχει κοινωνική συνοχή, να είναι καθαρή να φροντίζουμε το πράσινο, όλα αυτά που έχουμε εγκαταλείψει.

Αφού ισοπεδώσουμε τα ακίνητα και υποβαθμίσουμε τον τουρισμό, μετά περιμένουμε την COSCO να μας σώσει. Η COSCO είναι πολύ καλό που επένδυσε, αλλά δεν πρόκειται να μας σώσει. Δεν πρόκειται να μας σώσουν μεγάλες επενδύσεις. Οι μεγάλες επενδύσεις είναι μια σφραγίδα, αξιοπιστίας, αλλά τους μεγάλους αριθμούς στις επενδύσεις τους κάνουν το άθροισμα των μικροεπενδυτών.

Ο κ. Τόμσεν είπε ότι η ανεργία στην Ελλάδα θα φτάσει στα προ κρίσης επίπεδα σε 21 χρόνια. Έχει απλά σημασία να μειωθεί η ανεργία ή έχει περισσότερη σημασία να αποκατασταθεί η κατανάλωση και η ενεργός ζήτηση. Με τι όρους και τι μισθούς θα μειωθεί η ανεργία;

Καταρχάς, θέλουμε παραγωγικές σχέσεις απασχόλησης. Τα λεφτά των ταμείων συνοχής πηγαίνουν σε θέσεις προσωρινής απασχόλησης. Τα ίδια έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Είχαν προγράμματα Stage, που εφάρμοζαν στο δημόσιο τομέα, δηλαδή τρελά πράγματα.

Ούτε καν στήριζαν μια προσωρινή λύση απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα. Έχουμε πολύ σύνθετα προβλήματα, καθώς βλέπουμε ότι ο παραγωγικός ιδιωτικός τομέας, δεν μπορεί να δημιουργήσει πολλές και κυρίως ποιοτικές θέσεις απασχόλησης. Πρέπει να πούμε ότι υπάρχει μια πίεση σύνθετη. Έχουμε τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας, έχουμε το μεταναστευτικό το οποίο αναμένεται να φουντώσει τα επόμενα χρόνια και μετά έχουμε προόδους της τεχνολογίας, που αυτά δεν σημαίνουν απαραίτητα ότι βελτιώνουν την προοπτική της απασχόλησης ή των ασφαλιστικών ταμείων.

Έχουμε μια σύνθετη πρόκληση, μαζί με τη δημογραφική γήρανση και τη φυγή των νέων στο εξωτερικό, οπότε νομίζω ότι πρέπει να αφήσουμε πίσω μας την περίοδο των καταγγελιών και να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να βελτιώσουμε την κατάσταση.

Πιστεύετε ότι η οικονομική κρίση έχει ακυρώσει την πολιτική; Αναφερθήκατε στον ΕΝΦΙΑ. Αν η ΝΔ κερδίσει τις εκλογές και σχηματίσει κυβέρνηση και δεν την αφήσουν να κάνει μείωση φορολογικών συντελεστών, δεν είναι πιθανό να καταλήξει τελικά να κυνηγάει ποσοτικούς στόχους; Τι περιθώριο έχει ο πολιτικός να ασκεί οικονομική πολιτική;

Τα περιθώρια δεν είναι μεγάλα. Πρέπει να καταλάβουμε και πώς λειτουργούν οι απέξω. Το ελληνικό δημόσιο, δεν έχει πληρώσει ούτε ένα ευρώ από αυτά που χρωστάει. Για να τα πληρώσει θα πρέπει να φτάσει σε πραγματικά υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα. Δηλαδή πλεόνασμα χωρίς να υπολογίζονται τόκοι και χρεολύσια, ώστε το πλεόνασμα να καλύπτει τους τόκους και μετά να αρχίσεις να δίνεις ένα μικρό μέρος του κεφαλαίου.

Ο Σόιμπλε κατηγορείται στη Γερμανία ότι πετάει λεφτά στην Ελλάδα, οπότε είναι υποχρεωμένος να αυστηροποιήσει την πολιτική του. Υπάρχουν και άλλοι που συμμετέχουν στο ευρώ και έχουν λιγότερα λεφτά και αντιδρούν επίσης. Είναι ένα πολύ σύνθετο πρόβλημα, αλλά δύο πράγματα πρέπει να κάνει κάποιος που θέλει να ασκήσει πολιτική, τα οποία όμως είναι δύσκολο να τα διαχειριστεί σε σχέση με τους ψηφοφόρους.

Το πρώτο είναι να αλλάξει το μείγμα πολιτικής, αλλά για να γίνει αυτό, αν θες να μειώσεις τους φόρους, πρέπει να βάλεις στο τραπέζι και ανάλογες μειώσεις των δημοσίων δαπανών. Ακούγεται ευχάριστη η μείωση της φορολογίας -και είναι και απαραίτητη- αλλά ποιες δαπάνες θα μειώσεις; Κάποιοι θα δυσαρεστηθούν.

Το άλλο είναι ότι πρέπει να έχεις φιλόδοξους οικονομικούς στόχους, δηλαδή πρέπει να βρεις τρόπο να κινητοποιήσεις τους επενδυτές για να χτυπάς ποσοστά ανάπτυξης 3% και 3,5% το χρόνο. Σε αυτή τη φάση είναι πολιτικά αδύνατον να μας χαρίσουν χρέος και εμείς πρέπει να λύσουμε το γόρδιο δεσμό. Δηλαδή πώς μπορούμε να φτάσουμε σε δυναμική ανάπτυξη, σε πολύ δύσκολες συνθήκες.
Αν υπάρχουν οι σωστές προτάσεις, θα φύγουμε μπροστά αλλιώς θα παραταθεί αυτή η κρίση μέχρι τελικής πτώσης.

Έχουμε αυτή την περίοδο πολλαπλές κρίσεις. Την οικονομική, το προσφυγικό ζήτημα, το Brexit, την εκλογή Τραμπ. Έχει κάνει η ΕΕ στρατηγικό λάθος, δίνοντας δυσανάλογη έμφαση στην οικονομία, με αποτέλεσμα να μην έχει την πολιτική ενοποίηση για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις;

Συμφωνώ απόλυτα με αυτή την εκτίμηση. Έκανε ένα λάθος. Μείναμε πολιτικά υπανάπτυκτοι και η μεγάλη ευκαιρία χάθηκε, όταν τα πράγματα ήταν σχετικά καλά το 2004 και το 2005. Ήταν τα δημοψηφίσματα για το ευρωσύνταγμα, που απορρίφθηκαν και στην Ολλανδία και στη Γαλλία.

Τότε που θα μπορούσαμε να είχαμε προχωρήσει την πολιτική ενοποίηση, στη βάση μιας έκθεσης που είχε συντάξει ο Ζισκάρ Ντ' Εστέν, πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, οι ίδιοι οι Γάλλοι στα πλαίσια ενός, εσωτερικού πολιτικού παιχνιδιού -δεν συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα αυτά- είπαν “όχι”.

Νομίζω ότι εκεί έγινε το μεγάλο λάθος, διότι στη συνέχεια, όταν προσπαθήσαμε να διαχειριστούμε σαν ΕΕ την οικονομική κρίση, δεν υπήρχαν οι πολιτικές δομές, που να εξασφαλίσουν μια ενότητα δράσης. Αυτό το λάθος το πληρώνουμε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε καταδικασμένοι.

Μάνος Χωριανόπουλος

Πηγή: news247.gr

Σχετικές ετικέτες:

Σχετικά άρθρα

Σχόλια αναγνωστών