Γιατί ο κίνδυνος να αποτύχει η Ιταλία είναι μεγαλύτερος από ποτέ

Η Ιταλία προέβη σε μια τεράστια τραπεζική διάσωση – γιατί πρέπει να ανησυχούμε;

του Τζέφρι Σμιθ

Εδώ και καιρό, είναι γνωστό ότι το τραπεζικό σύστημα της Ιταλίας είναι η Αχίλλειος πτέρνα της ευρωζώνης.

Πρόκειται για ένα τραπεζικό σύστημα που έχει υπονομευθεί από τα κακά δάνεια που πιθανότατα δεν θα ανακτηθούν ποτέ λόγω των αναποτελεσματικών νόμων περί πτωχεύσεων, είναι γεμάτο χρέος που εκδίδεται από ένα κράτος που φαντάζει σε αδιέξοδο, και δεν έχει κερδοφόρες ευκαιρίες δανεισμού αφού οι ιταλικές επιχειρήσεις έχουν χάσει από τη Γερμανία και την Κίνα – η κατάρρευση μοιάζει αναπόφευκτη εδώ και χρόνια.

Και όμως, η ιστορία συνεχίζεται. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου μήνα, η Ρώμη διέσωσε δύο χρεοκοπημένες τράπεζες στην περιοχή της Βενετίας, καθώς και τον ακόμη μεγαλύτερο και πιο μακροχρόνιο πονοκέφαλο της Monte dei Paschi di Siena (MPS).

Οι συμφωνίες θα μειώσουν τον όγκο «νεκρού ιστού» από τον τραπεζικό κλάδο και έχουν ήδη ενισχύσει την εμπιστοσύνη στο κομμάτι που απομένει.

Αλλά με ποιο κόστος; Η Ρώμη έχει διοχετεύσει 5,4 δισεκατομμύρια ευρώ στην τράπεζα MPS και πρόκειται να διαθέσει ως και 19 δισεκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες της Βενετίας. Οι λύσεις αυτές ακυρώνουν στην πράξη το νέο καθεστώς της Ευρ. Ένωσης που στοχεύει στην παύση των διασώσεων που χρηματοδοτούνται από τους φορολογούμενους και στη λύση του προβλήματος των υπερβολικά μεγάλων τραπεζών.

Οι νέες υποχρεώσεις του κράτους συσσωρεύονται σε ένα χρέος που ήδη ξεπερνά τα 2,17 τρισεκατομμύρια ευρώ. Πρόκειται για το 133% του ΑΕΠ (το αντίστοιχο ποσοστό για την Ελλάδα την παραμονή της έναρξης διάσωσής της το 2010 ήταν 127%).

Ουσιαστικά, η ευρωζώνη έλυσε αποτελεσματικά ένα πρόβλημα ηθικού κινδύνου αυξάνοντας ένα άλλο. Οι ιταλικές τράπεζες δεν μπορούν πλέον να είναι «πολύ μεγάλες για να αποτύχουν», αλλά ο κίνδυνος να αποτύχει η ίδια η Ιταλία είναι μεγαλύτερος από ποτέ.

πηγή