'Στοιχειωμένα' χρέη φουσκώνουν τα ληξιπρόθεσμα

Ανεπίδεκτα είσπραξης μεν αλλά παράνομο να διαγραφούν δε είναι περίπου το 80% των ληξιπρόθεσμων οφειλών επιχειρήσεων προς την εφορία τα οποία φουσκώνουν το σύνολο των οφειλών προς την εφορία στο αστρονομικό των 97,35 δις ευρώ στο τέλος του Ιουλίου

Κληρονομιά από το βαθύ παρελθόν έχουν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου αφού το ποσό των περίπου 100 δις ευρώ που ανακοινώθηκε χθες από την ΑΑΔΕ περιέχει ακόμη χρέη των επιχειρήσεων του πάλαι ποτέ ΟΑΕ όπως το Αιγαίο η Πειραϊκή Πατραϊκή που στοιχειώνουν ακόμη τα «τεφτέρια» του ΥΠΟΙΚ.

Το θέατρο του παραλόγου έχει ως εξής: Όλοι γνωρίζουν ότι περίπου 77 δις ευρώ από τα συνολικά 97,3 δις των ληξιπρόθεσμων οφειλών δεν πρόκειται να εισπραχθούν ποτέ καθώς αφορούν επιχειρήσεις που έχουν πτωχεύσει σε δύο «ταχύτητες» Με ένα φυσιολογικό για κάθε οικονομία ρυθμό από την δεκαετία του 80 του 90 και 2000 και μαζικά από το 2010 ως και τον Ιούνιο του 2017 λόγω της κρίσης . Όλες τους βρίσκονται σε διαδικασία εκκαθάρισης που είναι άγνωστο πότε και πως θα ολοκληρωθούν . Η ταχύτητα με την οποία αναπαράγονται αυτές οφειλές φάνηκε τον Ιούλιο Με συμπληρωματική ανακοίνωσή της η ΑΑΔΕ διευκρίνιζε ότι από την εκτόξευση κατά 2 δις ευρώ των ληξιπρόθεσμων οφειλών τα 746 εκ ευρώ αφορούν τρείς υποθέσεις επιχειρήσεων που έκλεισαν φουσκώνοντας το σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών.

Παρόλα αυτά με βάση την ελληνική νομοθεσία αν μια επιχείρηση χρωστά στην εφορία και έχει έστω και ένα περιουσιακό στοιχείο η οφειλή δεν μπορεί να παραγραφεί γιατί κάτι τέτοιο συνιστά απιστία σε βάρος του δημοσίου. Τούτο δε ακόμη και το συγκεκριμένο περιουσιακό στοιχείο διεκδικείται ταυτόχρονα και από τις τράπεζες ή από ασφαλιστικά ταμεία .

Το χειρότερο είναι ότι όσο υφίσταται αυτή η οφειλή στα βιβλία της εφορίας προσαυξάνεται με το ετήσιο τόκο του 8,7% συν τα πρόστιμα που επιβάλλονται και πάλι με βάση το νόμο.

Τα ίδια τα στοιχεία της ΑΑΔΕ αποδεικνύουν με αριθμούς αυτή την κατάσταση:

Το παλιό χρέος των νομικών προσώπων έφτασε στα τέλη Ιουλίου στα 38,6 δις ευρώ από 34,8 το 2016 δις. Από αυτά τα 11 δις ευρώ είναι ληξιπρόθεσμες οφειλές που διατηρούνται παραπάνω από μια 20ετία ενώ τα υπόλοιπα 28,6 δις ευρώ είναι το αποτέλεσμα της 7ετούς κρίσης.

Οι οφειλές ΔΕΚΟ και ΟΤΑ έφτασαν τα 8,9 δις ευρώ τον φετινό Ιούλιο από 8 δις στο τέλος του 2016 . Εδώ μια επιθετική πολιτική είσπραξης μέσω κατασχέσεων θα προκαλούσε κοινωνική έκρηξη και για τον λόγο αυτό αποφεύγεται παρότι το χρέος αυξάνεται χρόνο με το χρόνο .

Οι παλιές ληξιπρόθεσμες οφειλές φυσικών προσώπων φτάνουν τον Ιούλιο του 2017 τα 29,2 δις από 26,2 δις ευρώ που ήταν στο τέλος του 2016 . Εδώ συμποσούνται οφειλές από φόρο εισοδήματος μισθωτών και συνταξιούχων που δεν έχουν να πληρώσουν τους φόρους τους, οφειλές στα αζήτητα από αποποίηση κληρονομιάς άτομα που λόγω χρεών έχουν φύγει στο εξωτερικό και πολλές άλλες επιμέρους περιπτώσεις . Και από αυτά «κινούνται» σε τακτική βάση μόνο δυο 2-3 δις ευρώ που εισπράττονται μέσω ρυθμίσεων και κατασχέσεων - όπου αυτό είναι δυνατό - και στην συνέχεια αναπαράγονται.

Το πικρό φάρμακο των κατασχέσεων

Η απάντηση της ΑΑΔΕ και παλαιότερα της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων εσόδων είναι η λεγόμενη λήψη αναγκαστικών μέτρων είσπραξης η οποία κορυφώθηκε στα χρόνια της κρίσης φτάνοντας στο τέλος Ιουλίου τις 971.429.

Μόνο για το επτάμηνο Ιανουαρίου Ιουλίου έγιναν συνολικά 132.375 νέες κατασχέσεις λογαριασμών από τις οποίες εισπράχθηκαν 944 εκ ευρώ , ποσό που αντιστοιχεί στο 16,4% των συνολικών ληξιπρόθεσμων οφειλών .

Και εδώ όμως υπάρχει ένας μύθος . Ο συνολικός αριθμός των κατασχέσεων γίνεται σε περίπου 140.000 ΑΦΜ πράγμα που σημαίνει ότι οι κατασχέσεις επικεντρώνονται στους καθ επάγγελμα μπαταξήδες και όχι στα μικροποσά των 500 + ευρώ χωρίς όμως και τα μικροποσά να ξεχνιούνται. Στην «μαρίδα» των οφειλών ακολουθείται μια πιο ήπια στρατηγική με αναζήτηση της οφειλής μέσω ειδοποιήσεων ( και απειλών για κατάσχεση ) για περίπου 3 μήνες πριν επιβληθεί το άδειασμα του τραπεζικού λογαριασμού.

Τάσος Δασόπουλος