Φλαμπουράρης: Αν το Κίνημα Αλλαγής ξεκαθαρίσει με ποιους θα πάει, εδώ είμαστε

"Η συνεργασία μας με προοδευτικές δυνάμεις είναι συστατικό στοιχείο της πολιτικής μας" λέει ο υπουργός Επικρατείας. Τονίζει ότι το 2018 θα είναι χρονιά επενδύσεων και ανασυγκρότησης και ότι το τέλος των μνημονίων θα επικυρώσει τις προσπάθειες της κυβέρνησης

Συνέντευξη στη Βούλα Κεχαγιά

«Toυς πλήξαμε και πληγήκαμε εξίσου». Με αυτόν τον τρόπο ο Αλέκος Φλαμπουράρης περιγράφει τον αντίκτυπο που είχε στους πολίτες αλλά και στην κυβέρνησή του η λήψη σκληρών μέτρων. Θεωρεί όμως πως επειδή η εντιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβητείται οι επόμενες εκλογές θα κερδηθούν. Για τον ίδιο, η αριστερή πολιτική είναι «εφηρμοσμένη», ενώ πιο έντιμη είναι η αριστερά που δοκιμάζει και δοκιμάζεται.

Ο υπουργός Επικρατείας προβλέπει για το 2018 ότι θα είναι έτος εξαιρετικά δημιουργικό στον τομέα των επενδύσεων, προϊδεάζοντας ότι ξεκινούν πέραν του Ελληνικού επενδύσεις πολλών εκατομμυρίων ευρώ.

Η κυβέρνησή σας πιστεύει ότι το 2018 η χώρα βγαίνει οριστικά από τα μνημόνια. Οι πολίτες πότε θα βγουν από τις συνθήκες οικονομικής κρίσης;

«Καταρχάς δεν πρόκειται περί πίστης αλλά κοινής παραδοχής όλων των παραγόντων στο εξωτερικό αλλά και στο εσωτερικό της χώρας. Η απόδοση των ομολόγων που έχει φτάσει στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 10 χρόνων αποτελεί ισχυρή ένδειξη ότι η ανασυγκρότηση της χώρας, αλλά και της οικονομίας έχει ήδη πάρει τον δρόμο της. Οι επενδύσεις ξεκίνησαν και προχωρούν, ο τουρισμός ακμάζει, νέες θέσεις εργασίας καθημερινά δημιουργούνται και, το πιο σπουδαίο, φύγαμε από την ατμόσφαιρα της χρεωκοπίας. Έχουμε ακόμη δρόμο αλλά βαδίζουμε καλά και μη ξεχνάμε ότι δυστυχώς, η καταστροφή που οδήγησαν την χώρα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ήταν ευκολότερη και ταχύτερη από την δημιουργία που επιδιώκουμε εμείς. Τα αποτελέσματα αυτής της προσπάθειας θα φαίνονται σιγά σιγά και στους πολίτες.»

Στο υπουργικό συμβούλιο ο πρωθυπουργός μίλησε για την δημιουργία μιας μεγάλης κοινωνικής συμμαχίας μετά το τέλος του μνημονίου. Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι η κοινωνία θέλει να ακολουθήσει μία κυβέρνηση που την έχει εξαντλήσει φοροδοτικά;

«Η κοινωνική συμμαχία διαμορφώνεται στη βάση της καθημερινής μάχης για να καλυτερεύσουμε την ζωή μας σε πολλά επίπεδα. Η πρόθεση μας αυτή δεν φαίνεται να αμφισβητείται. Ταυτόχρονα οι εύλογες διαμαρτυρίες αλλά ακόμη και η λυσσαλέα κακοήθης πολεμική που ασκείται από ορισμένους πολιτικούς και οικονομικομιντιακούς κύκλους, δεν μπορούν να κάνουν τον κόσμο να ξεχάσει αυτούς που τον οδήγησαν στην καταστροφή και μάλιστα με το όνομα τους. Και σε αυτούς κανείς από εμάς δεν βρίσκεται. Γι’ αυτό και η εντιμότητά μας δεν αμφισβητείται.

Οι πολίτες δεν παραγνωρίζουν πως τους πιέσαμε, όχι επειδή θέλαμε, αλλά γιατί δεν γινόταν διαφορετικά. Τους πλήξαμε και πληγήκαμε εξίσου. Συμπάσχουμε και το εισπράττουν. Αυτό γεννά, εν τέλει, μία εμπιστοσύνη. Αυτήν πρέπει εμείς να τροφοδοτήσουμε.»

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την δυνατότητα να κερδίσει και πάλι τις εκλογές, όποτε κι αν αυτές γίνουν;

«Αν όσα σας είπα παραπάνω ισχύουν, προφανώς και θα κερδίσουμε τις εκλογές. Το τέλος των μνημονίων θα επικυρώσει τις προσπάθειές μας και θα εδραιώσει την εμπιστοσύνη, για την οποία σας μίλησα. Προσδοκώ, ότι οι πολίτες τότε, πιο ανακουφισμένοι, θα λειτουργήσουν, όχι τιμωρητικά, αλλά με νηφαλιότητα και ψυχραιμία, εν τέλει κατά δίκαιη κρίση. Γιατί είναι δίκαιο να κερδίσουμε τις επόμενες εκλογές. Στο κάτω κάτω, ακόμη και αν πούμε ότι εμείς αποδειχθήκαμε κατώτεροι των προσδοκιών της κοινωνίας, κρινόμαστε επειδή εμείς οι ίδιοι βάλαμε τον πήχη ψηλά έναντι αυτών που δεν ονειρεύτηκαν ποτέ τίποτα γι’ αυτή τη χώρα, παρά μόνο την πλήρη υποταγή της και μάλιστα συχνά με ιδιοτελείς σκοπούς. Παρακολουθώ τις δημοσκοπήσεις- αν είναι ακριβείς - και αναρωτιέμαι, τι μπορεί κάποιος νουνεχής να νοσταλγήσει και τι μπορεί να περιμένει από το πολιτικό προσωπικό της μεταπολίτευσης, που σύσσωμο παριστάνει τον αθώο του αίματος.»

Σε λίγες ημέρες συμπληρώνονται τρία χρόνια από την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από το κόμμα σας. Ο δικός σας απολογισμός είναι θετικός;

«Αν δεν πίστευα ότι βαδίζουμε σωστά, θα είχα πάει στο σπίτι μου.»

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή σας ως υπουργού Επικρατείας μέσα στο Μαξίμου αυτήν την τριετία;

«Όπως αντιλαμβάνεστε, η τριετία αυτή ήταν πολύ πυκνή από δυσκολίες και αντιφάσεις. Δεν μπορώ να απομονώσω κάτι, παρά μόνον να σας πω για την μεγάλη στενοχώρια του προσφυγικού, την αγανάκτηση για τις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών, την οργή για τα φαινόμενα διαφθοράς που συνάντησα και συναντώ αλλά και την απόγνωση που μου προκαλεί η γραφειοκρατία. Ταυτόχρονα με στενοχωρεί η αντίληψη κάποιων συνανθρώπων μου που ενώ έχουν χάσει πολλά από τις προηγούμενες Κυβερνήσεις, τα φορτώνουν σε εμάς. Είναι πολύ άδικο.»

Η εξουσία ωρίμασε τον ΣΥΡΙΖΑ;

«Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι, στις μέρες μας, το μοναδικό αριστερό κόμμα που βρέθηκε στην κυβέρνηση ευρωπαϊκής χώρας με την ψήφο του Λαού της. Υπ’ αυτήν την έννοια, συντελείται εδώ ένα σημαντικό πείραμα για τις θεωρητικές αναλύσεις της Αριστεράς. Από την άλλη, η ανάληψη της κυβέρνησης ήταν ένα κομβικό σημείο ποιοτικού μετασχηματισμού του κόμματος. Ο δρόμος από την διαμαρτυρία και τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις στην διακυβέρνηση δεν είναι εύκολος. Και μέσα από τις δυσκολίες, ωριμάζεις αναγκαστικά. Με ό,τι αυτό σημαίνει ωριμότητα και στην ζωή: περισσότερη σοφία αλλά και λιγότερη ορμή.»

Είστε παλαιό στέλεχος του ΣΥΝ και μετέπειτα του ΣΥΡΙΖΑ. Τελικά τι σημαίνει αριστερή πολιτική;

«Ο αριστερός δεν νοιώθει καλά, εάν δεν είναι καλά και ο διπλανός του. Δεν θεωρεί την κοινωνική ανισότητα ούτε αυτονόητη, ούτε φυσική, ούτε μοιραία. Και δεν «αναθέτει» την άρση της αδικίας στις θρησκείες. Σ’ αυτά τα θεμελιώδη βρίσκεται και θα βρίσκεται πάντα το λεγόμενο «ηθικό πλεονέκτημα» των αριστερών και της αριστεράς και όχι στις διάφορες ανοησίες που κατά καιρούς επικαλούνται οι πολέμιοί της. Αριστερή πολιτική σημαίνει να ενεργείς πάντοτε με στόχο την ευημερία των πολλών και την αναδιανομή του πλούτου, να λειτουργείς με αλληλεγγύη και δικαιοσύνη, να αποδέχεσαι την διαφορετικότητα. Να αποκρούεις τον πόλεμο και το φασισμό. Να αγαπάς την Τέχνη και να προστατεύεις τη Φύση. ΄Οπως κάθε φορά σε καλεί η εποχή, με τα δεδομένα των καιρών, της συγκεκριμένης πραγματικότητας και όχι των επιθυμιών σου ή της αμετακίνητης σκέψης σου. Με αυτήν την έννοια, η αριστερή πολιτική είναι «εφηρμοσμένη», δεν είναι ευχολόγιο για το εικονοστάσι. Κάποιοι θέλουν την Αριστερά μόνο διαμαρτυρόμενη μακριά από τις απόπειρες και τις προκλήσεις της διακυβέρνησης, μήπως και «τσαλακωθεί». Αλλά, όσο αυτή δεν τσαλακώνεται, οι επιτήδειοι οργιάζουν. Θεωρώ εντιμότερη την αριστερά που δοκιμάζει και δοκιμάζεται, που προχωρά και που αναθεωρεί. Αρκεί μόνο να διατηρεί τον αξιακό της πυρήνα και να συνδυάζει το "επίκαιρο" με το "ιστορικό"».

Κάποιοι εντοπίζουν στην πολιτική σας σημεία ταύτισης με την ΝΔ. Δεν είναι κάτι παράδοξο αυτό;

«Η ΝΔ είναι σαφώς ιδεολογικός μας αντίπαλος. Συνεπώς, η στρατηγική μας δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ταυτίζεται. Και επειδή ως πολιτική θεωρώ την σύνθεση της πρακτικής με τον στρατηγικό στόχο, η πολιτική μας δεν έχει καμία σχέση με αυτήν της Ν.Δ. Αναγνωρίζω, βεβαίως, ότι κάποιες τρέχουσες έννοιες, ανάπτυξη, επιχειρηματικότητα, επενδύσεις κλπ. προσεγγίζουν τη ρητορική «της δεξιάς» και θα αποτολμήσω να πω, ότι όταν εφαρμόζεις, αναγκαστικά, μνημόνια, είναι αδύνατον να μην συμπέσεις νοηματικά κάπου με τους υπέρμαχους των μνημονίων. Διαφέρουμε όμως στην απάντηση του βασικού ερωτήματος: "για ποιόν"; Και η απάντηση δεν αλλάζει: εμείς για τους πολλούς, αυτοί για τους λίγους.»

πηγή