Η επιστολή παραίτησης του Πανούση από την Εθνική Τράπεζα και η σάτιρα σε όλο της το μεγαλείο

Είχε εργαστεί εκεί για μικρό διάστημα αλλά δεν άντεξε να «παίζει το ρόλο του υπαλλήλου»

Ο Τζίμης Πανούσης έκανε πολλές δουλειές για να καταφέρει να βγάλει τα προς το ζην. Μία από αυτές τη δεκαετία του 80 ήταν και υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα. Η μικρή του θητεία εκεί
δεν είναι τόσο αξιομνημόνευτη όσο η επιστολή παραίτησής του.

Το περιβάλλον της Τράπεζας τον έπνιγε και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα παραιτήθηκε, στέλνοντας στη Διεύθυνση, μια επιστολή «μνημείο ειρωνείας».

Μέσα σε λίγες γραμμές, ο «Τζιμάκος» σατίρισε το τραπεζικό σύστημα και σχεδόν όλη την κοινωνία της εποχής. Παρακάτω μπορείτε να δείτε και την επιστολή όπως υπάρχει αναρτημένη στο σάιτ του καλλιτέχνη:

«Κύριε Διοικητά,

Λαμβάνω την τιμήν να παρακαλέσω Υμας όπως εγκρίνητε την παραίτησιν μου εκ της Τραπέζης δια τους κάτωθι αναφερόμενους λόγους:

1) Παρότι είμαι ταλαντούχος ηθοποιός αρνούμαι να συνεχίσω να παίζω τον ρόλο του υπαλλήλου στη μεγάλη φίλη του Ελληνικού λαού την Εθνική Τράπεζα (όπως λέμε π.χ Εθνικό Θέατρο, Εθνική Πινακοθήκη, Εθνικοσοσιαλισμός κ.λ.π).

2) Η μέχρι τώρα προνομιούχα εργασία μου εις την Διοίκησιν της Έθνικής Τράπεζας στο τμήμα Συμφωνιών Ανταποκριτών Εξωτερικού δεν ήταν πάρα ένας ρόλος κομπάρσου στην καλοστημένη παράσταση των μεγαλοκεφαλαιούχων μετόχων πάνω στην πλάτη του Ελληνικού λαού (για λεπτομέρειες βλέπε γερή πολιτική ανάλυση Αντρέας Παπανδρέου, Χαρίλαος Φλωράκης, Ερυθρές Ταξιαρχίες κ.λ.π).

3) Δεν ξέρετε πόσο θα σταναχωρηθώ που θα σταματήσω να συμφωνώ εκατοντάδες πανέμορφους αριθμούς επί 8 ώρες ημερησίως και να αμοίβωμαι τόσο πλουσιοπάροχα με το υπέρογκο ποσό των Δρχ. 10.683.– μηνιαίως.Δυστυχώς όμως μου λέιπει το μεγαλύτερο προσόν για ένα τραπεζουπάλληλο (που πας κύριε χωρίς μέσον;)

4) Δεν κάνατε δεκτή αίτηση μου για άδεια άνευ αποδοχών πράγμα που δεν με απασχολεί και πολύ διότι ο πατέρας μου είναι βασικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και όποτε θελήσω μπορώ να επανέλθω κατόπιν βεβαίως αδιάβλητου διαγωνισμού και

5) Αρνούμαι να είμαι μισθωτός σκλάβος (μπράβο ρε μάγκα!)».