Συνταγματική έκρινε το ΣτΕ την κρατικοποίηση του ΟΑΣΘ

Απέρριψε τις προσφυγές 399 πρώην μετόχων

«Ναι» στην κρατικοποίηση του ΟΑΣΘ είπε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, απορρίπτοντας τις προσφυγές 399 πρώην μετόχων που στρέφονταν κατά των σχετικών υπουργικών αποφάσεων αλλά και του νέου ρυθμιστικού πλαισίου για τις αστικές συγκοινωνίες στην περιφερειακή ενότητα της Θεσσαλονίκης (4482/2017).

Σε σειρά αποφάσεων του το ΣτΕ (870-873/2018) αναφέρει ότι η ανάθεση του συγκοινωνιακού έργου κοινής ωφελείας της Θεσσαλονίκης αποκλειστικά στον ΟΑΣΘ «δεν ήταν αποτέλεσμα της συνταγματικά κατοχυρωμένης, ως ατομικού δικαιώματος, οικονομικής ελευθερίας και ιδιωτικής οικονομικής ελευθερίας από επιχειρήσεις που μπορούσαν να ιδρυθούν ελεύθερα με οποιαδήποτε νομική μορφή προς ενάσκηση του έργου αυτού ως επιχειρηματική δραστηριότητα». Αυτό, υπογραμμίζουν, είχε ως αποτέλεσμα στη συνέχεια ο νομοθέτης να βελτιώσει τις αντιλήψεις του «προς το καλύτερο για το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου, για τον τρόπο εκτέλεσης του συγκοινωνιακού έργου στη Θεσσαλονίκη, το οποίο ήταν αντικείμενο δημόσιας υπηρεσίας».

Έτσι, σύμφωνα με τις αποφάσεις με τις διατάξεις του νόμου 4482/2017, «αφαιρέθηκε το παραχωρηθέν, δημόσιας φύσεως, προνόμιο της αποκλειστικής εκτέλεσης του έργου αυτού από τον ΟΑΣΘ και της εξαγοράς του τελευταίου από το Δημόσιο, ταυτοχρόνως δε με διατάξεις του ίδιου νόμου ανατέθηκε το συγκοινωνιακό έργο σε κρατικό ΝΠΙΔ, τον ΑΣΥΘ».

Μάλιστα, οι δικαστές επικαλούνται την εισηγητική έκθεση του σχετικού νόμου η οποία μεταξύ άλλων αναφέρει ότι «αδυνατεί ο ΟΑΣΘ να παράσχει προσηκόντως το μεταφορικό έργο που του ανατέθηκε, λόγω φαινομένων κακής διαχείρισης και άρνησης της διοίκησης και των μετόχων να εφαρμόσουν το κοινοτικό και εθνικό πλαίσιο προμηθειών».

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ολομέλεια του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου δήλωσε αναρμόδια να αποφανθεί σε ότι αφορά στο σκέλος της λειτουργίας της επιχείρησης κατά την εκτέλεση του μεταβατικού συγκοινωνιακού έργου, η οποία αφορά αποκλειστικά την εσωτερική οργάνωση και λειτουργία του ΟΑΣΘ, κρίνοντας ότι αρμόδια είναι τα πολιτικά δικαστήρια.

πηγή