Ο Ιούνιος στον οποίο κρίνονται -σχεδόν- όλα

Ο τρόπος εξόδου από τα Μνημόνια, το μακεδονικό, η επόμενη ημέρα των εκλογών στην Τουρκία και το Κυπριακό, η συμφωνία- πακέτο με την Αλβανία. Γιατί στο σχεδιασμό του πρωθυπουργού εξακολουθούν να μην είναι οι κάλπες και γιατί η αντιπολίτευση πιέζει για εκλογές

Ένας από τους πλέον κρίσιμους μήνες των τελευταίων δεκαετιών είναι ο Ιούνιος που ξεκινά την Παρασκευή, καθώς μέσα σε τριάντα μέρες θα κριθούν πολλά μείζονα θέματα που απασχολούν τη χώρα τα τελευταία χρόνια και που θα κρίνουν τις προοπτικές της για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ο τρόπος εξόδου από τα Μνημόνια και η μεταμνημονιακή επιτροπεία είναι ένα από τα πλέον καυτά θέματα του επόμενου μήνα. Στο Eurogroup της 21ης Ιουνίου θα πρέπει να επέλθει συνολική συμφωνία με τους θεσμούς, ενώ έως τότε θα πρέπει να έχουν ψηφιστεί από το Κοινοβούλιο το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα, εφόσον βεβαίως απαιτηθεί πολυνομοσχέδιο. Από την Πέμπτη 31 Μαΐου έως την Κυριακή 2 Ιουνίου, στο Ουίνστερ του Καναδά, Βερολίνο και ΔΝΤ θα επιδιώξουν να βρουν συμβιβασμό για το ελληνικό χρέος, με τη συμμετοχή του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα να μην έχει οριστικοποιηθεί.

Το επόμενο δεκαπενθήμερο θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμο και για το Μακεδονικό. Εφόσον η κυβέρνηση Ζάεφ διαθέτει τις δυνατότητες να επιβάλει σύνθετη ονομασία erga omnes στη FYROM, οι εξελίξεις και σε πολιτικό επίπεδο αναμένονται ραγδαίες, καθώς δεν μπορεί να αποκλεισθεί ούτε κυβερνητική κρίση καθώς οι ΑΝΕΛ διαφωνούν με τη χρήση του όρου Μακεδονία, ούτε αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού με κοινοβουλευτικές απώλειες των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Απρόβλεπτος παράγοντας παραμένουν οι αντιδράσεις που θα υπάρξουν για το συμβιβασμό με τη FYROM και τα συλλαλητήρια που θα ακολουθήσουν.

Καθοριστικός παράγοντας αναμένεται να είναι και οι εκλογές στην Τουρκία, στις 24 Ιουνίου. Ουδείς γνωρίζει εάν η προεκλογική περίοδος στη γείτονα χώρα αποδειχθεί “αναίμακτη” για τη χώρα μας ή εάν θα ξανανοίξουν οι στρόφιγγες στο προσφυγικό. Μετά τις εκλογές, επίσης, ουδείς γνωρίζει ακόμα απολύτως πώς θα συμπεριφερθεί ο -βέβαιος νικητής- Ταγίπ Ερντογάν. Εάν, δηλαδή, ο Τούρκος Πρόεδρος, κυρίαρχος μεν στο εσωτερικό της χώρας του, πλην όμως με την οικονομική κρίση μπροστά του, θα επιδιώξει ένα συμβιβασμό με τη Δύση ή εάν (το πιθανότερο) οξύνει την αντιπαράθεση μαζί της. Η στάση της Τούρκου Προέδρου θα έχει ενδιαφέρον και για τον αναβαθμισμένο (ήδη) γεωπολιτικό ρόλο της Αθήνας στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς στην ευρύτερη περιοχή, ενώ αναμένεται να εκκινήσουν εκ νέου οι συζητήσεις για την επίλυση του Κυπριακού, με την Άγκυρα να κρατάει αυτή τη φορά πιο αυστηρή στάση.

Παράλληλα, αναμένεται να προχωρήσει το αμέσως επόμενο διάστημα η συμφωνία- πακέτο με την Αλβανία. Καθοριστική για τις εξελίξεις είναι η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (28- 29 Ιουνίου) στις Βρυξέλλες, όπου θα συζητηθεί και θα αποφασιστεί η ευρωπαϊκή προοπτική των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων, ενώ στις 11- 12 Ιουλίου θα πραγματοποιηθεί η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ.

Οι εξελίξεις στον πιο “καυτό Ιούνιο” των τελευταίων ετών αναμένονται ούτως ή άλλως ραγδαίες, με την αντιπολίτευση (κυρίως ΝΔ και Κίνημα Αλλαγής) να ελπίζει και να πιέζει για έκτακτες κάλπες, ελπίζοντας πως η κυβέρνηση δεν θα αντέξει την περικοπή των συντάξεων.

Ο πρωθυπουργός, ωστόσο, δεν φαίνεται να έχει τις πρόωρες κάλπες στη σκέψη του και μάλλον κοιτάζει πώς θα ξεπεράσει τον σκόπελο των ευρωεκλογών τον Μάιο του 2019. Εάν οι δημοσκοπήσεις δείξουν πως η διαφορά στις ευρωεκλογές είναι κάτω των 5 μονάδων, οι κάλπες θα στηθούν το φθινόπωρο του 2019. Σε διαφορετική περίπτωση οι ευρωεκλογές της 26ης του επόμενου Μαΐου αποτελούν το απώτατο όριο του βίου της παρούσης Βουλής και της παρούσας κυβέρνησης.

Βασίλης Σκουρής, φωτογραφία MENELAOS MYRILLAS / SOOC