Ο Ερντογάν επαναφέρει στα σχολεία τον 'όρκο πίστης στην Τουρκία' παραβιάζοντας τη Συνθήκη της Λωζάνης

Ο τουρκικός Τύπος ασχολείται με το Αιγαίο, την Κύπρο και την επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας στα 12 ναυτικά μίλια, κάτι που δεν έχει ανακοινώσει κανείς. Η επιλογή αυτής της θεματολογίας δεν είναι καθόλου τυχαία

Οι πιέσεις που ασκούν οι εθνικιστές του Μπαχτσελί, αναγκάζουν τον Ερντογάν να γίνεται όλο και πιο ακραίος, ακυρώνοντας αποφάσεις με τις οποίες προσπαθούσε να πείσει πως “εξευρωπαϊζει” την Τουρκία. Όπως γράφει στο Militaire.gr, η Λιάνα Μυστακίδου, η οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη, ο εφιάλτης των μαθητών που προέρχονταν από μειονότητες στην Τουρκία επιστρέφει:

Επιστρέφει ο εφιάλτης των μαθητικών μας χρόνων! Όλοι οι μαθητές Δημοτικού στην Τουρκία μετά το 1933 έδιναν κάθε πρωί, αντί προσευχής, τον μαθητικό όρκο που έλεγε:

“Είμαι τούρκος, είμαι φιλαλήθης, σωστός, εργατικός

Νόμος μου είναι η προστασία των μικρών, ο σεβασμός των μεγάλων, η αγάπη της πατρίδας, του έθνους μου.

Όραμα μου η πρόοδος, η εξέλιξη.

Αφιερώνω την ύπαρξη μου στην Τουρκία”.

Οι μαθητές αδιακρίτως εθνικής καταγωγής ήταν υποχρεωμένοι να ομονοούν την φιλοπατρία τους , την αφοσίωση τους στον τουρκισμό.

Το υπουργείο Παιδείας επέβαλε και στα μειονοτικά σχολεία την εφαρμογή του νόμου. Έτσι , οι Έλληνες μαθητές κατά παράβαση της Συνθήκης της Λοζάννης, αναγκάζονταν να δίνουν τον όρκο αυτόν που κατά διαστήματα τροποποιούνταν προς το χειρότερο ανάλογα με τις πολιτικές επιδιώξεις της εκάστοτε κυβέρνησης.

Αυτός ήταν ένας από τους δυο εφιάλτες των μαθητικών μας χρόνων. Ο δεύτερος ήταν η διδασκαλία στις τρεις τάξεις των Λυκείων του μαθήματος των στρατιωτικών από ένστολους Τούρκους αξιωματικούς!

Ίσως η πτυχή αυτή του δράματος που έζησαν τα ελληνόπουλα της Πόλης να παραμένει άγνωστη. Υπέμειναν με στωικότητα αφόρητες πιέσεις αλλά δεν δίστασαν και δεν πτοήθηκαν ούτε στιγμή. Η αδράνεια , η σιωπή, η αδιαφορία των υπευθύνων της πλατείας Συντάγματος πονούσε περισσότερο…

Αυτοί η ρατσιστικοί , απαράδεκτοι στίχοι εξηγούν γιατί δεν επικρατεί ειρήνη στην τουρκική κοινωνία εδώ και 96 χρόνια.

Η τουρκική Δημοκρατία έσφαξε, εξόρισε, και εφάρμοσε πολιτική αφομοίωσης όλων των γηγενών πληθυσμών, γενικότερα εναντίον όλων των μη Τούρκων Σουννιτών. Διωγμούς έχουν υποστεί εκτός των Χριστιανικών πληθυσμών, οι εβραίοι, οι κούρδοι αλλά και οι Αλεβίδες που είναι Μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα.

Στόχος των κυβερνώντων ήταν η ομογενοποίηση των κατοίκων και η δημιουργία, ενός έθνους, μιας πατρίδας, ενός κράτους, μιας θρησκείας.

Με απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας καταργήθηκε ο όρκος από τα σχολεία το 2013. Ήταν η περίοδος που ο Ερντογάν έκανε το άνοιγμα προς τους Κούρδους, για να σφετεριστεί ψήφους και να δείξει στη Δύση ένα προφίλ σύγχρονου ηγέτη. Η ακόρεστη φιλοδοξία του να γίνει ο ένας και μοναδικός ηγέτης τον ανάγκασε να συνάψει συμμαχία με τον εθνικιστή Μπαχτσελί. Με την πίεση των γκρίζων λύκων, το Συμβούλιο της Επικρατείας ακύρωσε την προηγούμενη απόφαση του στις 18.4.2018 και, όπως όλα δείχνουν ο όρκος-εφιάλτης επιστρέφει στα σχολεία.

Ο Ερντογάν που θέλει να γίνει ο νεοοθωμανός ηγέτης δεν γνωρίζει , όπως φαίνεται την ιστορία της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Οι Οθωμανοί κατέρρευσαν όταν απομακρύνθηκαν από την Δύση, όταν αρνήθηκαν την επιστημονική γνώση, την πρόοδο της τεχνολογίας κι έπεσαν στην παγίδα των φανατικών θρησκόληπτων.

Η αυλή και το ιερατείο απέδιδαν τους σεισμούς, την φτώχεια, τις στρατιωτικές ήττες-νίκες, τις επιδημίες , τα πάντα σε θρησκευτικά κριτήρια.

Τα πρώτα χρόνια της Δημοκρατίας, παράλληλα με την προσπάθεια αφομοίωσης των αλλόθρησκων και αλλογενών κατοίκων, ιδρύθηκαν μεγάλες κρατικές βιομηχανίες και δόθηκε μεγάλη ώθηση στις επιστήμες , στην τεχνολογία και στον εκσυγχρονισμό. Ιδρύθηκαν με τη βοήθεια ξένων επιστημόνων τεράστιες βιομηχανίες όπως για παράδειγμα η εριουργία Μερινός, η Σουμερμπανκ, τσιμεντοβιομηχανίες, εργοστάσια καπνού, σακχάρεως κ.α. Όλα αυτά ξεπουλήθηκαν την περίοδο διακυβέρνησης του Κόμματος της Μητέρας Πατρίδας και του ΑΚΡ…

Ο φιλόδοξος σουλτάνος οδηγεί την χώρα εκατό χρόνια πίσω. Απομακρύνεται από τη Δύση, υποκύπτει στους εκβιασμούς των γκρίζων λύκων, κτίζει παλάτια και τζαμιά, επιβάλει το ιερατείο στην κοινωνία.

Η μίξη θρησκευτικού φανατισμού και άκρατου εθνικισμού είναι άκρως επικίνδυνη. Η ανθρωπότητα έζησε πολλούς τέτοιους εφιάλτες με τεράστιες απώλειες και καταστροφές.

Ας αναλογιστεί επιτέλους ο τουρκικός λαός τις ευθύνες του έναντι της ανθρωπότητας.